سیف اله اسدی سندیکالیست پیشکسوت و نماینده کارگران برق تهران و از اعضای کمیته اعتصاب سال ١٣٥٧ و خاموش کننده چراغ هایی که باعث هدف قرار دادن مردم شعار دهنده در بالای پشت بام ها بود، از عمل اجتماعی خود سربلند فارغ شد و به انبوه سیاهه افتخارآفرینان جنبش کارگری پیوست . سیف اله اسدی از پیشگامان انجمن همبستگی شوراها و سندیکاهای کارگری تهران و حومه در سال ١٣٥٨ به همراه حسین نعمتی برای قدرتمند کردن جنبش سندیکایی می باشد. او پس از زندان در سال ١٣٦٧ از بنیانگذاران کانون بازنشستگان تهران به همراه علیرضا فرهادی و نماینده کانون بازنشستگان تهران در هیات موسسان سندیکاهای کارگری در سال ١٣٨٤ بود. او که تجربیات بسیاری از فعالیت در دوران سخت از ٢٨ مرداد ١٣٣٢ و تا بسته شدن سندیکاهای کارگری در سال ١٣٦٢ داشت همواره به سندیکالیست های جوان صبوری و پشتکار و مطالعه را یادآور می شد. او با رویی خوش و چهره ای خندان همیشه به پیشواز دوستان جوانش می رفت. سندیکای ما این افتخار را داشت که در محضر او رمز ایستادگی و وحدت را بیاموزد و بیاموزد که پیروزی اندیشه های کارگری در تداوم پیگیری آن اندیشه ها و به روز کردن آنست. او به ما آموخت که باید با کارگران هم نفس شد و از اظهار نظرشان نه تنها نهراسید بلکه سطح جنبش کارگری را دریافت. او یکی از خوانندگان همیشگی نشریه پیام سندیکا بود و ما را بسیار تشویق می کرد.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران، وام دار همه پیشکسوتان جنبش کارگری است و امیدواریم که آموزه های این پدران مبارزه را به خوبی فرا گرفته و به کار ببندیم.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران

١٦ فروردین ١٤٠٠