به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، بازنده ترین افراد جامعه کشاورزان هستندکه محصولشان یا بفروش نمیرود و یا دلال آن را کمتر از قیمت تمام شده از می خرد.
الان پنج ماه از چیدن سیب زمینی در فیروزکوه میگذرد و هنوز مشتری با نصف قیمت تمام شده پیدا نشده است. هر کیلو ۲۵۰۰ تومان ضرر کشاورز تاکنون شده و حدود پنج هزارتن سیب زمینی در انبارهای شهر در حال پوسیدن هست. بزودی باید برای هزینه ریختن آنها در بیابان از بانکها التماس تسهیلات با بهره قریب ۳۰% بکنند و باید به این بهره کمرشکن و بدهکاری به بانک کشاورزی، تسهیلات خرید بذر و مرحله کاشت و داشت و برداشت را اضافه نمود. خصوصن اگر سود اختصاص یافته به وام معوق را در نظر بگیریم که برای سود آن بهره ای برابر با قیمت کل برداشت را باید بپردازند. بی مورد نیست که درصد بالایی از کشاورزان خرده مالک اندک زمینهای خود را فروخته تا بتوانند از اسارت بانک و دلال وسلف خر بیرون بیایند و اکنون در خیابانها گدایی می کنند.
کشاورزان بردگان نوین مکتب اقتصادی نئولیبرالیسم میباشند که در توحش فقر ببار آمده از نظم غارتگر سرمایه داری و غارت نهادهای مرتبط به نظم سرمایه داری مانند بانکها و مناسبات بازار هم دست از تولید در عرصه کشاورزی و زیر مجموعه کشاورزی کشیدند و هم بدلیل فقر با خانواده از هم پاشیده مواجهه هستند. اینان عمدتن حاشیه کلان شهرها و حلبی آبادها را گسترش دادند و مزارع و مراتع و مراکز تولید آبزیان و دامداری ها و زنبورداری و باغات با ترک این دسته از کشاورزان، تخریب و نابود شدند و در این میان مجریان مبانی و اصول اقتصاد نئولیبرالیسم مسرور و مشعوف از نابودی مراکز تولیدی بیشمار و همچنین تجار خوشحال تر از این بابت که میتوانند کالاهای تراریخته کشورهای متروپل را به ملت ایران قالب نمایند