بودجه سال ١٤٠٢ در حالی به مجلس می رود که انتقادها بر آن هر روز افزایش یافته و از دیدگاههای متفاوتی ابراز می شود. از دیدگاه زحمتکشان سوال این خواهد بود که این بودجه چه نفع و ضرری برای ستمکشان دارد. با توجه به ابراز نظر کارشناسان اقتصادی کسری این بودجه مبلغی در حدود ٣٧٦ هزار میلیارد تومان است که این کسری باعث افزایش تورم و خالی تر شدن سفره های کارگران است.
این بودجه بندی کلاه گشادی را می خواهد بر سر طبقه زحمتکش بگذارد، از نان گرفته تا موضوع درمان و صندوق تامین اجتماعی.
یارانه نان امسال ٧١ هزار میلیارد بود که برای سال آینده به ٥٦ هزار میلیارد تقلیل پیدا کرده و به معنای آن است که نان حداقل ٢٠ تا ٢٥ درصد گران تر خواهد شد و یا از کیفیت و وزنش کاسته می گردد.
در موضوع درمان هم دولت ١٥ هزار میلیارد برای سال جاری بودجه اختصاص داده بود که برای سال آینده این رقم به ٦٩ هزار میلیارد در نظر گرفته شده است. به ظاهر افزایش ٤٠٠ درصدی درمان در بودجه سال آینده پیدا کرده است اما دمب خروس از آنجا آشکار می گردد که ١٥ هزار میلیارد با ارز ٤٢٠٠ هزار تومانی بودجه بندی شده بود اما این ٦٩ هزار میلیارد با ارز ٢٨ هزار تومانی. یعنی سرانه درمان حداقل ٧ برابر سقوط خواهد کرد و مردم و زحمتکشان باید بهداشت و درمان را ٧ برابر گرانتر از امسال بخرند. که البته با پولی شدن دارو در بیمارستان ملکی میلاد تهران آغاز شده است.
در خصوص بدهی های دولت به صندوق تامین اجتماعی زحمتکشان هم در یک ترفند آشکار بودجه صندوق تامین اجتماعی از ٢٠٠ هزار میلیارد تومان پیش بینی شده به ١٦ هزار میلیارد تومان کاهش پیدا کرده است تا روند ورشکسته سازی صندوق تامین اجتماعی سرعت بیشتری بگیرد.
این سه نمونه گفته شده به زبان ساده کارگری یعنی اینکه گرسنگی بیشتری در این بودجه برای زحمتکشان در نظر گرفته شود. با این بودجه باید ٧ برابر کمتر مریض شد و یا اینکه از مریضی بمیر. از سوی دیگر صندوق تامین اجتماعی را با ندادن بدهی دولت به آن، ورشکسته خواهیم کرد که هم از افزایش دستمزد ها خبری نباشد و هم برای بازنشستگان از همسان سازی خبری نباشد تا پولی برای خرج کردن نداشته باشی.
بودجه ١٤٠١ یعنی نان گرانتر- گرسنگی بیشتر، درمان گرانتر- مرگ و میر بیشتر آن هم با جیب خالی.
مازیار گیلانی نژاد
٤ بهمن ١٤٠١