سندیکای ما ششمین سال حیات خود را پشت سر گذاشت. شش سال پر از فراز و نشیب. شش سالی که اگر برای گرداننگان سندیکا سالهای دشواری بود، اما در زندگی کارگران هفت تپه امیدی تازه بود

شما ای قله های سرکش و خاموش
که پیشانی به تندرهای سهم انگیز می سایید
که بر ایوان شب دارید چشم انداز رویایی
که سیمین پایه های روز زرین را به روی شانه می کوبید
که ابر آتشین را در پناه خویش می گیرید
غرور و سربلندی هم شما را باد
امیدم را برافرازید
چو پرچم ها که از باد سحرگاهان به سر دارید
غرورم را نگه دارید
….به سان آن پلنگانی که در کوه و کمر دارید

عزت اله باقری کارگر بافنده نساجی اصفهان و بزرگ کوشنده کارگری شورای متحده کارگران و زحمتکشان اصفهان در دهه سی ، در عین ناباوری در آمریکا در گذشت

عزت اله باقری ، روستا زاده ای که با رنج و تلاش به یادگیری آرمان های کارگری روی آورده بود ، اولین کارگری شد که به نماینده گی از شورای متحده مرکزی کارگران و زحمتکشان ایران به نشست سالیانه فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری در سال ۱۳۳۲ اعزام گردید. پس از بازگشت از ایران سه سال مخفیانه فعالیت کرد. پس از دستگیری، در زندان ساواک اصفهان ، توسط سیاحتگرشکنجه گر شاهنشاهی، شکنجه شد. عزت اله باقری تا نفس در سینه داشت برای کوشش های کارگریش اهمیت خاصی قایل بود.او حتا دعوت شاهپور بختیار آخرین نخست وزیر رژیم ضدکارگری شاه در سال ۱۳۵۷ را برای همکاری ، قبول نکرد.او همیشه احترام آموزگارانی که به او درس انسان دوستی ، و حفظ شخصیت کارگری را آموزش داده بودند ،پاس داشت و اهمیت آن آموزگاران را در هر موقعیتی یادآور شد. در دورانی که پشت کردن به آرمانهای کارگری ، برای بخشی از به اصطلاح روشنفکران از نان شب واجب تر شده بود و کاسبکارانی از این آب گل آلود ماهی های گندیده ای را به بازار نشر ایران هدایت می کردند، او در کتاب « از وانا تا وین » ، با وجود پرسشگری ضدکارگری ، نشان داد که آموزش های کارگری را به خوبی فرا گرفته و در خون او جاریست. متاسفانه مرگ به این کارگر با شرف مهلت نداد تا به قولی که به سندیکای کارگران فلزکارمکانیک برای مصاحبه ای کارگری پس از بازگشت از سفر داده بود عمل کند.
تلاش های او در شورای متحده کارگران و زحمتکشان اصفهان و تاریخ جنبش کارگری ایران ستودنی و جاودان است .نام او همچون رضا روستا ، علی امید ، حسین سمنانی ، هدایت اله معلم از تاریخ جنبش کارگری ایران نازوددنی است
…مام وطن منتظر در آغوش کشیدن یکی دیگر از فرزندان خلف جنبش کارگری ایران ،عزت اله باقری است. تا آن روز

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک
۲۱/ آبان/ ۹۳

یک معلم فداکار و دو دانش‌آموز دیگر در استان لرستان وقتی می‌خواستند یکی از دانش‌آموزان مدرسه عشایری که پایش آسیب دیده بود را به بیمارستانی در خرم‌آباد برسانند، در راه گرفتار سیل شده و هر چهار نفر کشته‌شدند. ۶ روز از حادثه گذشته است، نیروهای امدادی جسد هر سه دانش‌آموز را از گل و لای باقی مانده از سیلاب گرفته‌اند اما هنوز از جسد آقا معلم ۴۵ ساله که خود سه فرزند پسر داشت، خبری نیست.
دوستی در گوگل پلاس نوشته بود: آیا این خبر را قبلا شنیده بودید؟ آیا فکر می‌کنید وزیر آموزش‌وپرورش تسلیت گفته است؟ آیا فکر می‌کنید اخبار سراسری آن را پوشش داده است؟ آیا گمان می‌کنید روزنامه‌ها خبرش را کار کرده‌اند؟ آیا اصلا اهمیت دارد بدانیم که کاظم صفرزاده مدیر و معلم منطقه عشایری بوده است؟ آیا جالب است بدانیم او شاگردان بیمارش را در آن باران سوار ماشین می‌کند تا به درمانگاه برساند اما گرفتار سیلاب می‌شود؟ آیا می‌دانید فقط سپر و پلاک ماشین مرحوم صفرزاده پیدا شده است و جست‌وجو برای یافتن پیکر خودش هنوز ادامه دارد. آیا عمق این فاجعه برای پوشش خبری در سطح ملی مناسب نیست؟
منبع سایت حقوق کارگر و معلم

