طبق گزارش خبرنگار پیام سندیکا از روز گذشته شرکت کشت و صنعت نیشکر میان آب که
در مجاورت نیشکر هفت تپه قرار دارد به دلیل اخراج کارگران بومی با اعتصاب
روبرو گردیده است. این کارگران عرب زبان که از روستاهای مجاور سالهاست بر روی
این زمین ها کار کرده و به نوعی زمین مال خودشان است بصورت روز مزد کار می
کنند.از سال ها پیش هم اولویت استخدام با این کارگران بوده است. این کارگران
از داشتن هرگونه مزایایی محروم هستند و ثمره دست رنجشان نصیب کارفرما شده است.
نه حق اولاد و نه بیمه ونه  بدی آب و هوا و نه سرویس رفت و آمد.این کارگران از
دیگر مزایایی کارگری بی بهره اند و روزی 12 ساعت در گرمای 67 درجه هفت تپه
کارکرده و روزانه 28 الی 30 هزار تومان دستمزد می گیرند. این کارگران که از
روستاهای به فاصله 7 کیلومتری بدون هیچگونه وسیله رفت و آمد و با موتورسیکلت
هایشان در سرکار حاضر می شوند و گرمای سخت هوا و گرد و خاک را برای لقمه ای
نان به جان می خرند.
با آمدن مدیرعامل جدید آقای پنبه چی که از شهروندان دزفولی است تعداد زیادی از
این کارگران روزمزد با اخراج روبرو گردیده اند. آقای دزفولی برخلاف روال گذشته
به جای این کارگران عرب زبان کارگران دزفولی را از فاصله 70 کیلومتری به شرکت
کشت و صنعت نیشکرمیان آب آورده است و حتا برایشان سرویس رفت و آمد هم تهیه
کرده است.

کارگران عرب زبان از این تبعیض زبانی و قومی و اخراج بی دلیل و بیکاری ناراحت
شده با تجمع و تحصن در مقابل درب ورودی شرکت به این عمل مدیرعامل اعتراض
کردند. با دخالت نیروی انتظامی و دستگیری چند تن از کارگران ، این تحصن به
اعتراض همه کارگران و خانواده هایشان منجر گردید. در این درگیری که با گاز اشک
آور همراه بود همسر یکی از کارگران از ناحیه صورت به دلیل برخورد باتوم مصدوم
گردید و به درمانگاه منتقل شد. در حال حاضر کارگران در یک بهت و خشم ناشی از
این برخورد هستند.

کارگران خواستار عوض شدن مدیرعامل پنبه چی و برگشت به کار کارگران به
سرکارایشان هستند.

به راستی آقای پنبه چی فکر نکرده که خانواده های این روستا با بیکار شدن
سرپرست خانواده اشان باید چگونه روزگار بگذرانند. پنبه چی و پنبه چی ها نه
برای آبادانی این مرز و بوم بلکه برای درهم شکستن کوشندگان کارگری و رواج  بی
حقوقی اجتماعی و نقض همه قوانین انسانی و خرابکاری در منطقه آمده اند. آنان از
بیکاری کارگران استفاده کرده ، کارگران را به جان هم می اندازند تا کارگران
مجبور شوند با دستمزدی نازل تر کارکنند.

سرمایه داری کارگران را برده های آرامی می خواهد تا سود بیشتری را نصیبش کنند.

روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک 29/ 5/ 1394