به گزارش خبرنگاران پیام سندیکا، امروز 6 تیرماه شرکت های دیگری کارگرانشان به کمپین «ده بیست» پیوستند تا صدایمان قدرتمندتر شود. تاکنون 28 هزار کارگر راهی خانه های خود شده اند. هر چند پیمانکاران تلاش دارند از کارگران بیکار برای جایگزین کردن ما استفاده کنند اما بی تردید مجبورند رقم دستمزدها را بالا ببرند. فیلم رادیو گراف های پالایشگاه آبادان.
از همه برادران بیکار انتظار داریم ما را در کنار خود دانسته، به جای ما سرکار نروند و این می طلبد که در خانه هایمان ننشینم و با این دوستان بیکار حرف زده و فواید کمپین را برایشان متذکر شویم.
صبور باشیم و از توهین به برادران خود که هنوز متاسفانه مشغول کارند، خودداری کنیم. آنان ناآگاه هستند باید برایشان توضیح دهیم که موفقیت این کمپین چقدر به نفع آنان است.
هوشیار باشیم. زمانی به سرکار خواهیم رفت که کارفرمایان شرایط ما را پذیرفته و در قراردادها خواسته های کمپین را نوشته و مُهر امضا کرده و برایمان واتساپ کنند.
برادران خود را تشویق به تخلیه کارگاهها کنیم.

کارگر برادر کارگر

به گزارش خبرنگاران پیام سندیکا، امروز 6 تیرماه شرکت های دیگری کارگرانشان به کمپین «ده بیست» پیوستند تا صدایمان قدرتمندتر شود. پالایشگاه آبادان رادیوگراف های شرکت های پیشتازان فنون پارس و پیشتازان آریا و نیماآزمون، پتروشیمی بوشهر شرکت پارس قدرت و سازه پاد تهران سایت 1، پتروشیمی هنگام، پتروشیمی مپکو، پالایشگاه اصفهان پیمانکاری سرآمد صنعت گیل و کابل کش های شرکت رسم آرا، نیروگاه جفیر نصب نیرو سالن توربین، شرکت گاما، کارگران تعمیرات اساسی فاز 15 و 16، پتروشیمی جم شرکت های پتروالکتریک و اکسیر پتروالکتریک، گروه ساپورت و استراکچر مهران نفت آذر از شرکت جهان پارس. کارگران تیام صنعت که به مرخصی آمده بودند نیز از رفتن به پروژه خودداری کردند. برادران عرب هم خونمان هم با دست افشانی و پایکوبی در پالایشگاه اصفهان پالایشگاه را ترک کردند. تاکنون 28 هزار کارگر راهی خانه های خود شده اند. هر چند پیمانکاران تلاش دارند از کارگران بیکار برای جایگزین کردن ما استفاده کنند اما بی تردید مجبورند رقم دستمزدها را بالا ببرند. …بیشتر

سفره های تهی و شکم های گرسنه مجالی برای هنرنمایی و شکوفایی و رشد نمی دهند…سرکشی و خاموشی و اعتراض را در درون پرورش می دهند تا هر آن هنگام که بن بستهای پیش رو دست از سرمان برنمی دارند آنها را به چالش بکشانیم…
مرزهای گستاخی و دشنام های بی امان کارفرمایان دلال که سفره های کارگران را کوچکتر نموده است و نابسامانی و فرومایگی و دست اندازی های هولناک و ناداری به آنان پیشکش نموده است را چگونه بایستی پاسخ دهیم؟!… آیا چهره خشمناک و نگاه تند و تیز پیمانکاران و کارفرمایان سودجو را چگونه می توانیم به خود بیاوریم و آنها را با اهرم فشار به کرنش واداریم؟!…
…بیشتر

ژنو، ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱ [۷ تیر ۱۴۰۰]

