هنوز قطار مذاکرات مزدی به اولین ایستگاه خود نرسیده است. در حالیکه باید امسال چانه‌زنی‌های مزدی جاندارتر و محکم‌تر از همیشه باشد، به نظر می‌رسد همه چیز به روزهای آخر سال موکول شده است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، بهمن ماه به پایان خود نزدیک شده و خبری از شروع واقعی مذاکرات دستمزد نیست؛ تا این لحظه (بیست و ششم بهمن) هنوز نرخ سبد معیشت خانوارهای کارگری اعلام نشده؛ در واقع هنوز کمیته دستمزد ذیل شورایعالی کار، کار جدی خود را آغاز نکرده است.

در چند جلسه گذشته‌ی شورایعالی کار و کمیته دستمزد، گروه دولتی بیشترِ وقت را سر بحث کردن بر سرِ «مزد منطقه‌ای» گذاشتند، پارادایمی که با تمام متر و معیارهای ممکن، در فضای فعلی اقتصاد و با توجه به قدرت ناچیز تشکل‌های کارگری، مردود است.

بحث بر سر گزارشی است که قرار است مرکز پژوهش‌های عالی سازمان تامین اجتماعی در ارتباط با مزد منطقه‌ای تهیه کند؛ این گزارش مدتهای مدید است که در دست تهیه است و هر بار شمحاتی از آن در شورایعالی کار به بحث گذاشته می‌شود و وقت این نشست‌های سه‌جانبه را می‌گیرد.

چرا اینهمه تاخیر؟

حال به پایان بهمن رسیده‌ایم و هنوز قطار مذاکرات مزدی به اولین ایستگاه خود نرسیده است. آنهم در شرایطی که امسال برای اولین بار در دهه‌های اخیر، تورم نقطه به نقطه‌ی خوراکی‌ها از ۵۰ درصد فراتر رفته است، آنهم وقتی برای اولین بار در دهه‌های گذشته، دلار در ظرف زمانی حدود یک سال از ۲۵ هزار تومان به ۴۵ هزار تومان رسیده است.

«چرا اینهمه تاخیر»؛ کارگران مدام این سوال را مطرح می‌کنند؛ در حالیکه باید امسال چانه‌زنی‌های مزدی جاندارتر و محکم‌تر از همیشه باشد، به نظر می‌رسد همه چیز به روزهای آخر سال موکول شده است، بدون توجه به اینکه افزایش ۵۷ درصدی دستمزد سال جاری، در ماه اول یا دوم سال بعد از حذف یارانه‌ها و گرانی‌های سبد خرید خانوار، از میان رفت و غافل از اینکه، وزارت کار به طور رسمی خط فقر تهرانی‌ها را حدود ۱۵ میلیون تومان اعلام کرده و محاسبات مستقل نشان می‌دهد که سبد معیشت خانوار مرز ۲۰ میلیون تومان را پشت سر گذاشته است.

اعضای کارگری شورایعالی کار از تاخیر در برگزاری نشست‌های رسمی انتقاد دارند؛ دبیر شورا، وزیر کار است و هماهنگی‌های نشست و صدور دعوتنامه‌ها با این وزارتخانه است اما از این نهاد متولی صدایی بیرون نمی‌آید که چرا جلسات مزدی برگزار نمی‌شود و چرا اینهمه تاخیر افتاده است؟

بیست و ششم بهمن ماه، علی خدایی (عضو کارگری شورایعالی کار) می‌گوید: هنوز هیچ دعوتنامه‌ای صادر نشده و همچنان منتظریم….

نگرانی‌های کارگران

نگاه کارگران به مساله، یک نگاه توام با نگرانی‌ست؛ در حالیکه کارگران تشکل‌های قدرتمند و حق چانه‌زنیِ معطوف به نتیجه ندارند، باید منتظر باشند سه نماینده رسمی در شورایعالی کار با آن ساختار ناکارآمد، از حقوق مزدی آن‌ها دفاع کنند؛ اختیار این شورا نیز در دست دولت است و می‌تواند برای برگزاری نشست‌ها تعلل کند و کار را به امروز و فردا کردن بگذراند.

