به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، ٢٧مین روز اعتراض سراسری به خلاف کاری های کارفرمایان در روز ٦ شهریورماه همچنان محکم به پیش می رود و کارگران معترض همچنان در خانه مانده اند. با توجه به انتشار لیست پنجم حقوق از سوی گردانندگان اعتصاب کارگران می توانند از امروز با شرایط کمپین به سرکار بروند.
باتوجه به اعتصاب ٢٧ روزه کارگران در بسیاری از مناطق و پیمانکاری ها، حقوق ها را افزایش داده اند از جمله فیتر را تا ٦ و نیم میلیون افزایش داده اند و در عسلویه نیز چند جا ٧ ونیم تومان و ۷ و ۸تومان میلیون تومان افزایش دستمزد را داده اند و کارگران تلاش می کنند با حقوق کمپین سرکار بروند.

برادران کارگر، کارفرماها نمی توانند به جای ما کار کنند و داربست بسته و فیتر کنند وجوش بدهند چرا که اگر می توانستند تاکنون کرده بودند. پس بیایید زحمات خود را ارزش گذاشته با حقوق و شرایط مصوب کمپین سرکار برویم.

برادران کارگر، صبور و هوشیار باشیم و گول شایعات را نخوریم. به کمتر از حقوق های اعلامی کمپین کار نمی کنیم!

پیروزی نزدیک است.

تا ما نخواهیم هیچ پیچی بسته نمی شود و هیچ خط لوله ای در پروژه ایجاد نخواهد شد. کار می کنیم برای آسایش خانواده مان، نه برای شرمندگی پیش آنها.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، با توجه به شیوع موج دوم کرونا در تهران تب سنجی در هنگام ورود کارکنان به شرکت برچیده شده است. رستوران شرکت غذاهای تکراری چون عدس پلو و تن ماهی را به کارگران در هفته دو روز می دهند که بسیار بی کیفیت بوده و اکثر کارگران از خوردن آن خودداری می کنند. این در حالی است
که شرکت ایران خودرو مدعی تنوع غذایی و بالا رفتن کیفیت غذاست. از طرف دیگر مخزن مایع دستشویی سرویس بهداشتی سالن بدنه ٢٠٦ خراب شده و مسوولین ذیربط اقدامی برای رفع خرابی نمی کنند.

در همین حال کارگران موتورسازی ٣ از سر و صدای بیش از حدی که در زیر زمین آب ماستیک سالن تعمیرات موتورسازی ٣ است ناراحتند و بارها به مدیریت و مسوولین گفته اند باید این سالن با شیشه های دوجداره محافظت شود. اما شرکت هیچ حرکتی برای بهبود وضعیت کارگران نمی کند. شرکت علاقه ای برای هزینه کردن برای
بهبود شرایط کار ندارد.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، ٢٦مین روز اعتراض سراسری به خلاف کاری های کارفرمایان در روز ٥ شهریور ماه همچنان محکم به پیش می رود و کارگران معترض همچنان در خانه مانده اند. کل پیمانکاری های تهران جنوب با جوشكاران و فیترهایش هنوز در اعتصابند. پالایشگاه آبادان هم هنوز در اعتصاب بوده و حتا پیشنهاد ٨٥٠٠ برای ٢٤ روز کار را قبول نکرده گفته اند زیر ١٠ میلیون کار نمی کنیم. متاسفانه شرکتها برای بازگرداندن کارگران به کار و شکست اعتصاب از پرداخت حقوق کارگران طفره می روند. شرکت کیسون در پتروشیمی دنا که کارگرانش به اعتصاب پیوسته اند نه تنها حقوق خردادماه کارگران را پرداخت نکرده بلکه هیچ کدام از مسوولین
شرکت جواب تلفن هایشان را هم نمی دهند تا به کار برگردند. تف برای این صاحبان شرکت ها. هنوز هم هستند کارگرانی که به دلیل نامردی پیمانکار پروژه ها را ترک می کنند. شرکت آسفالت طوس به پیمانکاری آقای کارگر در دشت آزادگان از جمله این پروژه هاست که کارگرانش با تسویه حساب و احتساب حتا روزهای اعتصاب پول خود را گرفته و ترک پروژه کرده اند. …بیشتر

