اگرچه من به زندانم

و دستم بسته در زنجیر و پایم

آش و لاش از ضربه شلاق

و روحم خسته از تحقیر،

ولیکن باز می ترسی تو زندانبان

و می لرزی ز وحشت

از صدای پای هر عابر

در حالی به پیشواز روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان می رویم که در کشورمان ایران، خشونت علیه زنان به بی سابقه ترین وجهی اعمال می شود.

اعمال خشونت در خصوص حجاب، خشونت در مورد آزادی بیان-مطبوعات-راهپیمایی و تجمع-خشونت و منع برگزاری مراسم سوگواری عزیزان جانباخته.

زنان کشورمان که از این همه بیداد به جان آمده اند جنبشی را رقم زدند که سرتاسر ایران را فرا گرفته است. زنان در هر خانواده ای باید تمامی مشکلات معیشتی را مدیریت کنند و بیشترین فشار روحی و روانی از حیث تصمیمات اقتصادی از جمله ٤ برابر شدن گرانی را تحمل و خانواده را بچرخانند. زنان در کشور ما نه تنها در خانواده، محل کار، خیابان و حتا تلویزیون باید خشونت های کلامی و جسمی و تحقیر را تحمل کنند، بلکه حقوق اجتماعی و اقتصادی شان هم در مقابل جامعه مردسالار چه به لحاظ دستمزد و چه به لحاظ کاری باید کمتر از مردان باشد.

جنبش زن زندگی آزادی علیه همه این تحقیرها و نابرابری ها شکل گرفته است. این شعار اشاره دارد به اینکه شخصیت و کرامت زن باید در جامعه محترم شمرده شود، وضعیت زندگی و معیشت باید انسانی بوده و قابل زندگی کردن باشد، آزادی های اجتماعی به ویژه آزادی بیان، پوشش، مطبوعات، فعالیت سیاسی، مدنی، صنفی محترم شمرده و اجرایی گردد.

برای آنکه حقوق انسانی خود را بدست آوریم راهی به جز نبرد برایمان نمانده است. نبردی نابرابر و خونین. خون گلگون خدانور، کیان و دخترانمان مهسا، نیکا، حدیث و دختران دیگر راهی به سوی آزادی است.

مادران و همسران، خواهرن و دختران ما!

همراه شما برای زندگی عاری از خشونت و سرزمینی آزاد و عدالت محور خواهیم رزمید و روز ٥ آذر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان را همراه شما گرامی می داریم!

این روز بر همه زنان کشورمان، پرستاران، زنان کارگر و کارمند، زنان کشاورز، زنان تن فروش، دختران قالیباف، زنان آموزگار، زنان سرپرست خانوار و بد سرپرست، زنان خانه دار، زنان وکیل، هنرمند و ورزشکار، دختران کار و خیابان، زنان کارتن خواب، دختران کوچک فال فروش و گل فروش و مادران فردا، شادباش.

بیایید دست در دست هم برای تغییر این شرایط غیرانسانی مبارزه کنیم. برابری، آزادی، عدالت، همبستگی و صلح شعار همیشگی جنبش زنان بوده و هست. بدون زنان، هیچ جنبش فراگیر واقعی نمی تواند وجود داشته باشد. این اعتقاد ماست و برای آن می کوشیم.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران

بازنشستگان سندیکای بافنده سوزنی

بازنشستگان فلزکارمکانیک

بازنشستگان صنعت چاپ

بازنشستگان شهاب خودرو

بازنشستگان مستقل قزوین

بازنشستگان مستقل رامهرمز

بازنشستگان مستقل بابل

٣ آذر ١٤٠١