 ما می پرسیم آیا یک معلم عشایری با حقوقی ۵۰۰ هزار تومانی اصلا چرا باید جایی در رسانه ها داشته باشد؟ اگر او چند هزارمیلیاردی اختلاس می کرد شاید با اختصار ک.ص از او نامی می بردیم و وزیر هم مصاحبه ای در مورد او می کرد.

“تحریریه پیام سندیکا”

ملاشیه، نامی آشنا ازمناطق حاشیه اهواز است. با وجود گذشت بیش از یکماه از شروع سال تحصیلی هنوزمدارس آن با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند.این مدارس چه از نظر وضعیت ظاهری و بهداشتی و چه از نظر ساختار درونی و تامین نیروی انسانی دچار مشکل هستند. بدلیل کمبود مدرسه دانش آموزان مجبورند، مسافتهای طولانی را جهت رفت به مدارس طی کنند.علاوه بر مسافتهای طولانی که ازوقت و انرژی دانش آموزان می گیرد،هزینه هایی نیز برای خانواده ها دارد.مدارس این منطقه ازنظروضعیت امکانات اولیه نظیرسرویس های بهداشتی وآبخوری و میز و نیمکت و…دچار نواقص آشکارهستند.مدرسه ولی عصرهنوز با گذشت بیش ازیکماه ازسال تحصیلی هنوزمعلمی برای کلاس ششم ابتدایی ندارند..با توجه به گرمای هوا تا دو ماه اول بازگشایی مدارس در خوزستان ،این مدارس از سیستم تهویه مناسب برخوردار نیستند.
«وقتی قرار است دولت دستورات صندوق بین المللی پول را اجرا کند و با پشت کردن به قانون اساسی مملکت رایگان بودن تحصیل را رعایت نکند، باید وزیر آموزش و پرورش نگران مدرسه ولی عصر نباشد و تمام فکرش این باشد که چگونه می توان مدارس دولتی را برچید و بجایش مدارس پولی گذاشت. بچه های کارگران به چه دردشان می خورد که تحصیل کنند، آنها باید مانند پدران و مادرانشان در کارخانه ها جان خود را بفروشند، احتیاجی به مدرسه ندارند تا آموزگار و سیستم تهویه هم برای شان گذاشته بشود. علی اصغر فانی باید مواظب باشد تا فرزندان وکلای مجلس و وزرا همه چیزشان تامین باشد وگرنه در مجلس استیضاح خواهد شد.» تحریریه پیام سندیکا

با توجه به طرح اصلاح قانون کار در مجلس و اعتراض کارگران و سندیکاهای کارگری و همچنین تشکل های دولتی مانند خانه کارگر ، دبیرکل خانه کارگر آقای محجوب نگرانیش نه تنها قانون کار نیست بلکه به دنبال اعتراض به سگ گردانی و میمون بازی است.به این خبر توجه کنیم:« ۲۴ نماینده طرحی به مجلس شورای اسلامی ایران ارایه کردند که درصورت تصویب،«گرداندن»سگ ومیمون دراماکن عمومی و«انظار» ومعامله و نگهداری این حیوانات در خانه، مجازاتی چون ۷۴ ضربه شلاق و جریمه نقدی از یک تا ده میلیون تومان خواهد داشت.این طرح که با عنوان «الحاق یک ماده به قانون مجازات اسلامی» توسط نمایندگانی چون الیاس نادران، اسماعیل کوثری، علیرضا مرندی، احمد سالک، علیرضا محجوب، فاطمه آلیا، نادرقاضی‌پور، حسن کامران و نیره اخوان ارایه شده، در جلسه علنی چهارم آبان‌ماه جاری مجلس اعلام وصول شده است » آیا سگ بازی و میمون بازی مشکل جامعه کارگری است یا نابودی قانون کار ؟ البته از محجوب بیش از این نباید توقع داشت چون او هم مانند عضو هیات مدیره خانه کارگر آقای ربیعی قرار نیست برای کارگران تلاشی کنند چون ثروت و قدرت نه در بین کارگران بلکه در طبقه سرمایه داری است. آیا محجوب و ربیعی که خود را کارگر می داند ، نباید به دنبال طرحی باشند تا کارفرمایانی را که حقوق کارگران را با تاخیر می دهند به شلاق و حبس محکوم شوند؟ کدام یک کار این نماینده بی همیت کارگری است ؟ شما قضاوت کنید
آنانی که به طبقه خود پشت می کنند و به آغوش سرمایه داری می دوند فقط غم جیب خودرادارند ونه هیچ چیز دیگر