ساعت پنج صبح بیدار میشوم. به زور بتوانی دو لقمه صبحانه کره مربا که روی هم پنجاه گرم نمی شود را خورد. این صبحانه ای است که باید بخوری و تا ظهر کار کنی. بعد سوار یک مشت سرویس فرسوده و بدون کولر باید تا در گرمای ٥٥ درجه کار کنی. توی ارتفاع با وضعیت ناایمن کار می کنی، سر ظهر چشمت به برنج و مرغ گندیده ای که تا در غذا را باز میکنی بوی لاش مرده را می دهد، را مجبوری بخوری. آن هم در گرد و خاک و گرمای گلو گیر. خیس عرق و غذای بی کیفیت را تا یک ربع باید با آروغ های ترش بیرون بدهی و نمی توانی روی خاکی که دراز کشیده ای چشمی روی هم بگذاری. دوباره شکنجه شروع می شود. در گرمای ٦٠ درجه کار می کنی عرق از چهار ستون بدنت بیرون می زند. صد بار در هوای شرجی برق می گیردت و یا از گرما غش می کنی. بدون اینکه تغذیه ای در بین باشد. تا لحظه آخر باید کار کنی اگر پنج دقیقه زودتر تعطیل کردی جوری نگاهت می کنند که از صد تا فحش بدتر است. بعد با همان سرویس بدون کولر بشینی روی صندلی های پر از گرد و خاک.
از بس تمیز هستند!! تازه باید بروی توی صف شلوغ حمام که برای هر ٣٠ الی ٤٠ نفر یک حمام هست. بایستی با بی حالی شلوار لی و پیراهنت را بشوری اونهم در حمامی کثیف که گاه فاضلاب با بوی گندش در هوای شرجی زده است بالا. این شکنجه تمامی ندارد. شام سوسیس یا ماکارانی بدرد نخور بخوری. خدا شاهده ما جلوی گربه گذاشتیم لب نزد. این روزگار کارگر پروژه ای است که روزی ٤٠ اینچ لوله جوش می دهد و ٤ ماه است حقوق نگرفته و تازه شرکت با قلدری می گوید ناراحتی برو بعدن بیا تسویه. بعدنی که شاید بخشی از پولت را ندهند وآن قدر فردا فردا بکنند تا عطایش را به لقایش ببخشی. …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، ٢٥مین روز اعتراض سراسری به دزدی کارفرمایان از سفره های کارگران در روز 4 شهریورماه همچنان محکم به پیش می رود و کارگران کنار خانواده هایشان استراحتی مبارزه جویانه را تجربه می کنند. خبر خوش اینکه این بار پیمانکاران هم به صف اعتصابیون پیوستند. از امروز تمامی پیمانکاران نیروگاه سیکل ترکیبی شیروان اعتصاب کرده و کارگاه هایشان را تعطیل کردند. این پیمانکاران که دیگر توان اعتراضات کارگران را ندارند به دلیل عقب افتادن پول صورت وضعیت هایشان دست به این اعتصاب زده اند. بی تردید پیمانکاران دیگری هم به صف این پیمانکاران خواهند پیوست و شرکت های مادر را مجبور خواهند کرد که قیمتها را بالا ببرند. همه می دانیم که شرکت های مادر قراردادهایشان با دلار و یا یوان است و فقط امسال با بالا رفتن دلار از 12 هزار به 24 هزار تومان بدون اینکه دست به سیاه و سفید بزنند دو برابر سود برده اند و این در حالی است که با پیمانکاران خود به تومان قرارداد می بندند.