جناب آقای حسن روحانی، ریاست جمهوری اسلامی ایران

من این نامه را در مقام دبیرکل اتحادیهٔ جهانی اینداستریال به شما می‌نویسم که بیشتر از ۵۰میلیون کارگر را در بخش‌های معدن، انرژی، و تولید در بیشتر از ۱۴۰ کشور جهان، از جمله در ایران، نمایندگی می‌کند. از شما می‌خواهیم که بی‌درنگ برای پایان دادن به نقض حقوق بنیادین کارِ کارگران نفت و گاز در ایران اقدام کنید.
ما اخراج بیشتر از ۷۰۰ کارگر را که به‌خاطر پیوستن به «کمپین اعتصاب ۱۴۰۰» از کار بیکار شده‌اند، به‌شدیدترین وجه محکوم می‌کنیم. این اقدام، نقض فاحش بنیادی‌ترین استانداردهای بین‌المللی کار، شامل پیمان (مقاوله‌نامه) ۸۷ سازمان جهانی کار در مورد آزادی تشکل (سندیکایی) و حمایت از حق تشکل، و پیمان ۹۸ این سازمان در مورد حق تشکل و مذاکرهٔ دسته‌جمعی است. ما از شما می‌خواهیم که برای تضمین بازگشت به کارِ این کارگران بی‌درنگ اقدام کنید.
ما از فراخوان هزاران کارگر از بیشتر از ۶۰ شرکت پیمانکاری در هشت استان کشور در پروژه‌های نفت و گاز و در کارخانه‌های پتروشیمی که خواهان مزد بیشتر، پرداخت مزدهای عقب‌افتاده، و شرایط بهتر قرارداد هستند، کاملاً حمایت می‌کنیم.
ضروری است که دولت [ایران] به این خواست‌های عادلانهٔ کارگران بخش نفت و گاز در مورد مزدها، شامل مزد معیّن متناسب با ردهٔ شغلی معیّن، تأمین اجتماعی مناسب، و شرایط زندگی بهتر، رسیدگی کند. اگر کارفرمایان این خواست‌ها را برآورده کنند، کارگران آماده‌اند که به سر کارهایشان بازگردند.
همان‌طور که پیش از این به مناسبت‌های متعدد اعلام کرده‌ایم، از دید ما پذیرفتنی نیست که کارگران در استخدامِ شرکت‌های تأمین‌کنندهٔ نیروی کار برای پروژه‌های توسعه‌یی در میدان‌های نفت و گاز هستند. این نوع پیمانکاران نیروی انسانی با درست طبقه‌بندی نکردن شغل کارگران، اغلب سهم بیمهٔ کارگران را کمتر از حدّ لازم به سازمان تأمین اجتماعی می‌پردازند که روی مستمرّی بازنشستگی، بیمهٔ بیکاری، و بیمهٔ استعلاجی آنها تأثیر می‌گذارد.
بنابراین، اتحادیهٔ جهانی اینداستریال از دولت ایران می‌خواهد که بی‌درنگ از حقوق کارِ کارگران نفت و گاز حمایت و شرایط کار شایسته‌ای را برای کارگران به صورت استخدام مستقیم فراهم کند، که از جمله باید به مزد بیشتر، پوشش بهتر تأمین اجتماعی، و شرایط زندگی بهتر آنها بینجامد.
پاسخ و اقدام به‌موقع شما را انتظار داریم.
با احترام،

ماهنامه نشریه پیام سندیکا، پیام آور سندیکاهای کارگری ایران شماره ۱۰۰ خرداد ۱۴۰۰ در ایران بصورت چاپی و الکترونیکی منتشر شد.

