حال و هوای رقابت برای ورود به مجلس با برگزاری شوهای رقص و آوازخوانی و دعوت از گنده لات های تهرانی، پول ریزی بر سر برخی از کاندیداها و دادن وعده های فضایی و یا در بهترین حالت نوشتن سمت ها و تحصیلات کاندیداها چیزی است که پیش چشم مردم رقم می خورد.
مردم از خود می پرسند این ولخرجی ها از کجا تامین می شود؟ و قرار است این کاندیدا و نماینده بعدی مجلس در حق مردم چه کند؟
به نماینده ای که بارها از سوی کارگران حوزه انتخابیه اش مشکلات را نوشته و در دیدارهای حضوری به او گفته اند دنبال مشکلاتشان باشد ولی در آخرین دیدار این کارگران را از خود رانده چه رایی باید داد؟ وقتی کارگران در مقابل پتروشیمی ابوالفارس به فرماندار و نماینده مجلس و کاندید فعلی گفته اند ٤ ماه حقوق نگرفته اند و خانواده هایشان گرسنه اند اما با بی اعتنایی این نماینده روبرو شده اند، چه رایی باید بدهند؟
نمایندگان مجلس و کاندیداهای فعلی وقتی تمام قد کمر به نابودی اقتصاد کشور و معیشت زحمتکشان بسته و با افتخار به لایحه هفتم توسعه رای مثبت داده اند تا تامین اجتماعی متلاشی و کارگران و بازنشسته ها مقدراتشان به دست پدر سوخته های اتاق بازرگانی رقم بخورد، چه رایی باید بدهند؟
نمایندگانی که راضی به حذف شرکت های پیمانکاری نیروی انسانی نشده اند و در مقابل اختلاس هایی که از جیب مردم شده به ویژه اختلاس چای دبش و دزدی آشکار کوروش کمپانی و وکیلی که مردم به او پول داده اند تا داد مردم را از کوروش کمپانی بستاند ولی سر از خارج کشور در آورده، خاموشند چه رایی باید بدهند؟
کاندیداهایی که حضور گسترده بازنشستگان تامین اجتماعی را در روزهای یکشنبه اعتراضی و دوشنبه های اتحاد بازنشستگان مخابرات و روز سه شنبه های همبستگی بازنشستگان لشگری و کشوری شهرشان را ندیده و برای یکبار نرفته اند که بپرسند دردتان چیست از چه کسانی انتظار رای دارند؟ واقعن قرار است برای چه طبقه و قشری نمایندگی کنند؟
به قول روزنامه گل آقا، این نمایندگان قرار است با دوچرخه به مجلس بروند و بعد از چهار سال با ماشین بنز خارج شوند، این چنین ولخرجی می کنند.
تحریریه پیام سندیکا اسفند ١٤٠٢