خبر خوب دیگر اینکه بیشتر کارگاههایی که به کمپین ما خیانت کرده و کار می کنند، کمکی ها را گذاشتند فیتری کار کنند. آنها هم هی خرابکاری می کنند چون بلد کار نیستند و پیمانکاران نه تنها باید خسارت عقب افتادن از برنامه تحویل را بدهند بلکه باید ضرر این خرابکاری ها و ندانم کاری ها را هم بدهند. کارگری برایمان نوشته:« اقا بخدا کارگاه ها خلوتن کسی برنگشته سرکار گولتون نزنن. به منم گفتن همه برگشتن. رفتم دیدم کارگاه خالی بود الانم تو اتوبوس دارم برمی گردم خونمون. اونایی که اعتصاب کردن هنوز نیومدن سرکار. الکی شایعه میکنن که نیروها برگشتن. به این شایعات توجه نکنین. اینا ترفندشون اینه که ما رو گول بزنن
تا دوباره کارگاهها پر بشه. گول نخورید» …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، در کشتی سازی بندرعباس، شرکت نیک تلاش داراب گرد، به پیمانکاری موتمن به جوشکار پلیت عکسی 4 میلیون تومان بیشتر نمیدهند. غذا افتضاح و سرویس بهداشتی ها پر لجن است. کارگران را با نیسان به سرکار میبرند. فاضلاب حمام ها همه لجن زده بالا و متاسفانه کارگران دزدکی به حمام کمپ های دور بر برای شستشو می روند. خوابگاهها کثیف و غیربهداشتی است و پتوها سیاه شده و جانوران موذی در آن لانه کرده اند و از سمپاشی خبری نیست. از رعایت موارد مقابله با بیماری کرونا هم حرکتی دیده نمی شود.
اعتصاب سراسری کارگران پروژه ای برای بهبود این گونه وضعیت ها است. گروه پایپینگ و اکیپ پروژهای ها همگام با سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران این شرکت و پیمانکار را تحریم کارگری کرده و از کارگران میخواهد نه تنها برای بهبود وضعیت خودشان این پروژه را ترک کنند بلکه این شرکت و پیمانکارش را با تحریم شاید به راه انسانیت بکشانند تا پول حرام برای خانواده هایشان نبرند.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، ٢٤ امین روز اعتراض سراسری به ظلم کارفرمایان در روز سوم شهریورماه همچنان پا برجا و استوار به پیش می رود.
خبرهای خوب حاکی از این است که بخشی از پیمانکاران برای اینکه بیشتر از این زیان نبینند با حقوق های کمپین موافقت کرده و حقوق ها را افزایش داده و اولین خواسته کمپین را که حقوق به روز بوده است را اجرایی کرده اند و حتا به صورت هفتگی پول نقد به کارت کارگران واریز می کنند. این پیروزی بر همه کارگران مبارک.
بعضی از پیمانکاران به کارگران وعده می دهند که اگر شرکت بغلی حقوق کمپین را به کارگرانش بدهد آنان بیشتر از آن خواهد داد و با این شیوه می خواهند کارگران را به سرکار بکشند. ولی این پیمانکاران می دانند که شرکت کناری با حقوق کمپین نیرو سرکار برده و از پیمانکار بغلی خواسته اند که این موضوع را علنی نکنند و قراردادهایشان را با کارگران مخفیانه می بندند که دیگر پیمانکاران مسخره شان نکنند.آنچه بی تردید اتفاق می افتد افزایش و به روز شدن حقوق هاست. …بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، در کارخانه شیشه صالح محمد واقع در انار کرمان از ٢٢ کارگر ٢ نفر در سال جاری اخراج شدند. حقوق ها ماهها به عقب میافتد و رعایت بهداشتی خاصی در دوران شیوع کرونا در این کارخانه وجود ندارد. در کارخانه شیشه شفق واقع در شمس آباد قم از ٣٠ کارگر سال گذشته ٨ نفردر خرداد ماه اخراج شدند. ساعت کار در این کارخانه ١٢ ساعت برای حداقل حقوق است و اضافه کاری ٤ ساعته جزو ساعات کار با دستمزد حداقلی محسوب می شود. از مزایای کارگری و رعایت موارد بهداشتی برای مقابله با بیماری کرونا در این کارخانه خبری نیست.

ماهنامه نشریه پیام سندیکا، پیام آور سندیکاهای کارگری ایران شماره ٩١ مرداد ماه ١٣٩٩ در ایران بصورت چاپی و الکترونیکی منتشر شد.

در این شماره می خوانید:
…بیشتر

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، ٢٣ امین روز اعتراض سراسری به ظلم کارفرمایان در روز دوم شهریورماه همچنان قدرتمندانه پیش می رود و خبرها حاکی از این است که بسیاری از پیمانکاران افزایش حقوق تا سطح دو میلیون تومان را پذیرفته اند اما هنوز نمی خواهند یک نسخه از قرارداد را به کارگران بدهند.
خبر خوب اینکه 17 نفر از گروه ساپورت فاز تنبک کنگان که در کارگاه اکسیر صنعت کار می کردند، به دلیل وعده های دروغ دوباره مجبور به اعتصاب حقوق شدن و محل کار را ترک کردند. به مهندس پارسایی سرپرست کارگاه اکسیر صنعت و حمید حق پرست اخطار می کنیم لطفن نیروها را با فریب به کارگاه برنگردانید، چون آنها بیش از آنکه محتاج نان باشند محتاج همبستگی با برادرانشان هستند.

بازهم تاکید می کنیم دوستان کارگر فریب افزایش حقوق از سوی کارفرما را نخوردید، دروغی بیش نیست مگر با قرارداد کتبی و تضمین شده طبق حقوق های کمپین. ما اعلام می کنیم بزودی اسامی پیمانکارانی که اعتصاب را می خواهند به شکست بکشانند را افشا خواهیم کرد. زورآزمایی ما با کارفرمایان به نقطه حساسی رسیده و هرکسی در این زورآزمایی صبر خود را از دست بدهد بازنده میدان خواهد بود. کارفرمایان تاکنون ضرر هنگفتی داده اند و بی تردید بیش از این نمی توانند مقاومت کنند.

برادران کارگر، هوشیار باشیم و گول شایعات را نخوریم. کارفرماها با تمام قدرت تلاش دارند بین کارگران تفرقه ایجاد کنند. از توهین به کارگران مانده در پروژه ها خودداری کرده برادرانه از آنها بخواهیم به ما بپیوندند.
دیگر نمی خواهیم شرمنده همسر و فرزندانمان باشیم. روزگار برده گی تمام شد. حق خوری پیمانکاران دیگر به سر آمده، به کمتر از حقوق های اعلامی کمپین کار نمی کنیم!

پیروزی نزدیک است.

هیچ لوله ای جوش نخواهد خورد، هیچ داربستی علم نخواهد گردید تا ما نخواهیم.