کارگران افغانی که از ستم طالبان گریخته و برای تهیه لقمه نانی به کشور ما آمده اند، مورد ظلم و بی عدالتی و استثمار وحشیانه سرمایه داران ایرانی قرار می گیرند.

از دهه پنجاه ورود کارگر افغانی به کشورمان آغاز و تاکنون ادامه دارد. به گفته مقامات مسوول در حال حاضر ١١ میلیون افغانی در سراسر ایران زندگی می کنند. زنان و فرزندان این کارگران هم در کشور کار می کنند. کودکان خردسال افغانی به دستفروشی، گدایی و زنان با کار در خانه ها، رستوران ها و باغات و یا سرایداری و مراکز خدماتی و یا بصورت کارگر جنسی روزگار می گذرانند که گاه مورد تجاوز چه هموطنان خود و چه کارفرمایان ایرانی قرار گرفته و حتا دزدیده شده و اعضایشان توسط قاچاقچیان اعضا فروخته و خودشان به قتل می رسند. در نواحی شرقی کشور هم به صورت برده و یا کنیز مبادله می گردند.

کارگران مرد افغانی عمومن در بخش ساختمان، راهسازی، کشاورزی و باغداری و به تازگی در پروژه های نفت و گاز هم مشغول به کار هستند. اینان از وضعیت زیستی مناسبی برخوردار نیستند. وقتی در پروژه ها برای کارگر ایرانی حمام و دستشویی، صابون، مایع ظرفشویی وجود ندارد و یا بسیار کم است برای این کارگران در حد نصف این امکانات هم داده نمی شود. کارگران افغانی که بطور دسته جمعی زندگی می کنند، بهداشت را که از نظر آنان هزینه بر است را از سبد زندگی حذف کرده و رعایت نمی کنند. اکثر آنان 2 هفته یکبار به حمام می روند، دست خود را پس از قضای حاجت با صابون و یا مایع دستشویی نمی شویند. اکثرن شپش دارند. لباس هایشان را گاه تا یکماه از تن بیرون نیاورده و نمی شویند. هر چند نماز می خواند اما فقط به گرفتن وضوی شرعی اکتفا می کنند. از رسیدگی به بهداشت فردی خود غافلند.

در پروژه های عسلویه آخرین نفراتی هستند که به آب و دستشویی به دلیل ازدحام کارگران ایرانی، نوبتشان می رسد. بیش از 8 ساعت مقرر کار کرده و کمتر از یک کارگر ایرانی دستمزد می گیرند و به آن افتخار می کنند. غذاهایشان بی کیفیت و اگر تنها باشند فقط نان خالی می خورند. اگر حادثه ای رخ دهد به دلیل نداشتن مجوز کار از رفتن به مراجع قانونی می پرهیزند و مجبورن خود و یا دسته جمعی هزینه را پرداخت کنند. برای کارفرمایان ایرانی کارگر افغانی ابزاری است که اگر شکسته شود و یا خراب شد باید دور انداخت.

از مرگ و میر کارگران افغانی که بدون تردید باید نزدیک به آمار کارگران ایرانی باشد هیچ مرجعی اطلاع رسانی نمی کند. مرگ کارگران افغانی بیشتر در ساختمان سازی، حفر قنات، کارگاههای کوچک زیرزمینی چند نفره به ویژه پرتاب از بلندی و آتش سوزی ها رخ می دهد. مراسم مرگ دلخراش آنها بی سرو صدا بدون حضور خانواده و دوستان و همشهری ها اتفاق می افتد برای آنکه همگی بدون مجوز در ایران کار و زندگی می کنند. مافیای ساختمان در ایران باید از این کارگران افغانی که نه بیمه می شوند نه ساعت کار دارند و در هر ساعت از شبانه روز در خدمت کارفرما هستند، استقبال کنند. کارگران افغانی شاغل در کشاورزی و باغداری از همه بخش ها بدبخت تر و بینواتر هستند و رسمن برده هایی هستند که با خانواده در خدمت ارباب خود بدون هیچگونه حق و حقوقی در تمام شبانه روز هستند. اینان را می توان در باغ های نظرآباد و هشتگرد و روستاهای مرکز ایران یافت. حیواناتی به شکل انسان.

تجاوز گروهی به کارگران نوجوان همشهری در خوابگاهها و زیست گاههای دستجمعی آنان هرگز برملا نمی شود. این امر در مور زنان وحشیانه تر و خشن تر است. کشتن زنان، پسران نوجوان مورد تجاوز قرار گرفته امری عادی و سری است و کسی را از آن نباید با خبر کرد که با گم شدن و یا به افغانستان رفتن فرد توجیه می شود.

مافیای افغانی در صدور کالا به افغانستان و آوردن غیرقانونی افغان ها به ایران بسیار فعال است و در حمل و نقل ارز از ایران به افغانستان نقش اصلی را بازی می کنند و گاه با بالا و پایین کردن نرخ ارز همدست مافیای ارز ایران همکاری می کنند. تجار افغانی که تجارت پر سود رد و بدل کردن پول از ایران را به عهده دارند عامل اصلی فحشا، مواد مخدر، قاچاق انسان، برده کردن زنان و دختران و گاه کشتن آنان هستند. این مافیا که به شدت چه به لحاظ مالی و چه به لحاظ سازماندهی خروج ارز از ایران کارکشته شده اند در مناطق مرزی ایران و افغانستان حرف اول را می زنند. بردن کالاهای اساسی ایرانی بطور غیرقانونی از مرزهای مخفی برای ندادن هزینه گمرک، سیل کالا را به سمت افغانستان به راه انداخته است. تجارت پر سود برده کردن زنان و جوانان به دلیل ندادن بدهی خانواده و فروش آنان به بازارهای برده جنسی کشورهای عربی، پاکستان، طالبان و داعش از دیگر جنایات این گروه تجار انسان نمای افغانی مقیم ایران است. این تجار پلشت نه تنها مالیاتی برای کارهای بازرگانی خود به ایران نمی دهند بلکه عامل اصلی خلاف چه در ایران، ترکیه، پاکستان و کشورهای عربی می باشند. این تجار پول هایشان را تبدیل به دلار کرده گونی گونی از مرزهای غیرقانونی به سمت افغانستان می فرستند.

مافیای ایران همدست این مافیا در مواد مخدر، قاچاق انسان و کارهای ساختمانی است.

هیات تحریریه پیام سندیکا