یکی از دلایل بی ارزش بودن مستمری بازنشستگان تامین اجتماعی، اطلاع نداشتن بازنشسته ها از حقوق قانونی خود است. اگر بازنشستگان حقوق خود را بدانند بی تردید چنین ظلمی اتفاق نخواهد افتاد.

دومین موضوع این است که دولت به وظایف خود در قبال بازنشستگان عمل نکرده هر ساله تورم را کمتر از درصد واقعی با آمار غلط اعلام می کند و بر همین اساس مستمری بازنشستگان را افزایش می دهد. در حال حاضر دولت اعلام کرده است مستمری بازنشستگان را ٢٠ درصد افزایش خواهد داد. سوال اینجاست آیا واقعن کالاها امسال ٢٠ درصد گران شده اند؟ از طرفی دیگر افزایش مستمری ها بر اساس تورم امسال محاسبه می شود ولی بازنشسته باید با این مستمری برای سال آینده که معلوم نیست گرانی ها بر چه پایه زیاد خواهند شد خرج کند. در تابستان امسال دولت قیمت ها را آزاد کرد و کالاها ٤ برابر گران شدند به همین خاطر دولت مبلغ ٣٠٠ الی ٤٠٠ هزار تومانی برای جبران به هر نفر یارانه داد ولی این مبلغ یارانه ای به هیچوجه پاسخگوی گرانی ها نیست. در ضمن دولت مبالغ همسان سازی هر ساله را که به بازنشستگان بدهکار است را به سازمان تامین اجتماعی پرداخت نمی کند همه این اعمال باعث می شود مستمری ها کفاف زندگی بازنشسته ها را ندهد.

موضوع سوم بی عرضگی هیات مدیره کانون های بازنشستگان است که اگر از حق بازنشستگان در طی این سالها درست دفاع می کردند مستمری ها این قدر بی ارزش نبود. بطور مثال ٢٥ درصد باقی مانده همسان سازی سال ٩٩ را پیگیری نمی کنند. همسان سازی سال ١٤٠٠ و امسال را نیز سکوت کرده و به دنبال گرفتن آن نیستند. می توان ادعا داشت که اگر این همسان سازی ها انجام می شد حداقل دریافتی یک مستمری بگیر ١٠ میلیون تومان در همین امسال می شد تا بار کوچکی از گرانی ها از دوش مستمری بگیران برداشته می شد.

اگر بازنشستگان حق و حقوق خود را بدانند و به میدان آمده و آن را مطالبه کنند و هیات مدیره های بی عرضه را از کانون ها بیرون کنند بی تردید زندگیشان اینگونه نخواهد بود. هیات مدیره کانون های بازنشستگی فقط به دنبال لفت و لیس خود هستند و به درد بازنشسته رسیدگی نخواهند کرد. با توجه به مسایل گفته شده مستمری بازنشستگان تامین اجتماعی هیچگاه کفاف زندگیش را نخواهد داد.