در این شماره می خوانید:
…بیشتر

اندک اندک جمع مستان می رسند

به گزارش خبرنگاران پیام سندیکا از پروژه های نفت و گاز، همچنان برادران ما در حال تخلیه کارگاههای خود هستند. امروز ٥ تیرماه پالایشگاه آدیش جنوب کنگان، نیما آزمون فلز، شرکت پیشرو صنعت پترو پالایش آدیش، ارتباط فجر، ODCC اصفهان، شرکت رجال، شرکت بحر آنرژی روغن سازی نفت سپاهان، پالایشگاه جفیر NG1300، پترو پالایش کنگان سایت الفین شرکت های گاما-ساپک-ماشین سازی اراک به کلی تعطیل شده است، پیمانکاری هخامنش نوروزی شهر اردکان، فاز ٢ پالایشگاه بیدبلند پیمانکاری سازو کار تهران ٢، شرکت گرما گستر پالایشگاه NGL جفیر، کارگران پروژه ای نیروگاه رامین اهواز، شرکت پترو باد ماهشهر، جمعی از پیمانکاری های بندرعباس کشتی سازی اسکله شهید رجایی به کمپین پیوستند. هم چنین جمعی از پیمانکاران که قبلن کارگر بوده اند با تخلیه نیروها همکاری کرده به کارفرما نوشته اند که خواهان تجدید نظر در قرارداد هستند تا بتوانند خواسته های کارگرانشان را برآورده ساخته و پروژه را به موقع تحویل دهند. تاکنون ٢٧ هزار کارگر به کمپین پیوسته در کنار خانواده های خود آرمیده اند. …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، امروز ٤ تیرماه ١٤٠٠ برادران کارگر از پروژه های اورهال ١٥ و ١٦، جهان پارس مهران، شرکت زلال پالایشگاه اصفهان، پترو پالایش کنگان، رادیو گراف های نیروگاه بیدخون، تلمبه خانه ٥ بندرعباس فره قاضی شرکت پایندان، جهان پارس آذر شهرستان مهران گروه مکانیکال، هلدینگ نفت ستاره دماوند به کمپین «بیست ده» پیوستند تا یاریگر کمپین و سفره های خالی خود باشند. با پیوستن این برادران تاکنون ٢٥ هزار کارگر در مناطق مختلف راهی خانه های خود شدند تا با سری افراشته به خانواده و دوستان خود بگویند که تن به ذلت نداده خواهان حق خود هستند. در این بین گروه مکانیکال شرکت جهان پارس که پیشقدم برای تخلیه نیرو از شرکت بودند همگی اخراج شدند تا دیگر کارگران ترسیده در سر کار باقی بمانند. …بیشتر

به گزارش خبرنگاران پیام سندیکا مستقر در مناطق نفت خیز، امروز ٣ تیرماه عده دیگری از کارگران به کمپین «ده بیست» پیوسته و راهی خانه های خود شدند. کارگران : شرکت فولاد بوتیای ایرانیان کرمان، شرکت دی پلیمر، پتروشیمی آرین متانول پیمانکاری ساختار صنعت، شرکت ساپک پتروشیمی پترو پالایش پیمانکاری های کوروش قیصری-امراله غلامزاده-شفیع پور-شاپور محمودی، پالایشگاه اصفهان شرکت آبسلان پالایش، شرکت آزمون پارس پتروشیمی پردیس عسلویه، شرکت رگبی پویا نصب آذراب در پالایشگاه اصفهان، شرکت نفت آذر به پیمانکاری شرکت جهان پارس در ایلام، گروه برق شرکت سازه فرافن در پالایشگاه نفت سنگین، پایپینگ بویلر پیمانکاری کیانپور در چابهار، نیروگاه سیکل ترکیبی ارومیه که امروز در خوابگاه ماندند، آبادراهان پارس پالایشگاه آبادان، شرکت دریا ساحل جفیر، نیروگاه سیکل ترکیبی جهرم، پتروشیمی بوشهر شرکت پارس قدرت با ٢٥٠ کارگر خود، برق و ابزار دقیق بهین پالایش قشم، پتروشیمی بوشهر پیمانکاری لیموچی. تاکنون ٢٥ هزار کارگر به کمپین پیوسته و راهی خانه های خود شده اند. …بیشتر

