مدتی است در رسانه ها به موضوع ورشکستگی تامین اجتماعی به دلیل نداشتن ورودی مناسب به لحاظ مالی تاکید می شود. آیا این صحت دارد؟
مدیران تامین اجتماعی پاسخ دهند چرا ٤ درصد سخت و زیان آور مشاغل را از کارفرمایان بزرگ و کوچک هر ماهه دریافت نمی کنند؟
در حال حاضر در ایران خودرو، سایپا، ذوب آهن، شرکت واحد اتوبوسرانی ٤ درصدها ماهانه به صندوق تامین اجتماعی واریز نمی شود. چرا؟؟؟ به همین دلیل بازنشستگان این کارخانه ها در زمان بازنشستگی سرگردان هستند. در ایران خودرو بعد از ٢٠ سال کار کردن سخت کارگران باید یکسال در انتظار بمانند تا ٤ درصد سخت و زیان آور شغلشان توسط مدیریت پرداخت شود تا بازنشسته شوند. در شرکت واحد اتوبوسرانی این بازه زمانی ٦ ماه و در ذوب آهن ٢ ماه است. در حالی که ابن ٤ درصد سخت و زیان آور می بایست سر هر ماه به صندوق تامین اجتماعی واریز شود تا هم کارگران سرگردان نشوند و هم تامین اجتماعی به درآمدش برسد و ورشکست نشود.
اما سوال اینجاست چرا این ٤ درصدها هر ماهه پرداخت نمی شود و در صندوق این کارخانه ها می ماند؟ چه کسی چنین دستور کمرشکنی را داده است تا درآمد ماهانه صندوق بعد از ٢٠ سال پرداخت شود؟ آیا این جزو دستوراتی نیست تا عمدن تامین اجتماعی از درآمدش محروم شود تا مافیا بتواند آن را ورشکسته کند؟ همانگونه که در دهه هفتاد با خارج کردن کارگاههای زیر ده نفر این منبع مالی را از چنگ تامین اجتماعی بدر آورده و کارگران این واحدها را سر پیری بدون پشت و پناه در جامعه رها کنند؟
این شرکت ها این ٤ درصد را پرداخت نمی کنند تا اگر کارگری را اخراج کردند و یا خودش ترک کار کرد و یا فوت شد این ٤ درصدها در جیب کارفرما بماند تا کارفرما سود بیشتری را به جیب بزند. اما مهمتر از همه طی ٢٠ سال، اصل پول و سود این پولهایی که باید بره گشای صندوق تامین اجتماعی باشد در جیب این کارخانه ها می ماند.
حال سوال اینجاست چرا مدیران تامین اجتماعی از درآمد ماهانه ٤ درصد سخت و زیان آور که سر به میلیاردها تومان می زند چشم پوشی می کنند در حالی که می بایست برای پرداخت حقوق بازنشستگان وام با درصد بالا از بانک ها بگیرند؟
هیات تحریریه نشریه پیام سندیکا