هیات تحریریه پیام سندیکا

برای سلطتنم چیزی نمی خواهم
مگر ، کوچه باغی در برابر خانه ام
گهواره ای از جنس دسته گل
به بلندی جوانه سنبل
امیل زولا
میراحمد اسدالهی کارگر اخراجی تراکتورسازی تبریز، در گذشت. میراحمد اسدالهی از جمله کوشندگان کارگری بود که به طبقه کارگر و آرمان هایش تا آخرین لحظه وفادار ماند.او در اوایل دهه پنجاه در کارخانه تراکتورسازی تبریز استخدام شده و در بخش تولید تراکتور(ام-اف)  کار می کرد. چون فرزند رنج بود برای زدودن این رنج از طبقه خود ، در انقلاب ۵۷ فعالانه شرکت کرد و از رهبران اعتصابی تراکتورسازی تبریز گشت. فعالیت های کارگری و سندیکایی او به مذاق کارفرمایان تازه مدیر شده خوش نیامد و او را در سال ۶۰ بقول خود پاکسازی (اخراج) کردند.میراحمد اسدالهی دوست خوب و مبارزمان فردا به ایران باز خواهد گشت و در بهشت زهرا وجود پُرشورش، آرام خواهد گرفت.  اسدالهی و دیگر رهبران اعتصابی تراکتورسازی تبریز هرگزاز یاد کارگران و مردم تبریز نخواهند رفت
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک
کارگران بازنشسته کارخانه تراکتورسازی تبریز
۱۳۹۳/۸/۱۷

با انتشار خبر گسترش فعالیت های سندیکای کارگران فلزکارمکانیک در دفاع از حقوق سندیکایی ۱۳۹۳/۰۷/۲۴ درسایت اخبارروز، زیرنوشته ای (کامنت) ازحسین اکبری درمورد این خبر نوشته شد. متاسفانه سایت اخبار روز در اقدامی غیر حرفه ای و غیر اخلاقی از گذاشتن جوابیه روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک به نوشته آقای حسین اکبری خوداری کرد.هرچند این نوشته در سال گذشته هم در اخبار روز منتشر شده بود. با خوداری سایت اخبارروز از گذاشتن جوابیه روابط عمومی سندیکا،واصراربر فرافکنی های حسین اکبری، مجبور شدم با وجود وقت بسیار کم، مطالبی را در مورد نوشته تفرقه آمیز و دشمن شاد کن حسین اکبری، برخلاف رویه همیشگی سندیکا در برخورد با این حاشیه ها، بنویسم. مثلی است معروف که می گوید ” محبت چون ازحد برون شود،نادان گمان بد کند.” اهمیت پالایش هر سازمانی از عناصر پلید کمتر از مبارزه با دشمنان بیرونی آن سازمان نیست. کار سندیکایی درمیان کارگران فلزکارمکانیک سخت، ولی ممکن است. این کارگران یا در کارگاههای کوچک پراکنده اند و یا در کارخانه های بسیار بزرگ کار می کنند که دسترسی فعالان سندیکایی به آنها سخت است، ولی غیر ممکن نیست. به همین خاطر بسیاری همچون حسین اکبری اینکار را غیرممکن می دانند و چون خود در طی بیش از ده سال فعالیت،کارگری را به سندیکا جذب نکرده ،تلاش فعالان سندیکای فلزکارمکانیک را دروغ می خواند. بسیاری چون بدنه سندیکای فلزکارمکانیک را نمی بینند و دلیلی هم ندارد که ببینند، ادعاهای این چنینی را باور می کنند. حسین اکبری برای اثبات گفته خود به قوانین سندیکایی متوسل می شود، ولی سالهاست از درک این موضوع عاجز است که در شرایط اختناق نمی توان روند معمول در سندیکاها را پیش گرفت. کار علنی شرایط علنی را طلب می کند، به همین دلیل هم هر روز ازفعالان سندیکایی دورتر و به سمت همکاری با تشکل های بد نام دولتی می غلطد.

