کارخانه الکتریک البرز سازنده کلید و پریز های برق ساختمان واقع در تهران خیابان رجایی اول اتوبان بهشت زهرا جنب مسجد مادر دارای سالن های تراشکاری، قالبسازی، مونتاژ، پرسکاری، تزریق مواد، آهنگری، نجاری، تاسیسات، تعمیرات، در اوایل سال 1340 با مشارکت فرانسوی ها و یکی از نظامیان عالی رتبه احداث و راه اندازی شد.
در این کارخانه بیش از 1000 زن و 500 مرد کارگر مشغول به کار شدند. تنها موادی که از بیرون از کشور وارد این کارخانه می شد مواد تزریقی کاچویی بود که از فرانسه وارد می شد.این کارخانه در خاورمیانه کم نظیر بود و بخشی از تولیداتش به فرانسه صادر می گردید.با شروع موج اعتراضات مردمی علیه رژیم شاه کارگران کارخانه نیز به این رود خروشان پیوستند. پس از انقلاب این کارخانه مصادره گردید و متاسفانه چند سال بعد بسیاری از کارگران مبارز این کارخانه که نقش به سزایی در تحولات کارخانه داشتند اخراج و یا دستگیر شدند. و شورای کارگری کارخانه هم به تسلط افراد بی هویت درآمد. پس از انقلاب این کارخانه تعداد کارگرانش رو به افزایش گذاشت و از مرز 2500 نفر گذشت. با تغییر سیاست های صنعتی، این کارخانه هم توسط مدیران بی لیاقت به سمت ورشکستگی رفت. محصولات این کارخانه که در بازار تهران نایاب بود و خواستاران بسیار داشت و از کلید و پریز های وارداتی خارجی به لحاظ کیفیت یک سرو گردن بالاتر بود و آخرین محصولش را هم با نام لگراند به بازار می فرستاد، در چند ماهه نخست امسال مهرو موم و تعطیل شد.
تعطیلی هر واحد تولیدی وابستگی اقتصاد کشور به بیرون از مرزها و شکندگی هرچه بیشتر امنیت ملی و رسوخ عناصر وابسته به خارج و در نهایت نابودی اقتصاد و صنعت کشور را در پی دارد. بیکاری ، فقر، فحشا، اعتیاد، کودکان خیابانی و نابودی اخلاق و فرهنگ جامعه از نتایج این تعطیلی هاست.