به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، در هفته های گذشته هیاتی از بخش مهندسی نت مکانیک ذوب آهن به عیادت ٢ تن از حادثه دیدگان این بخش رفتند که یکی ٣ سالی است بازنشسته و در خانه بستری است و دیگری به تازگی مورد عمل جراحی قرار گرفته است. علی عکاشه مونتاژکار ارشد کارگاه اسکلت فلزی و آهنگری که به تازگی بر اثر جراحات وارده مورد عمل جراحی قرار گرفت.
آنچه در کارخانه با عظمت ذوب آهن تعجب آور است رعایت نشدن ایمنی لازم و کافی برای کارگران می باشد. کارگرانی که با سخت کوشی خود توانسته اند تمامی سیاست های خرابکارانه مالی مدیریت های قبلی را جبران و ذوب آهن را به سودرسانی افسانه ای برسانند. در این کارخانه آمار حادثه دیدگان و به ویژه مرگ و میرها مشخص نیست و همچنین آماری از مبتلایان به سرطان بعد از بازنشستگی. در این کارخانه عریض و طویل و استراتژیک مرگ انسانها و معلولیت آنان اهمیت ندارد. سوال این است آیا نباید در این کارخانه بخشی برای آنالیز حوادث کاری وجود داشته باشد تا کمتر کارگران حادثه ببینند؟ آیا حق کارگران نیست که در فضایی امن تر کار کرده و با خیالی آسوده به پیری برسند نه با معلولیت و زمین گیری؟
بروز حوادث کاری بخشی از سیاست های سودورزانه نئولیبرالیسم است.