وقتی کارگران قدرت چانه‌زنی جمعی ندارند، آیا این تاخیر به معنای این نیست که تنظیم‌کنندگان شورا می‌خواهند در آخرین روزها، در واقع در لحظه‌ی آخر، به پای میز بیایند و با بهره‌گیری از ساختار ناعادلانه‌ی شورا – شش نماینده دولت و کارفرما در مقابل سه نماینده رسمی کارگران- با یک قیام و قعود ساده، عددهای مورد نظر خود را تصویب کنند. به خوبی می‌دانیم ۲۰، ۳۰، ۴۰ یا حتی ۵۰ درصد افزایش دستمزد، در شرایط تورمی فعلی پاسخگوی معیشت عقب‌افتاده‌ی کارگران کشور نیست و باید روی افزایش ریالی دستمزد کار شود؛ این خواسته را بارها فعالان کارگری مطرح کرده‌اند اما هر سال با تاکید دولتی‌ها و کارفرمایان بر درصدهای صوری مواجه شده‌اند.

آنچه اهمیت دارد «سبد معیشت» است؛ نرخ آن امروز حداقل ۲۰ میلیون تومان است و دستمزدِ کمتر از ۷ میلیون تومانی، فقط یک‌سوم آن را پوشش می‌دهد. در این شرایط، تاخیر در برگزاری مذاکرات مزدی نگران‌کننده است.

لزومِ «بازسازی قدرت خرید کارگران»

با توجه به رشد دلار حداقل ۸۰ درصد افزایش می‌خواهیم

مازیار گیلانی نژاد (فعال کارگری) در ارتباط با تبعات این تاخیر به ایلنا می‌گوید: با دست دست کردن دولت و کارفرمایان، موضوع حداقل دستمزد بدون تردید با تاخیر اعلام خواهد شد تا کارگران و بازنشستگان نتوانند واکنشی نشان دهند. امسال اتاق بازرگانی با همراهی دولت این بازی را به پیش می‌برند. شوربختانه هنوز تا این تاریخ مبلغ سبد معیشت تصویب نشده است و گروه کارگری فقط به اظهارنظرهای مبهم اکتفا کرده و مشخص است که آن‌ها هم هنوز نمی‌دانند چه میزان افزایش را با این گرانی ۳۰۰ درصدیِ تحمیل شده در تابستان، باید به میز مذاکره ببرند و چطور افزایش‌های ۳۰ یا ۴۰ درصدی می‌تواند «افزایش قانونی» یا «عادلانه» تلقی شود؟!

او با بیان اینکه اولین هدف در مذاکرات مزدی باید «بازسازی قدرت خرید کارگران» باشد، ادامه می‌دهد: ۵۷ درصد افزایش حداقل حقوق که اعضای مذاکره کننده کارگری در روزهای پایانی سال گذشته آن را یک «موفقیت» می‌دانستند با افزایش ۳۰۰ درصدیِ ناشی از آزادسازی قیمت‌ها مانند یک حباب ترکید و خانواده‌های کارگری فقط با یک دستور در تابستان امسال، ۲.۵ برابر قدرت خرید خود را از دست دادند؛ دلار ۲۶ هزار تومانی ۲۸ اسفند سال ۱۴۰۰ امروز به مرز ۴۷ هزار تومان رسیده؛ در واقع دلار ۸۰ درصد گران شده؛ می‌دانیم که قیمت‌ همه‌ی کالاها و خدمات با قیمت دلار رشد می‌کند، بنابراین برای اینکه قدرت خرید حداقل به اسفند سال قبل برگردد، باید دستمزد کارگران حداقل ۸۰ درصد زیاد شود.

به گفته وی، مصرف گوشت به کمترین میزان در چهار دهه گذشته رسیده، مصرف میوه و سبزیجات در خانواده‌های کارگری به پایین‌ترین میزان ممکن کاهش یافته و در این شرایط، دولت بیشتر از هر سال برای برگزاری جلسات مزدی این دست و آن دست می‌کند و کار را عقب می‌اندازد.

