راس ساعت ده صبح ١٠٠ نفر که اکثریت بازنشستگان و مستمری بگیران شامل سه دسته

الف) بازنشستگان شغل هاى سخت و زیان آور ب) بازنشستگان با سابقه کمتر از بیست سال که حداقل مستمری را هم نمی گیرند و وضعیت معیشتی بسیار بدی دارند ج) بازنشستگان از کارافتاده و معلول گردهم آمدند.

اعضای بازنشستگان بافنده سوزنی و فلزکارمکانیک فعالانه در این تظاهرات شرکت داشتند.
گروه اول می‌گفتند که سالهای كار سخت و زیان آور آنها محاسبه نشده برای مثال بازنشسته ی ۳۵ سال سابقه ۲۳ سال سابقه محاسبه شده. گروه دوم به کل قضیه و سختی زندگی شان معترض بودند و معتقد بودند باید به همه به یکسان اضافه می شد. گروه سوم هم مثل گروه اول می گفتند ما در اثر حادثه یا بیماری از کار افتاده شدیم وگرنهسی سال کار می کردیم و حق بیمه می دادیم به همین دلیل باید حداقل ۲میلیون و ٨٠٠ هزار تومان ( سی روز ) را بگیریم.

برخورد مامورین و لباس شخصی ها بسیار مودبانه بود. از تظاهرات جلوگیری جدی نکردند.تظاهرکنندگان نیز توجه داشتند که شعارشانمدنی و مطالبه گرانه باشد و ساختار شکنانه نباشد. دستگیری نداشتیم فقط پلاکارد ها راجمع کردند. حتا می خواستند موبایل یک نفر را ببرند که تظاهرکنندگانگفتند نامبرده خبرنگار است و او را داخل جمعیت کردند و مانع شدند.

در ساعت ۱۱ ختم تظاهرات اعلام شد ولی تظاهرکنندگان نپذیرفتند و تظاهرات را به سمت در ورودی سازمان تامین اجتماعی شکل دادند با شعار سالاری سالاری پاسخگو پاسخگو. که حراست سازمان شتابان در ورودی را بست. عزم محکم تظاهرکنندگان

باعث شد که انتظامات بگوید لطفاً داخل حیاط شوید و صبر کنید تا از مدیران سازمان برای
پاسخگویی به شما بیایند که مردم اصرار داشتند خود سالاری باید بیاید و شعار می
دادند: مدیر بی کفایت. استعفا استعفا. سالاری سالاری. عدالت، عدالت

بهر صورت بعد از دقایقی پر تنش، مردم پذیرفتند که در سالن اجتماعات تأمین اجتماعی جواب سوال ها رابگیرند.اما در داخل سالن توفانی بر پا بود. معترضان خشمگین حق خود را می خواستند. خانم حیدری مسئول مستمری ها و آقایان بیات ( رییس کانون سراسری بازنشستگان) و اسدی یکی از مسئولان کانون سراسری برای جوابگویی حضور داشتند.

مردم یک به یک خواسته های خود را می گفتند. برگزیده ای از خواسته ها را در ادامه می خوانید:

– خواهران و برادران، پدر من ۳۰ سال حق بیمه پرداخت ، من هم ۳۰ سال و پسرم تا حالا ۱۲ سال بیمه پرداخت کرده و این یک صندوق بین النسلی است و طلبکاران شما کودکانی هستند که هنوز به دنیا نیامده اند. بنابراین شما حق ندارید سهام کارگران را در بورس بفروشید. ما خواهان شفافیت ، اداره شورایی سازمان و حضور نمایندگان واقعی کارگران و بازنشستگان در هیات مدیره و بازرسین سازمان هستیم. مطالبات ما چیزی نیست که قابل حصول نباشد. ما خواستار رفع تبعیضات و همچنین اجرای قوانین به شرح ذیل می‌باشیم:

١- اجرای صحیح ماده ۹۶ و افزایش پایه حقوق همه سطوح تا ۴۱ درصد مطابق تورم پایان سال ١٣٩٨ .

٢- اجرای ماده ۱۱۱ و ٤٤ در خصوص سایر مزایا، افزایش حق مسکن با توجه به اینکه قیمت مسکن بسیار افزایش یافته و کمک هزینه معیشتی و حق اولاد.

٣- اجراى صحیح قانونالزام درمان مستقیم و نه بیمه تکمیلی

۴-اجرای صحیح و کامل همسان سازی حقوق بر اساس حق بیمه پرداختی و سنوات خدمت.

٥- عمل کردن به ماده ٦٩ مصوب در سال ١٣٨٧

٦- پرداخت حق منطقه جنگیبه بازنشستگان مطابق شاغلین در مناطق جنگی (بازنشستگان استان کرمانشاه و سایر استانهای منطقه جنگی)

٧- عیدی بازنشستگان ومستمری بگیران هم برابر با عیدی شاغلین بایستی باشد.

-٨- بازنشستگان سخت و زیان آور هر ماه ۴ درصد حقوقشان را بیش از دیگران حق بیمه پرداخت کرده‌اند ولی شمایان شخص ۳۰ سال سابقه را بیست سال سابقه محسوب کرده اید لازم است در محاسبات تجدید نظر کنید.

٩- در صورتیکه به خواسته های فوق ترتیب اثر داده نشود حق تجمع و اعتراض مجدد برای بازنشستگان محفوظ می‌باشد. یکی دیگر از بازنشستگان به بیات گفت شما نماینده ما نیستید. شما باید با بالاییها صحبت کنید نه با ما. وسط صحبت خانم حیدری عده ای به عنوان اعتراض جلسه را ترک کردند.

خانم حیدری شروع کرد به توضیح فرمول و اینکه یک سوم طلب دریافتی از دولت بودجه ی متناسب سازی بوده که معترضین از حقایق و وضع زندگی شان برایش تعریف کردند. آقای بیات پذیرفت که بازنشستگان کارهای سخت و زیان آور را فراموش کرده اند. یکی دیگر از بازنشستگان در سخنان مبسوطی خواهان اجرای قانون ساختار جامع تامین اجتماعی، جلوگیری از دزدی و غارت اموال تامین اجتماعی و انجام وظایف بیمه درمانی و نه به بیمه تکمیلی توسط تامین اجتماعی شد. این تجمع ساعت 1 بعدازظهر به پایان رسید.