با دستگیری مصطفی زمانی، کارگر جوشکار پروژه های نفت و گاز که در آخرین وضعیت شغلی در پالایشگاه آبادان به طور رسمی مشغول کار شده بود این سوال برای همه کارگران پیش آمده است که مصطفی زمانی مگر چه کرده و یا چه می خواسته که باید با ترفند پیمانکار اصفهانی گولش زد و به پالایشگاه اصفهان کشاند و دستگیرش کرد و به محل نامعلومی برد؟

آیا مخالفت با شیوه کثیف دلالی نیروی انسانی که نام پیمانکاری گرفته است و لایحه مخالفت با آن در مجلس مطرح می باشد مستوجب دستگیری است؟ آیا تقاضای اینکه کارگران نفت چه پیمانی، قراردادی، ارکان ثالث، قرارداد معین، پروژه ای باید مطابق استانداردهای شرکت نفت با آنان رفتار شود حرف گزاف و خلاف قانون است؟ چرا باید یک کارگر پروژه ای نفت روزانه ١٠ الی ١٢ ساعت کار کند حتا در روز جمعه آنهم در گرمای جنوب و فقط ٦ روز به مرخصی برود ولی کارگر دیگر شاغل در نفت و گاز ١٤ روز کار و ١٤ روز در مرخصی باشد؟ کارگران پروژه ای حقوقش ٣ ماه به ٣ ماه عقب بیفتد و گاه پیمانکارش غیب شود و یا در بهترین حالت در زمان تسویه حساب حقوق های توافقی را نصفه و نیمه پرداخت کند و اگر کارگر اعتراض کرد او را به عنوان اغتشاشگر اطلاق و پرونده سازی و در لیست سیاه قرار داد؟ بیمه اش، کارگر ساده رد شود و بازرسین بیمه نپرسند مگر در این پروژه به این عظمت یک کارگر فنی وجود ندارد و رشوه خود را گرفته و آینده کارگر را تباه کنند؟

مسوولین وزارت نفت و بازرسی آن کوهی از تخلفات را که اینجانب به بازرسی نفت و حراست «متن» و بخش آموزش وزارت نفت داده ام را در جریان هستند و حتا نامه هایی که در سال ١٤٠٠ و هنگام تجمع ٥٠ نفر از نمایندگان کارگران پروژه ای در حال اعتصاب در مقابل شرکت نفت ثبت شده و هنوز جوابی نیافته را دارند. جالب اینکه نامه ای که در اعتصاب سال ١٣٩٩ که به امضای ١٠٠٠ کارگر پروژه ای برای همه مقامات و مسوولین نوشته شده بود بی پاسخ ماند و فقط نامه ای که به دفتر رهبری ارسال شده بود با پاراف این دفتر به وزارت کار و سپس به اداره کار بوشهر و آقای شهریور رسید که ایشان با تمام تلاشی که کرد اجازه دسترسی و بازرسی از پتروشیمی ها را نیافت در حالی که ایشان ضابط قضایی محسوب می شود و بازرسین دادگستری بوشهر هم در کنار ایشان حضور داشتند و متاسفانه پرونده راکد ماند و خواسته های کارگران مجالی برای بررسی و اعاده حق نیافت.

فکر نمی کنم کسانی که دستور بازداشت مصطفی زمانی را داده اند تاکنون در خوابگاههای پر از ساس و سوسک خوابیده باشند؟ یا از حمام های بدون شیر و آبگرم و دوش استفاده کرده و یا در مستراح های بدون در قضای حاجت کرده باشند؟ و یا بعد از کار طاقت فرسای روزانه غذای ماکارونی و یا تخم مرغ و سیب زمینی سرد خورده باشند؟ و یا 3 ماه حقوق دریافت نکرده و شرمنده همسر و فرزند شده باشند؟

بی تردید این مسایل را تجربه نکرده و من و همه کارگران پروژه ای هم آرزومندیم چنین تجربه دردناکی برای هیچکس پیش نیاید. جرم مصطفی زمانی و دیگر کارگران پروژه ای این است که می خواهند این بی قانونی ها از پروژه های نفت و گاز جمع شود. اگر خواستن موارد گفته شده جرم است، مرا هم دستگیر کنید که منهم مجرم هستم.

مازیار گیلانی نژاد

٢٨ دیماه ١٤٠٢