دردِ آتش را، چه می‌داند كسی

او جهانی بود اندر، خود نهان

چند و چونِ خويش بِه داند جهان

بس كه نقشِ آرزو، در جان گرفت

خود، جهانِ آرزو گشت آن شگفت

رضا فراهانی کنگرانی عضو سابق هیات مدیره سندیکای کارگران خیاط تهران امروز بر اثر سکته قلبی درگذشت. کارگری که از نوجوانی طعم تلخ اختلاف طبقاتی را درک کرد اما از آن ماتم نساخت و تلاش کرد در طول عمر خود بیاموزد و آموخته هایش را در خدمت طبقه کارگر بگذارد. کارگران جوانی که به دنبال سندیکاخواهی بودند در هیات موسسان سندیکاهای کارگری از او بسیار آموختند. او برای بهبودی وضعیت طبقه خویش تا آخرین لحظه تلاش می کرد و جزو مشاوران سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران بود.

شاید دیگر در میان ما نباشد و لبخندهایش و مشورت های روشنگرانه اش را از دست داده باشیم اما تلاش کارگری او و آموزه هایش همچنان در لحظه لحظه مبارزات کارگریمان با ماست.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران

١٠ مرداد ١٣٩٩

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، کارخانه شیشه واقع در شهر گرگان به مالکیت آقای رحیمیان از ٢٠ کارگر خود اقدام به اخراج ٨ نفر در سال جاری کرده است. در این کارخانه از مزایای کارگری مصوب وزارت کار خبری نیست و فقط لیست بیمه کارگران را رد می کند. ساعت کار در این کارخانه ١٠ ساعت و برای اين ١٠ ساعت کار حداقل حقوق بدون مزایایی چون حق اولاد، حق مسکن…. داده می شود. در این واحد تولیدی رعایت موارد بهداشتی مقابله با بیماری کرونا در حد بسیار پایینی قرار دارد.

دوستان کارگر، این اطلاعاتی است که کارگری برای یزدی زاده کار کرده برایمان ارسال نموده است:

باعرض سلام و ادب خدمت همکاران گرامی به اطلاع همکاران عزیزم میرسانم که برای شرکت پارس هومن واقع در کرمان به مدیریت آقای یزدی زاده کار نکنید که بسیار انسان حرام خوار و کلک بازی هستند.

حدود ۱۰میلیون از حقوق کارکرد مرا به کثیف ترین شکل ممکن بالا کشید یک آب هم روش. پول همه کارگرا به مشکل خورده است. این آقا دوتا پروژه داشت (فولاد کرمان و خط انتقال۴۸”آب). با هیچ یک از نیرو هاش قرارداد نمی بندد فقط شفاهی. اون هم با هزار دوز و کلک. آخرش هم آنچه شفاهی صحبت کرده کلا حاشا میکند. …بیشتر

با توجه به شیادی شرکت ها و همدست آنها با پیمانکاران دغلباز برای پایین آوردن دستمزدها در پروژه های نفتی، کارگران پروژه ای در اقدامی هماهنگ روز شنبه ١١ مرداد را روز اعتصاب اعلام کرده و سرکار نخواهند رفت. همچنین لیست حقوقی که باید شرکت ها و پیمانکاران به آن عمل کرده و حقوقی پایین تر از آن به کارگر ندهند را منتشر نموده اند.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران ضمن پشتیبانی از این خواست کارگران پروژه ای اعلام می دارد با تمام قوا در حمایت از این کارگران از آنچه در توان دارد کوتاهی نخواهد کرد.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران

٨ مرداد ١٣٩٩

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، صنایع شیشه وضعیت ناخوشی دارند و با تحریم های ایجاد شده بازارهای خود را در کشورهای حتا همسایه از دست داده اند. این مشکل به ویژه درکارخانه های کوچک به اخراج کارگران و عقب افتادن دستمزدها و افزایش ساعت کاری انجامیده است.