تقریباً یک ماه تا پایان سال زمان داریم؛ آیا در این یک ماه با این شاکله‌ی تشکل‌یابی کارگران و با توجه به دست بالا داشتن دولت و کارفرمایان، حقوق مزدی کارگران قابل استیفاست؛ آیا سبد معیشت که بدون تردید امروز نرخ آن بیش از ۲۰ میلیون تومان است، در تعیین دستمزد ۱۴۰۲ مبنا قرار می‌گیرد؟

گزارش: نسرین هزاره مقدم

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، ١٠٠٠ کارگر کارخانه فولاد آریای اردستان در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق ها از آبان ماه، از شنبه در محوطه شرکت اعتصاب نشسته کرده اند. از روز شنبه تا کنون ٢ بهمن، کارگران به جای حرف حساب فقط تهدید به اخراج شده اند. آنان به مدیریت می گویند:« شما که می گویید ما پول نداریم پس محصولات را به کجا می فرستید؟»

در طی این ماهها مدیریت از پرداخت بیمه کارگران هم شانه خالی کرده است. این در حالی است که اداره کار که با شکایت کارگران روبرو شده است واکنشی نشان نداده است.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا،

١- در مجتمع گاز پارس جنوبی در طی ٢ ماه اخیر برای سومین بار نمایندگان کارگران پروژه ای با مقامات قضایی بوشهر دیدار داشتند تا وضعیت حقوق ها و بیمه ها را طبق مقررات کمپین ٢٠/١٠ سر و سامانی بدهند. در آخرین دیدار نمایندگان کارگران به مقامات قضایی اعلام کردند از اول اسفند برای دستیابی به خواسته های خود دست به اعتصاب می زنند. روز ٢٨ بهمن ٥ تن از نمایندگان کارگران پروژه ای را در مجتمع گاز پارس جنوبی دستگیر کردند که کارگران به محض اطلاع دست به اعتصاب زدند. متاسفانه با دخالت نیروهای امنیتی که به زد و خورد با کارگران منجر شده است تعدادی به زور به سرکار رفته و مابقی هم با کم کاری پاسخ این هجوم را می دهند.

٢- از امروز ٢ اسفند ٢٠٠ کارگران پروژه ای شرکت گاما در ترمینال نفتی جاسک به دلیل واریز نشدن حقوق خود از آذر ماه تاکنون دست به اعتصاب نشسته زده اند. …بیشتر

به گزارش خبرنگار ایلنا، مدیران سازمان تأمین اجتماعی بارها در مصاحبه‌هایشان اعلام کرده‌اند که چنانچه اصلاحاتی در صندوق بازنشستگی اتفاق نیفتاد، این صندوق دچار بحران شده و برای اجرای تعهداتِ خود در آینده با مشکل مواجه خواهد شد. آن‌ها افزایش سن امید به زندگی و به تبع آن، افزایش مستمری‌بگیران و در مقابل کاهشِ ورودی‎های صندوق‌ها را تهدیدی برای صندوق‌های بازنشستگی می‌دانند و برای حل این بحران به دنبال افزایش سن بازنشستگی هستند.

افزایش سن بازنشستگی در حالی به عنوان مهم‌ترین راه‌حل از سوی دولت و مدیرانِ مطرح می‌شود که بدهیِ دولت به این صندوق چیزی حدود ۶۰۰هزار میلیارد تومان است.

مازیار گیلانی نژاد (فعال کارگری) در انتقاد از تأکید دولت و سازمان تأمین اجتماعی بر افزایش سن بازنشستگی گفت: طرفداران افزایش سن بازنشستگی، افزایش سن امید به زندگی را مهم‌ترین دلیلِ ضرورتِ انجام این کار می‌دانند که این تصمیم محل مناقشه‌ی بسیار دارد. اولین نکته این است که این آمار، سراسری است و معیارهای متفاوتی را دربرمی‌گیرد، بنابراین نمی‌توان افزایش سن امید به زندگی را مساوی با افزایش سن امید به زندگی کارگران دانست. اگر قرار است این مؤلفه مد نظر قرار بگیرد باید در ابتدا سن امید به زندگی را در طبقه‎ی کارگر اندازه گرفت و بعد به سراغِ تصمیم‌گیری بر مبنای آن رفت. سازمان تأمین اجتماعی باید آمار دقیقی در این مورد ارائه بدهد و بگوید که افراد بعد از بازنشستگی چند سال عمر می‌کنند؟ با توجه به دشواریِ زندگیِ کارگران به نظر نمی‌رسد سن امید به زندگی در این طبقه تغییر محسوسی داشته باشد. …بیشتر

