افراد بسیاری وقتی در روند جنبش کارگری قرار می گیرند تبدیل به انسانهایی می شوند که نه تنها در سطح خانواده و دوستان شاخص می شوند بلکه عنصری حرکت دهنده در رسته شغلی خود نیز بدل می شوند.
حاج عباس خرم در تاریخ ٢/١/١٣١١ متولد شد. هیچکس فکر نمی کرد شاگرد نانوای اوایل دهه ٢٠ بتواند آن چنان رشد فکری پیدا کند که سالها در میان نانوایان تهران و کشور حرف اول را بزند و یاریگری موثر در جنبش کارگری به ویژه پس از کودتای خونین ٢٨ مرداد ٣٢ و سالهای سیاه پس از کودتا گردد.
حاج عباس خرم در اواخر دهه بیست عضوی موثر در میان کوشندگان نانوایان و شورای متحده گردید. او هیچگاه عقاید مذهبی اش را فراموش نکرد اما این عقاید باعث نشد که او از روند جنبش کارگری تا آخر عمر خارج شود و یا همبستگی کارگری را فراموش کند.
اتحادیه کارگران نانوایان تهران در سال ١٣٠١ و با همت سید محمد دهگان از اعضای کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران بنیان گذاشته شد. در دوران پهلوی اول همچون دیگر اتحادیه های کارگری از سال ١٣٠٧ دچار تعطیلی اجباری قرار گرفته و اعضای موثرش مورد آزار و اذیت رضاخان کارگر ستیز قرار گرفتند. اما همبستگی کارگری را فراموش نکرده و در رساندن نان به خانواده های زندانیان سیاسی و سندیکایی تا شهریور ٢٠ لحظه ای تردید نکردند. این سنت بعد از کودتای ٢٨ مرداد ١٣٣٢ و دهه شصت پا بر جا ماند.
عباس جوان که از مبارزات کارگری درس ها می آموخت، در اواخر دهه ٢٠ کارگری فعال پر انرژی در میان نانوایان تهران بود. آتش زدن محل سندیکای نانوایان تهران در ٢٨ مرداد در حسن آباد بخشی از نفرت حکومت پهلوی از جنبش کارگری و کارگران نانوا بود.
حاج عباس خرم و دوستانش از کمک هایی که به خانواده های زندانیان سیاسی و به ویژه مخفی کردن خسرو روزبه افسر مبارز افسانه ای در خانه های خود خاطرات فراوانی داشتند و به آن افتخار می کردند. حاج عباس خرم و سندیکای کارگران نانوا نه تنها سندیکای خود را بعد از یورش اوباش پهلوی احیا کردند بلکه یاوری مطمئن برای دیگر سندیکاها در احیا و برپایی سندیکاها بعد از ٢٨ مرداد بودند. حاج عباس خرم بارها نماینده کارگران ایران در سازمان بین المللی کار شد. سخنرانی های او در حمایت از مشکلات کارگران ایرانی زبانزد پیشروان کارگری بود. او در زمره کوشندگان بعد از ٢٨ مرداد بود که به اجرایی کردن تمامی قوانینی که در قانون کار ١٣٢٥ گنجانده شده بود همت گماشتند.
