زنده یاد مرتضا رحیم پناه عضو قدیمی کانون کوهنوردان تهران، در ٩ آذر آرام گرفت. او که از دهه سی با کار در کارخانه چیت ری با اندیشه های کارگری آشنا شده و یکی از کوشندگان اتحادیه کارخانه بود، به کوهنوردی هم روی آورده با آرمان های انسانی کوهنوردی همراه شد و در این رشته یکی از با اخلاق ترین کوهنوردان گشت. متاسفانه زخم های کودتای ٢٨ مرداد ضربات هولناکی به آرمان های کارگری و کوهنوردی زد اما افرادی همچون زنده یاد مرتضا رحیم پناه نشان دادند که روح کوهنوردی با آرمان های انسانی گره خورده است و هیچ اتفاقی نمی تواند این روح انسانی را نابود کند. او اعتقاد داشت که نه تنها باید به رواج روح کوهنوردی و آرمان های کارگری در میان مردم کمک کرد بلکه باید به جوانان نشان داد که این روشی است برای زندگی. تلاش های او و اکبر نعمتی و مهری گلیک پور در قبل و بعد از کودتای ٢٨ مرداد از یاد کارگران چیت ری نازودودنی است و در جنبش کارگری دستاورد اتحادیه کارگران کارخانه چیت ری برای زحمتکشان ایران مهدکودک و شیرخوارگاه است، که به یادگار مانده است.

روح ناآرام و پر تلاشش گرچه آرام گرفت اما اندیشه های انسانی او توسط همنوردانش پی گرفته خواهد شد.

گروه کوهنوردان فلزکار ضمن تسلیت به خانواده این همنورد، به کانون کوهنوردان تهران نیز ابراز همدردی می کند.

گروه کوهنوردان فلزکار

١٥ آذر ١٣٩٩

امام زاده شکرآب – بین مسیر اوشون، آهار و قله توچال سال ١٣٣٢. پس از یک کوهنوردی سنگین : نفر اول شناسایی نشد، نفر دوم از راست دکتر عبدالکریم انواری نفر سوم حسن حاج رفیع دبیر سندیکای کارگران کوره پزخانه سعادت، نفر چهارم شناسایی نشد، نفر وسط فردی که سرش پایین است دکترمحسنی پناه دهنده دکتر فاطمی در سال ١٣٣٢ ، نفرات ششم و هفتم شناسایی نشدند، نفر آخر مرتضا رحیم پناه عضو اتحادیه کارگران کارخانه چیت ری ١٣٣١، نشسته اکبر نعمتی دبیر اتحادیه کارخانه کارگران چیت ری ١٣٣١