در دو کارخانه شیشه آدینا جام و جام دیس که در شهرک صنعتی شکوهیه قم واقع هستند حقوق کارگران بیش از ٣ ماه عقب افتاده، بیمه کارگران را فقط ١٥ روز در ماه لیست می کنند و به کارگران در این واحدهای تولید فقط مساعده داده می شود و از تسویه کامل حقوق خبری نیست. از فروردین امسال تاکنون این کارخانه ها ٣٠ درصد کارگران شان را اخراج کرده اند

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا نامه زیر را کارگران شرکت آباد راهان پارس برای ما فرستاده اند:

«باعرض سلام و خسته نباشید خدمت شما کارگران و مهندسین

با توجه به شرایط سخت زندگی و قیمت های سرسام آور اجناس، خواهان این هستیم تا صدای ما رو به گوش مسولین برسانید. از اسفند ماه تاکنون حقوقی از جانب شرکت آبادراهان پارس پرداخت نشده است. آیا کارگران و زن و بچه این افراد چه گناهی کردند که اینگونه تحت فشار قرار میگیرند. ۵ ماه حقوق عقب مانده با توجه به افزایش روز به روز قیمت اجناس چه بر سر خانواده ها می آورد؟ کسی ک خرج خانواده بر گردن دارد آیا باید در این مدت چه کند قرض کند؟ وام بگیرد؟ از کی و کجا؟؟ ….

خواهشمند است رسیدگی کنید» …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، شرکت عقاب افشان واقع در سمنان به ساخت اتوبوس می پردازد. با توجه به مشکلات صنعت اتوبوس‌سازی در کشور از جمله تحریم ها این کارخانه هنوز سرپاست. ظرفیت روزانه تولید ۷ دستگاه اتوبوس بود که هم اکنون این ظرفیت به روزانه یک دستگاه و بعضی اوقات هر دو روز یک دستگاه کاهش یافته است. شرکت عقاب افشان تنها کارخانه تولید کننده‌ای است که با حداقل ۵٢ درصد ساخت داخل محصولات خود را عرضه می کند اما حدود ۴٨ درصد مابقی به شاسی و قوای محرکه باز می‌گردد و شرایط فعلی تحریم‌ها و توقف واردات شاسی موجب شده که نتواند از ظرفیت ۵٢ درصدی استفاده بهینه کند. این کارخانه با توجه به کاهش تولید از اوایل سال دست به اخراج کارگران خود زده است هر چند که به کارگران گفته شده است این امر موقتی است اما مدیریت در مورد طول زمان «موقت» هیچ نمی گوید.

ماهنامه نشریه پیام سندیکا، پیام آور سندیکاهای کارگری ایران شماره ٩٠ تیرماه ١٣٩٩در ایران بصورت چاپی و الکترونیکی منتشر شد.

در این شماره می خوانید:
…بیشتر

چهل روز از اعتصاب پر توان کارگران نیشکر هفت تپه گذشت. کارگرانی که در دفاع از معیشت خود و حقوق های عقب افتاده و بیرون کردن مدیران اختلاسگر و بازگشت مجتمع نیشکر هفت تپه به روال قبل از خصوصی سازی اعتصاب کرده اند. چهل روز است که هم زمان با محاکمه مدیران بی عرضه و فاسد، کارگران هفت تپه نیز به اعتصاب خود ادامه داده اند. چهل روزی که معلوم گشته چه مدیران فاسدی را دولت برای این مجتمع کشاورزی بی نظیر در خاورمیانه انتخاب کرده است.

اما چرا صدای کارگران اعتصابی هفت تپه به عمد شنیده نمی شود؟ چرا مسولین استانی و کشوری هیچ اقدامی برای کم کردن مشکلات این کارگران به ویژه پرداخت دستمزد و حق بیمه ی عقب افتاده ی آنها نمی کنند؟ از گرسنگی دادن به خانواده های برادران هفت تپه ای ما چه منظوری را دنبال می کنند؟ …بیشتر

متاسفانه به دلیل عدم آگاهی کارگران و همچنین روشنگری ضعیف طبقه کارگر در مورد پروژه ها و پیمانکاران دغکار، کارگران بعد از مدتها کار تازه متوجه می شوند که با چه شیادانی سروکار دارند. در جفیر از بیمه و مزایای کارگری خبری نیست و کارگری که در اینجا کار کند بخشی از پولش را نخواهند داد. برای مثال پیمانکاران آقای اوسیوند و آقای ملک محمدی برای تسویه حساب با کارگران جان می دهند اما پول نمی دهند. کارگرانی که برایشان کار کرده اند بعد از کلی درگیری و هربار کلی هزینه با کمک کلانتری و شکایت و درگیری بخشی از طلبشان را گرفتند. شب عید مساعده ٢٠٠ هزار تومانی به کارگری که چند ماه حقوقش عقب افتاده دادند.

البته این در شرایطی است پیمانکاران در جفیر از شرکت مادر طلب هایشان را گرفته ولی پول کارگر را نمی دهند.