سندیکای کارگران نانوا به رهبری حاج عباس خرم توانست همه نانوایان را در اواخر دهه چهل بیمه کند. اعتصاب حماسی آنان و سازماندهی بی نظیر هیات مدیره سندیکا یکی از دستاوردهای درخشان جنبش کارگری است. هیات مدیره سندیکا تصمیم به اعتصاب می گیرد. این تصمیم به همه نانوایی ها و کارگرانش اطلاع داده می شود و با حضور یکی از اعضای هیات مدیره در نانوایی های مورد نظر و چگونگی برگزاری اعتصاب، هماهنگی لازم می شود. با هماهنگی کوشندگان نانوایان و اعضای هیات مدیره، شب قبل از اعتصاب چندین هیات مدیره انتخاب می شوند. صبح زود هیات مدیره سندیکا در مقابل مجلس بست می نشیند در چشم بهم زدنی اعضای هیات مدیره دستگیر و به بازداشتگاه برده می شوند. ساعتی بعد هیات مدیره بعدی به وزارت کار رفته اسناد هیات مدیره دوم را تسلیم وزارت کار می کنند و به مقابل مجلس رفته تحصن می کنند. این گروه نیز دستگیر و به بازداشتگاه برده می شوند. هیات مدیره سوم و چهارم به همین گونه عمل کرده و راهی بازداشتگاه می شوند. وقتی از حاج عباس خرم در ساواک پرسیده می شود که مگر چند هیات مدیره در سندیکا دارید پاسخ می شنوند:« تا آخرین کارگر نانوا» این اعتصاب طوری طراحی شده بود که تحصن کنندگان از یک منطقه خاص انتخاب شده بودند که وقتی گرفتار می شدند نانوایی های آن منطقه بدون نانوا مانده و تعطیل می شدند. ساواک در آخر وقت کاری پی به شیوه سازماندهی سندیکا برد و با تماس با وزیرکار وقت او را مجبور کرد به خواسته بیمه کارگران نانوا تن دهد.
سندیکای کارگران نانوایان تهران پس از دهه ٨٠ هم به یاری سندیکالیست های جوان آمد و با دادن محل سندیکا به هیات موسسان سندیکاهای کارگری و احیا کنندگان سندیکای شرکت واحد، فلزکارمکانیک، نقاش وظیفه کارگری خود را به انجام رساند و با تمام فشارهای خانه کارگر و به خصوص حسن صادقی و علیرضا محجوب و نیروهای امنیتی به آنان یادآور شد:« اینها برادران ما هستند و تا هر زمان که بخواهند مهمان مایند، اینها را از اینجا بیرون نخواهیم کرد این خلاف مهمان نوازی است»
حاج عباس خرم در روز تاسوعای سال ١٣٨٤ به سندیکای کارگران نانوا آمد و با کوشندگان سندیکایی نشستی صمیمانه داشت. او در این نشست همه کوشندگان را از تندروی برحذر داشت. او گفت:« شما در زمان و شرایط سختی مبارزه می کنید. امروز اتحاد شوروی و جبهه کشورهای مترقی وجود ندارند که از شما پشتیبانی کنند. ما در زمان شاه از حمایت بین المللی و به خصوص امتیازاتی که در کشورهای سوسیالیستی به کارگران شان داده می شد استفاده کرده، مبارزه را پیش می بردیم. امروز شما از این پشتیبانی محروم هستید لذا باید با حواس جمع و فارغ از تندروی عمل کنید تا آسیب نبینید. امروز تعدادتان کم است و کارگران کمی به شما پیوسته اند اما بدانید همه کارگرانی که در این لحظه در خانه های خود و یا در سرکار هستند روزی به شما خواهند پیوست پس به میان کارگران بروید. امروز شما با یک حکومت دینی طرف هستید پس از تندروی و دادن شعارهایی که جامعه هنوز آماده پذیرشش نیست خودداری کنید. پیروزی با شماست. سندیکای ما از اینکه شما مهمان ما هستید خوشحال است و هیچ قدرتی نمی تواند ما را وادار کند که مهمان را از خانه مان بیرون کنیم. بروید و مقتدرانه فعالیت کنید »
حاج عباس خرم آن قدر زنده ماند که پیروزی های کارگران سندیکای شرکت واحد، هفت تپه و فلزکارمکانیک را ببیند و دعای خیرش را برای همه کارگران رزمنده بدرقه کند. این کارگر مبارزه در ٢١/٩/١٣٩٩ و در سن ٨٨ سالگی با قلبی آرمانخواه و امیدوار به پیروزی زحمتکشان چشم از جهان فرو بست.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران ضمن گرامیداشت یاد و خاطره او، شیوه زندگی و مبارزه اش را سرمشق قرار داده و همچون این عزیز به پیروزی زحمتکشان اعتقادی راسخ دارد.
روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران ٢١ آذر ١٤٠١