۲۴ ژوئن 2021 [۳ تیر ۱۴۰۰]
کارگران پروژه‌های نفت و گاز و کارخانه‌های پتروشیمی در پارس جنوبی، در تهران، و در سراسر ایران،در اقدامی هماهنگ به نام «کمپین اعتصاب۱۴۰۰»که به سال جاری در تقویم ایرانی اشاره دارد، دست به اعتصاب زده‌اند.
از آنجا که دولت ایران سندیکاهای مستقل را به رسمیت نمی‌شناسد و این سندیکاها به طور سیستماتیک محدود می‌شوند، این اقدام جمعی به اعتصاب توسط کمیته‌های اعتصاب کارگران هماهنگ می‌شود. خواست‌های فوری اعتصاب‌کنندگان عبارت است از: مزد بهتر، تأمین اجتماعی مناسب، و شرایط بهتر زندگی. کمیته‌های اعتصاب فهرست روشنی از خواست‌های مزدی برای هر ردهٔ شغلی منتشر کرده‌اند و گفته‌اند که در صورتی که کارفرمایان خواست‌های کارگران را بپذیرند و اجرا کنند،کار از سر گرفته خواهد شد.
اعتصاب جاری مشابه با، و در ادامهٔ،موج یک‌ماههٔ اعتصاب بیش از ده‌هزار کارگر است که در اوت [تابستان] سال گذشته در میدان‌های نفت و گاز پارس جنوبی صورت گرفت. اعتصاب سال گذشته (۲۰۲۰) کارفرمایان را مجبور به بهبود مزدها و شرایط زندگی کرد.
سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران (UMMI) وابسته به اتحادیهٔ جهانی اینداستریال (IndustriALL) گزارش می‌دهد که موج کنونی اعتصاب زمانی آغاز شد که کارگران در ۱۹ ژوئن [۲۹ خرداد ۱۴۰۰] در تعدادی از سایت‌های جنوب ایران وسایل و ابزارهای کار را زمین گذاشتند و محل کار را ترک کردند و به خانه‌هایشان رفتند.
این کارگران در استخدام شرکت‌های پیمانکاری دلالی هستند که برای پروژه‌های توسعهٔ میدان‌های نفت و گاز نیروی کار تأمین می‌کنند. این پیمانکاران دلال به صورت سپر ضربه‌گیر بین کارگران و شرکت‌های نفت و گاز عمل می‌کنند، و سعی می‌کنند با استخدام کارگران در چارچوب قراردادهای کوتاه‌مدّت و چرخشی، خواست‌های کارگران را مهار و کنترل کنند. چرخهٔ نوبت‌کاری به صورت 20 روز کار پی‌درپی و 10 روز تعطیلی است. در طول دورهٔ کاری ۲۰روزه، کارگران در محل کار، در خوابگاه‌های جمعی سکونت دارند و می‌خوابند. بیشتر اعتصابی‌ها از تکنیسین‌ها و کارگران و افزارمندان حرفه‌یی مانند داربست‌کار، لوله‌کش، جوشکار، و برقکار هستند.
شرایط در خوابگاه‌ها بسیار بد و غیربهداشتی است، و غذای کانتین‌ها نامرغوب و مزدها پایین است. کارگران از آنجا که از طریق واسطه‌ها [دلال‌های نیروی انسانی] استخدام می‌شوند، نمی‌توانند مستقیماً با شرکت‌های نفت و گاز در مورد شرایط بهتر کار و زندگی مذاکره کنند. میزان و نحوهٔ پرداخت مزد و شرایط کار توسط پیمانکاران تعیین می‌شود.
همچنین، پیمانکاران مرتب با طبقه‌بندی کردن نادرست کارگران، حق بیمهٔ تامین اجتماعی را کمتر از حدّ لازم [به عنوان کارگر ساده و نامتناسب با شغل واقعی آنها] می‌پردازند در نتیجه بر میزان حقوق بازنشستگی، بیکاری، و بیمهٔ بیماری آنها تأثیرمی‌گذارد.
اعتصاب اکنون در سراسر کشور گسترش یافته است. در حال حاضر هزاران کارگر در ۲۲ پالایشگاه و پروژه در مراکز نفت و گاز، از جمله در جهان پارس، پتروشیمی‌های گچساران، پالایشگاه تهران، و پالایشگاه آبادان دست به اعتصاب زده‌اند و جریان کار در تعدادی از پروژه‌ها را به تعطیلکشانده‌اند.
از آنجا که عدهٔ کارگرانی که چرخهٔ نوبت‌کاری۲۰روزه‌شان تمام می‌شود وحقوقشان را می‌گیرند، هر روز بیشتر می‌شود، انتظار می‌رود که این اعتصاب گسترش یابد. کارکنان استخدام مستقیم [رسمی] شرکت ملی نفت ایران نیز قرار است در روز ۳۰ ژوئن [۹ تیر] به این اعتصاب بپیوندندو راه‌پیمایی‌های اعتراضی سراسری برگزار کنند.
سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران در بیانیه‌ای که در وب‌سایت خود منتشر کرده است، خطاب به کارگران شاغل در این بخش گفته است:
«پیچها به دست ما بسته می‌شوند و لوله‌ها با زحمت ما جوش می‌خورند. تا ما مونتاژ نکنیم، جوش ندهیم، داربست نبندیم، هیچکسی قادر نیست کار ما را انجام دهد. به قدرت خود ایمان داشته باشیم و در خانه بمانیم تا ببینم آیا داربستی بسته خواهد شد؟!»
تحریم‌های آمریکا بیشتر صادرات نفت و گاز ایران را متوقف کرده است. ارزش پول ملی کاهش یافته و تورّم در بهای مواد غذایی بسیار بالاست. پیش از آغاز اعتصاب کنونی، کارگران در جلوی مجلس در تهران و همچنین در اهواز، مرکز استان خوزستان که تولیدکنندهٔ نفت است، دست به تظاهرات زدند و خواستار رسیدگی بیژن زنگنه وزیر نفت به خواست‌های خود شدند.
کمال اوزکان، دستیار دبیرکل اینداستریال دربارهٔ اعتصاب جاریگفت:
«بار دیگر برادران ایرانی ما شجاعت و عزم شگرفی از خود در برابر ظلم و ستمنشان داده‌اند. آنها برای دفاع از خود، برای بهبود شرایط کار و زندگی خود، دست به اقدام جمعی زده‌اند و خواستار آن هستند که میهنشان در خدمت تأمین نیازهای اکثریت باشد. ما به آنها درود می‌فرستیم و باپیکار و خواست‌های عادلانهٔ آنها ابزار همبستگی می‌کنیم.»
ترجمه شده از ‌وب‌سایت اینداستریال

