به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، با توجه به عدم ارایه خدمات مناسب از سوی بیمه تکمیلی دانا به کارکنان و بازنشستگان ذوب آهن و فولاد بعد از یکسال، کارگران و بازنشسته ها هر روز ناراضی تر از همیشه هستند.

مثلن طی دوره استخدام در ذوب آهن شما فقط می توانید دوبار از خدمات ایمپلنت استفاده کنید که فقط ٢ میلیون تومان را پوشش می دهد و برای ارتودنسی دوفک مبلغ و٢و نیم میلیون تومان می توانند دریافت کنند.

این در حالی است که فقط در شهریور کارگران توانسته اند کارهای زیر را برای شرکت انجام دهند که میلیاردها تومان صرفه جویی برای شرکت رقم بزنند.

١- تولید سوزن ریل بومی سازی شده …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، شرکت تنش گستر مبین به پیمانکاری آقای موسوی به تعهداتش نسبت به ١٠٠ کارگری که برایش کار کرده اند عمل نمی کند. ایشان که تا مردادماه با کارگران کار را به اتمام رسانده است نه تنها دستمزدهای خردادماه کارگرانش را نداده است بلکه به تماس هایی که با تلفنش ٠٩١٣٣٨٥٧ توسط کارگران گرفته می شود پاسخی نمی دهد و کارگران را سرگردان گذاشته است.

برادران کارگر این نام را به خاطر بسپارند و برایش کار نکنند تا درس عبرتی شود برای دیگر پیمانکاران خطا کار.

٩ سال پیش در ١٠ مهر ١٣٩٠ نشریه پیام سندیکای امروز، پا به عرصه تاریخ روزنامه نگاری میهن کارگریمان گذاشت تا صدای رسایی باشد برای طبقه زحمتکش. این نشریه که بیشتر جنبه آسیب شناسی جنبش سندیکایی را مد نظر قرار داده بود، در روند پویایی خود به نشریه ای آموزشی، اجتماعی، خبری، فرهنگی تبدیل شد و آنچه امروز منتشر می شود دسترنج بیش از ٣٠ کارگری است که در طول این سالها نشریه را به چنین شکلی در آوردند. تلاش ما برای انعکاسوضعیت زنان کارگر، کودکان کار، دانشجویان این کارگران فردا همچنان در سر لوحه تلاش هایمان قرار دارد. پخش نظرات سندیکاهای برادر و اخبار آنان از همان روزهای آغازین از مهمترین کارهای نشریه به حساب آمد. امروز وقتی به راه طی شده نگاه می کنیم، خرسندیم که به صدای زحمتکشان میهن مان تبدیل گشته ایم و در جای جای کشورمان خوانده می شویم و در خانه های کارگران جزیی از زندگی شان شده ایم.

نمی توانیم از مشاوره های راهگشایانه محمدحسین خوان یغما پیشکسوت سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران در دهه ٤٠ و زنده یاد رضا فراهانی کنگرانی یاد نکنیم. عزیزانی که آرمان کارگری چون خون در رگ هایشان بوده و هست. …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، از کارخانه های جام ایمن واقع در چهاردانگه اسلام شهر تهران خبر میرسد که از 180 کارگری که در این کارخانه کار می کنند 20 نفر در اردیبهشت ماه اخراج شدند. این کارگران بیشتر کارگران قدیمی کارخانه با حقوق هایی بالاتر از حداقل حقوق بوده اند.
این شیوه که سالهاست در این کارخانه رواج دارد برای کم کردن مثلن هزینه های کارگری است تا بتوان کارگرهای جدید با حداقل حقوق را به استخدام در آورد. متاسفانه کارفرمای این کارخانه عقل معاش ندارد و نمی داند که کارگران تازه وارد به دلیل عدم آشنایی کافی و دقیق با کار شیشه باعث بالا رفتن آمار شکستن شیشه
می شوند و هزینه های کارخانه بالا مى رود.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، پیمانکاری گل محمدی شرکت زلال ایران در پالایشگاه شاهین شهر نه تنها حقوق کمپین را برای کارگران ترتیب اثر نداده است بلکه فقط با اضافه کردن ٥٠٠ هزار تومان به حقوق کارگران پروژه ای خود را از دست اجرای کمپین خلاص کرده است.
با اینکه پیمانکاران به مدیران کمپین قول داده بودند که به هیچوجه حقوق کارگران را عقب نیاندازند این پیمانکار چند روزی است فقط حقوق تیرماه را به کارگران داده و ٢ ماه عقب افتادگی دارد.
کارفرمایان متقلب از چشمان تیزبین کارگران خلاصی نخواهند داشت

منوچهر آشتیانی، مترجم و استاد پیشکسوت علوم اجتماعی و فلسفه که دلش با آرمان های طبقه کارگر از نوجوانی پیوند خورده بود، دیروز درگذشت و نام نیکی در حوزه علوم اجتماعی از خود به جای گذاشت. این استاد دانشگاه چپ گرا، هیچگاه از آرمان های کارگری خود فاصله نگرفت و آنچه آموخت را در این راه به کار برد. کتاب «کارل مارکس و جامعه شناسی شناخت» که به چاپ دوم نیز رسید، موید نظر ماست.