…بیشتر

!جناب آقای وزیر نفت
آیا نیروهای کاری که جزء به جزء پالایشگاه ها را می سازد و نصب می کند و به بهره وری می رساند ، هیچ حقی ندارد !؟
اطلاعیه شماره ۳۰۲۴/۱ به تاریخ ۲۰/۷/۱۳۹۳ جناب آقای بیژن زنگنه به چهار معاونانش
موضوع حق الزحمه نیروی اول سال ۱۳۹۳ ، معادل ، حداقل ۷میلیون و ۵۰۰ هزار ریال و حد اکثر ۳۰ میلیون ریال برای شش ماه اول سال ۱۳۹۳
آقای وزیر در اطلاعیه فرمودند (( با عنایت به لزوم حمایت از کارکنان متخصص صنعت عظیم نفت و گاز و با توجه به حضور قدرتمند همکاران محترم در عرصه ی تولید و صادرات و تامین نیازهای داخلی ، ترتیبی اتخاذ نمایید که معدل یک ماه حقوق و فوق العاده ها … تحت عنوان موضوع فوق پرداخت گردد . ))این عمل کرد وزیر بیان گر حمایت مالی از نیروی کار ، در صنعت نفت ایران است . ولی این حمایت و قدردانی تنها شامل اقلیتی کوچک از نیروهای کار وابسته به بهره برداری ، یعنی کارکنان پالایشگاه ها و پتروشیمی ها می شود

…بیشتر

 اساسنامه سندیکای کارگران فلزکار مکانیک تهران و حومه
” فصل اول ”
” کلیات ”
ماده 1 سندیکای کارگران فلزکارمکانیک تهران و حومه سازمان متشکلی است از
تمام کارگران فلزکار و مکانیک
ماده 2 محل قانونی سندیکا شهر تهران و محل آن پس ازهر انتخابات بنا به صلاحدید هیئت مدیره انتخاب و اعلام میشود
ماده 3 حوزه فعالیت سندیکا شهر تهران و حومه و مدت فعالیت آن نامحدود است

برای خواندن متن کامل اساسنامه اینجا را کلیک کنید

:گزارش کارگر فلزکار از تراکتورسازی تبریز

۲۰۰ نفر از کارگران کارخانه «ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی تبریز»، (۳ آبان) در اعتراض به پرداخت نشدن ۲ ماه حقوق و نامشخص بودن وضعیت کارخانه مقابل درب ورودی این واحد صنعتی تجمع کردند.و سپس با خروج از کارخانه در خیابان منتهی به آن تجمع کردند.این کارگران که حقوق ۲ ماه شهریور و مهر را دریافت نکرده‌اند در پی تداوم بی‌توجهی‌ مسئولان کارخانه به مطالبات صنفی‌شان از مسئولان استانی استمداد طلیبدند
مجتمع کارخانجات تراکتورسازی تبریزدر زمینی به مساحت بیش از ۴۰۰ هکتار واقع شده است، که از این مقدار ۵۰ هکتار آن بصورت سالن سرپوشیده می باشد. این کارخانه که در سال ۵ مهرماه ۱۳۴۶تاسیس گردید و از همان سال در ابتدا خط تولید تراکتورهای رومانی را داشت و سپس در سال ۱۳۵۴ بخش تولید تراکتورهای MF) مسی فرگوسن)را که انگلیسی بود را تولید کرد.کارخانه تراکتور سازی تبریز که بصورت مجتمعی صنعتی طراحی و ساخته شده است از بخش هایی چون تولید تراکتور، موتورسازی، آهنگری، ریخته گری، ماشین آلات صنعتی (ساخت لودر…) و خدمات صنعتی (کشاورزی) و کامیونت تشکیل شده است. این مجتمع صنعتی در خاورمیانه بی نظیر است و تنها کارخانه نیشکر هفت تپه اهواز با آن برابری می کند

…بیشتر