دهانم را می دوزم اما فریاد اعتراضم همچنان باقی است!

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، امروز ٢ تیرماه آقای بسحاق نماینده کارگر و فعال کارگری در منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی بندرامام خمینی، جهت اعتراض به اخراج غیرقانونی از شرکت و مطالبات قانونی، لب های خود را دوخت. مدیرعامل پتروشیمی بندر امام از سال پیش تمام پاداشهای اعلام شده از طرف وزارت نفت به کارگران شرکتهای چهارگانه وزارت خانه را پرداخت نکرد. از اجرایی شدن دستورات وزارتخانه خودداری و همه را با زور حراست و تهدید به اخراج کارگران، بلوکه کرد. که مورد اعتراض کارگران و نماینده شان قرار گرفت. آقای بٌسحاق کارگر تعمیرات واحد الٌفین (فراورش) از توابع پتروشیمی بندرامام هستند. سال گذشته شخص مدیرعامل مجتمع به درب ورودی حراست مجتمع مراجعه کرد و گیت پاس تردد این کارگر را گرفت در جیب خود گذاشت و از ورود ایشان به مجتمع جلوگیری کرد، نهایتا با فشار کارگران و رای واحد کار منطقه ویژه بازگشت بکار شد یکی دوماه کارکرد، مجددا پرونده ایشان را به کمیته انضباطی مجتمع دادند و به صورت کاملا غیرقانونی از کار اخراج شد.