در دیداری که اعضای سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران در نوروز ١٣٩٦ با ایشان داشت ضمن گفتگو درباره محدودیت های نظری در تبلیغ آرمان های کارگری،ایشان یک جلد کتاب «کارل مارکس و جامعهشناسی شناخت» را به کتابخانه سندیکا هدیه کرد تا دین خود را در این زمینه به بخش آموزشی سندیکا ادا کرده باشد. اوبه
راستی مصداق این شعر است:
…بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، مدیریت ایران خودرو حتا کارگرانی را که برایش 18 سال خدمت کرده اند را هم رسمی نمی کند. به آنان گفته می شود:« تبدیل وضعیت استخدام رسمی هیچگونه مزیتی برایشان ندارد»

سوال اینجاست که حتا اگر مزیتی هم ندارد اگر کارگری این خواسته را داشته باشد شما چرا مقاومت میکنید؟ در ضمن طبق قانون، کارگری که 3 سال به طور مستمر در جایی کار کند، رسمیمحسوب می شود چه برسد به 18 سال کار در یک مجموعه ای چون ایران خودرو.

البته رسمی شدن هم مزایایی بسیاری دارد که در زمان بازنشستگی هم مستمری و هم مزایای پایان خدمت را برای دریافتی کارگران بالا خواهد برد.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، پیمانکاری پارس فنون یا همان کیانپور به کارفرمایی پتروصنعت شهیدرجایی در فاز 2 و 3 عسلویه با 120 کارگر، شیادی جدیدی را آغاز کرده اند. اول کارگر را با حیله به سرکار کشانده بعد از 10 روز به بهانه های مختلف زیرتمام قول و قراردادها می زنند. اول می گوید حقوق فیتر 8 میلیون است ولی باید 10 روز کار کنی تا معلوم شود چقدر ماهری ولی بعد از 10 روز می گوید حقوق شما 6 میلیون نیم است. در این کارگاه به کمکی ۳۶۰، جوشکار فول۶ ونیم، مونتاژکار هم ۵ونیم حقوق می دهند. خوابگاه افتضاح است. اتاق هایی که ظرفیت دونفر را داراست تا ۶ کارگر مجبورند که داخلش زندگی کنند. اولش می گویند اینها چند روز مهمان هستند ولی میشوند دایمی.
غذا آشپزخانه واقعا غیرقابل خوردن است. بعد از 11 ساعت کار یک غذای سرد و بی کیفیت منتظر توست تا او را بخوری که اکثرن از خوردن آن خودداری می کنند. برای ۱۲۰نیرو فقط ۶تا حمام و ۶تا دستشویی و توالت گذاشته اند. بعد هم ساعت ۹شب که به خوابگاه می روی بوی شدید فاضلاب دستشویی ها داغانت می کند.
زمان کار 11 ساعته است و اکثرن کارگران را بعد از 11 ساعت کار با زور اضافه کار نگه می دارند. حتا اکثر جمعه ها هم باید بایستی و کارکنی. اعتراض هم بکنی چند تا از اقوام و آشناهایشان با ۳۰۰ هزار تومان بیشتر حاضرن تو را قصابی کنند. اینجا عسلویه نیست ارودگاه اجباری کار است.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، از وضعیت کرونا در ساوه در پیک سوم آن :
با توجه به شروع پیک سوم کرونا در جهان و در ایران تدابیر لازم برای مبارزه جدی با آن در شهر ساوه متناسب با شرایط جدید، گرفته نشده است و بیشتر از طرف مسئولان به توصیه های بهداشتی بسنده شده است. چرایی اینکار مشخص نیست. پرسش این است: چرا مسئولان شهر ساوه، مانند اواخر اسفند و اوایل فروردین شهر را ضد عفونی نمی نمایند؟ چرا رفت و آمد در شهر را مانند گذشته کنترل نمی کنند؟ چرا مانند گذشته با بلندگو در شهر جار نمی زنند و مردم را به زدن ماسک تشویق نمی کنند؟ چرا نهادهای مردمی و مدنی مانند اوایل فروردین آستین بالا نمی زنند و دست از نظارت و خدمات دهی کشیده و یا کم کرده اند؟ آیا مگر این بیماری کمتر شده و یا این بیماری کنترل شده است؟ باید در جواب بگوئیم نه. پس چرا مسوولان و نهادهای مدنی مانند گذشته خدمات نمی دهند؟ چرا در کارخانه های شهر صنعتی مبارزه با کرونا دیگر جدی گرفته نمی شود؟ چرا در کارخانه هایی که امکان دورکاری وجود دارد آن را لغو نموده اند. بطور مثال در کارخانه تولید دارو دور کاری پرسنل از اول مهر لغو شده است.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ساوه مصرانه از مسوولان و نهادهای مدنی شهر می خواهد که امر مبارزه با بیماری کرونا را در پیک سوم آن جدی گرفته ومانند گذشته به وظایف خود عمل نمایند تنها با همکاری و اتحاد همه ما قادر خواهیم بود کرونا را شکست دهیم.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، تنها در یک صرفه جویی یک میلیون یورویی در طراحی داخلی خط بدنه خودروی K١٣٢ توسط کارگران با هوش و سخت کوش به جیب ایران خودرو سرازیر شد.

آیا مدیریت ایران خودرو هم به وظایفش در قبال وضعیت معیشتی و سلامتی کارگران به درستی عمل می کند؟ متاسفانه این چنین نیست و حتا مدیریت ایران خودرو از اجرای قوانین برای کارگران شانه خالی می کند. برای نمونه کارگرانی که با پیمانکاران تعاونی خاص در خطوط تولید کار می کنند از مزایای سختی کار مانند همکارانشان در همین سالن برخوردار نیستند؟