بسیار شنیده ایم که دولت به سازمان تامین اجتماعی بدهکار است اما نمی دانیم چرا؟ دولت به دلیل عمل نکردن به تعهداتش به سازمان تامین اجتماعی سالهاست به عنوان بزرگترین بدهکار تامین اجتماعی شناخته شده است. این بدهی ها اینگونه ایجاد شده است:

١- دولت متعهد است حق بیمه کارگاههای زیر ٥ نفر را که تعدادشان ١ میلیون ٣٠٠ هزار نفر بود را به تامین اجتماعی پرداخت کند، که نمی کند.

٢- با بازنشسته کردن اجباری کارگران کارخانه هایی که بر طبق ماده ١٠ نوسازی صنایع جهت بهسازی محیط زیست تعطیل و دست به اخراج کارگران خود می زنند، دولت متعهد شده است که ٥ سال حق بیمه آنان را بدهد تا بازنشسته شوند، که نمی دهد.

٣- ٧٦٠ هزار رانندگان تاکسی که با ٥/١٣ درصد پرداخت حق بیمه در سازمان تامین اجتماعی شناخته می شوند، دولت می بایست ٥/١٣ درصد باقی مانده حق بیمه این رانندگان را به سازمان پرداخت کند، که نمی کند. …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، شرکت جهان بین مستقر در پتروشیمی مکران چابهار از چند روز قبل به پیمانکارانش اعلام کرده است که تا آخر بهمن همه کارها باید تعطیل شود و آنها نسبت به دادن گزاش کار و نواقص و کارهای مانده اقدام کنند. در این پتروشیمی بیش از ٢هزار کارگر پروژه ای در بخش های مختلف از جمله محوطه سازی کار می کنند که بیشتر آنها اخراج گشته اند.

گزارش ها از فاز ١٤ عسلویه که در آخر بهمن ماه افتتاحیه دارد حاکی است که به همه پیمانکاران از جمله پارس حساس(پیمانکار برق)، ستراب آقای شهبازی، پرسان صنعت آقای مطوری(پایپینگ)، پارس نقش هخامنش آقای عباسی(رنگ و عایق) اعلام شده دست به اخراج کارگران بزنند و کارهایشان را تمام و یا گزارش نواقص کا را به بخش فنی و اداری اعلام کنند. شرکت پایندان به همه پیمانکارانش دستور داده است به سرعت کارگران را به خانه بفرستند. …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، نزدیک به ١٥٠ نفر از بازنشستگان خانه کارگر موسوم به «اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری» امروز ٢٦ بهمن در مقابل مجلس تجمع کردند. آنان آمده بودند تا سهم سازمان تامین اجتماعی در بودجه سال ١٤٠٢ را خواستار شوند. همین. نه به دنبال ٢٥ درصد همسان سازی باقیمانده بودند، نه به دنبال افزایش مستمری ها، نه اعتراض به عیدی حقیرانه ١ میلیون ٨٠٠ هزار تومانی، نه پولی شدن داروها در مراکز ملکی تامین اجتماعی از جمله بیمارستان میلاد و نه از دست دادن بانک رفاه. آقایان حسن صادقی، علیرضا حیدری لیدرهای این مثلن تجمع اعتراضی بودند.

این تجمع که به صورت چراغ خاموش توسط حسن صادقی سازمان داده شده را حتا اعضای ساده و کم سابقه هم نمی دانستند در حقیقت فقط به اعضای بسیار بسیار مطمئن خبرداده شده بود که در آن شرکت کنند. خانه کارگر و به ویژه حسن صادقی که به شدت زیر فشار بازنشستگان هستند و ناکارآمدی شان آشکار شده است با این نمایش به دنبال کسب حیثیت و خودی نشان دادن بودند. اینها از ترس اینکه مبادا بازنشستگان مستقل هم با اطلاع از این تجمع به میدان آمده و بازی نمایشی آنان را برهم زدند، برای اولین بار در عمرشان یک تجمع بدون مجوز و اطلاع پلیس امنیت ترتیب دادند. البته در این تجمع پلیس امنیت مثلن می خواست حسن صادقی و علیرضا حیدری را دستگیر کند!!! که نتوانستند. …بیشتر

خواهران و برادران اتحادیه سراسری فلزکاران ترکیه و فدراسیون قهرمان دیسک

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران تاسف عمیق خود را از زلزله اتفاق افتاده در منطقه پازارچیک قهرمان ماراش به شما و زحمتکشان ترکیه اعلام می دارد.

