در اعتراضات اخیر نزدیک به ١٠٠ نفر کشته نظامی و غیر نظامی، مجروحین نامعلوم، و بیش از ٥ هزار نفر دستگیر و پرونده سازی شده اند. فقط در زندان تهران بزرگ تا سه روز پیش، بیش از ٥٠٠ جوان زندانی بوده اند. در میان کشته شدگان اخیر تعدادی از کارگران دیده می شوند. پرسش این است:
دستگیری خبرنگاری که وظیفه اش اطلاع رسانی است، برای چیست؟
کشته شدن نوجوانان به چه دلیل صورت گرفته است؟
بازداشت فعالان دانشجویی آیا تاکنون مانع اعتراضات شده است؟
آنچه که امروز در کشورمان رخ می دهد خشونت لجام گسیخته ای است که خود نیز نمی داند به کجا می خواهد برسد؟ با وصل کردن اعتراضات اخیر به بیرون از مرزها جز آنکه ناتوانی خود در برخورد با مشکلات مردم، پنهان شود، نتیجه ای نداشته است.
دختران و پسران ایرانی شایسته گلوله نیستند و نمی توان با زبان دیروز با آنان سخن گفت. آزادی جزیی از زندگی انسانهاست و محدود ناشدنی است. مردم خواهان عدالت هستند و آن را بدست خواهند آورد. هیچکس نمی تواند اعتراض را که حق طبیعی هر انسان و جامعه ای است را محدود کند.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران با هموطنانی که عزیزانشان جانباخته، مجروح شده اند و یا در زندان هستند، همدردی می کند و خواهان پایان یافتن هرچه زودتر خشونت و آزادی همه زندانیان اخیر و کنشگران صنفی و مدنی است.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
٦ مهر ١٤٠١