به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، طبق فراخوان داده شده امروز ٢٥ تیرماه ساعت ۹ صبح بازنشستگان برای برپایی تجمع در جلوی ساختمان مرکزی تأمین اجتماعی آمده بودند. از مسجد امام حسن بغل وزارت کار، با نیروهای انتظامی مواجه شدند که از تجمع ممانعت می کردند. البته بسیار محترمانه و با گوش کردن حرفهای بازنشستگان. گویا دستور داشتند از تجمع به هر ترتیب جلوگیری کنند. از ساعت ۹ و ۴۵ تجمع دیگری در سمت شرقی سازمان تامین اجتماعی شکل گرفت که به هر ترتیب با اعمال زور این تجمع را نیز متفرق کردند.

از حدود ساعت ۱۰ و با افزایش تعداد بازنشستگان ماموران نیروی انتظامی با اجبار تجمع کنندگان را به درون وزارت کار راندند. شعار بازنشستگان دیدار با سالاری رییس سازمان تامین اجتماعی بود. در داخل سالن اجتماعات وزارت کار حال و هوای مبارزه جویانه حکم فرما بود و بازنشستگان شعار می دادند « وزیر باید بیاید» برای پاسخگویی و چون کسی نیامد دوباره بیرون وزارت کار جمع شدند.اما بازهم نیروی انتظامی بازنشستگان را به داخل سالن اجتماعات راند. این بار آقای بیات رئیس کانون عالی بازنشستگان سراسر کشور و آقای دهقان کیا رئیس کانون بازنشستگان تهران و خانم حیدری از مدیران سازمان تامین اجتماعی برای جوابگویی و توجیه اعمال خود و وضعیت بازنشستگان حاضر بودند ولی جمعیت ناراضی اجازه صحبت به آنها نمی دادند. ناصرآغاجری، حسین غلامی، ناصر اسالو، محسن نورایی، قاسم مهرآور، مازیار گیلانی نژاد و 2 تن از زنان حاضر پشت میکروفن رفته و خواسته ها را بیان می کردند.

پس از گزارش آقایان بیات و دهقان کیا که مکررن با اعتراض حاضرین قطع شد. متاسفانه در یک حرکت زشت آقای بیات عنوان نمود که کارگران هفت تپه یکماه است که اعتراض می کنند و نتیجه اش چه شده؟ که کارگران با گفتن «درود بر شرف کارگر هفت تپه» حرف ایشان را قطع کردند. حسین غلامی از پشت میکروفن ماحصل خواسته های بازنشستگان را که در سالن توسط بازنشستگان عنوان شده بود، برای یادداشت و انتقال به مقامات بالا بشرح ذیل خواند:

١- افزایش حقوق پایه ثابت بازنشستگان، مستمری‌ بگیران و از کار افتادگان در حد خط رفاه

٢- اتخاذ سیاست‌های ضربتی و فوری برای حل بحران مسکن. افزایش حق مسکن کارگران، بطوری‌که امکان ادامه حیات وجود داشته باشد.

٣- رایگان بودن درمان و دارو برای بازنشستگان و مستمری‌ بگیران و از کار افتادگان در کلیه مراکز درمانی کشور.

٤- حذف بیمه تکمیلی که نمونه‌ای از راهزنی آشکار است. همین‌طور حذف دریافت فرانشیز از کارگران و رایگان بودن درمان و دارو در مراکز درمانی سازمان.

٥- گسترش و تاسیس مراکز درمانی در سراسر کشور با اولویت مناطق محروم.

٦- حذف کارگزاری‌ها و استخدام پرسنل آن در سازمان تأمین اجتماعی و اتخاذ سیاست‌های راهبردی برای این واحدها

٧- توقف فروش اموال تامین اجتماعی و جلوگیری از خصوصی سازی به ویژه بانک رفاه.

٨- حضور نمایندگان واقعی کارگران در اداره و سیاست گذاری‌های کلان سازمان تأمین اجتماعی و تنظیم قوانین و مقررات پایدار در جهت حفظ منافع بیمه شدگان.

٩- توزیع کالاهای ضروری از طرف سازمان تأمین اجتماعی، بواسطه امکانات «اتحادیه امکان» بین کارگران و بازنشستگان

١٠- اجرای قانون ساختار جامع رفاه