در همه جهان سرمایه داری دولت ها برای سود بیشتر محیط زیست را نابود کرده و باعث بلاهایی چون زلزله و سیل می شوند و بدین طریق ثابت می شود که جان انسانها برایش ارزشی ندارد. جان باختن 30 هزار نفر و مجروح شدن 124 هزار نفر یک قتل عام عمدی دولتی است که ما آن را محکوم می کنیم. …بیشتر

با دست دست کردن دولت و کارفرمایان، موضوع حداقل دستمزد با تاخیر اعلام خواهد شد تا کارگران و بازنشستگان نتوانند واکنشی نشان دهند. اعضای کارگری مذاکره کننده هم هر ساله در این دام افتاده و امسال هم اتاق بازرگانی با همدستی مافیای لانه کرده در دولت این بازی را به پیش می برند. شوربختانه هنوز تا این تاریخ مبلغ سبد معیشت هم تصویب نشده است و گروه کارگری فقط به اظهارنظرهای مبهم اکتفا کرده و در این اظهارات مشخص است که آنها هم هنوز نمی دانند چه میزان افزایش را با این گرانی ٣٠٠ درصدی تحمیل شده در تابستان از سوی دولت، باید به میز مذاکره ببرند. البته بازی از پیش تعیین شده گروه کارفرمایی و دولت برای تعیین حداقل دستمزد بیشتر از ٣٠ درصد در نظر نگرفته اند اما سردرگمی گروه کارگری بی تردید بر روند تعیین حداقل دستمزد تاثیر تلخی خواهد گذاشت.

طبق اعلام وزارت کار خط فقر بین ٧ تا ١٥ میلیون در شهرها و مراکز استان ها متغیر است. اما آیا مجموعه دولت و کارفرمایان خواهند پذیرفت که حداقل دستمزد امسال مبلغی بین ٧ تا ١٥ میلیون باشد؟ بی تردید خیر. …بیشتر

زلزله کشورهای ایران، ترکیه و سوریه را درنوردید و میزان کمک بین المللی به این کشورها نشانگر ادعای حقوق بشر و نمایان شدن چهره واقعی کشورهای سینه چاک حقوق بشر است.

در حالی که کشورهای اروپایی و آمریکایی تمامی امکانات خود را برای ترکیه گسیل داشته اند اما عدم پوشش خبر و امداد رسانی بین المللی به سوریه، به جز ایران و کمک های ناچیز کشورهای همسایه اش، نشان از تنها ماندن مردم سوریه در این بلای طبیعی است. آمار کشته شده های زلزله در مناطق تحت فرمان دولت سوریه به بیش از ٥ هزار نفر رسیده نه تنها هیچ آمار و خبری از تعداد جانباختگان در مناطق تحت اشغال ترکیه و آمریکا و داعش نیست بلکه از کیفیت امدادرسانی نیز هیچ خبری دریافت نشده است.

سازمان ملل که می بایست بی طرفی را سرلوحه اقداماتش داشته باشد هم به دلیل تحریم سوریه توسط آمریکا و کشورهای اروپایی از کمک های انساندوستانه به این کشور دریغ ورزیده است. تحریم های ضدانسانی غرب علیه کشور سوریه، در این هنگام چهره حقوق بشر مدعیانش را به خوبی آشکار کرده است و این باعث گردیده تا آمار جانباختگان در سوریه بالا رود. در حال حاضر سوریه به دلیل تحریم ها نمی تواند لودرهای سنگین، جرثقیل های تناژدار را وارد کند تا بتواند به زلزله زدگان مدفون کمک کند. سوریه به جز مواد غذایی به خون، دارو، بیمارستان های صحرایی احتیاجی مبرم دارد که به دلیل تحریم ها از او دریغ می شود. …بیشتر