یکی از ملزومات صنایع ذوب فلز، نزدیکی به منابع آب است. شوربختانه صنایع ذوب فلز صنعت ما در محل هایی بدون کارشناسی و بویژه در بخش تامین آب، ایجاد شده اند. پس از ٥٠ سال استفاده از آب های زیرزمینی و آب رودخانه زاینده رود توسط کارخانه ذوب آهن، موجب خشکی و کم آبی این رودخانه خاطره انگیز برای مردم اصفهان و همچنین نبود آب برای کشاورزان استان گردیده است.
بیش از ٤ سال است که کارشناسان سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران و کارگران سندیکایی مستقر در کارخانه ذوب آهن پیشنهاداتی را به مدیران این کارخانه در مورد تامین آب مورد نیاز ذوب آهن ارایه داده اند و تازه امروز مدیران کارخانه ذوب آهن به نتایج زیان بار گوش نکردن به موارد پیشنهادی ما پی برده اند.
سالهاست می گوییم شیرآلات مورد استفاده کارگران را هوشمند کنید تا دور ریز آب کاهش یابد. بارها استفاده از پساب شهرهای مجاور کارخانه ذوب آهن و استفاده بهینه از آب های سطحی همچون باران و مصرفی را اعلام کرده ایم تا بالاخره مدیران در جلسه خردادماه به نتایج زیر رسیدند:
١- صرفه جویی در آبیاری فضای سبز و نصب شیرهای پدالی
٢- برای جبران آب مورد نیاز و کاهش برداشت از رودخانه زاینده رود، انتقال پساب فولاد شهر به تصفیه خانه کارخانه ذوب آهن در دستور روز قرار گیرد.
٣- طرحی شامل انتقال پساب زرین شهر، نجف آباد و فلاورجان تهیه گردد.
اما امروز کارشناسان سندیکایی مستقر در کارخانه ذوب آهن به مدیران پیشنهاد می کنند برنامه ای دهساله برای انتقال کارخانه ذوب آهن به یکی از شهرهای مجاور خلیج فارس تهیه و اجرا کنند. این استقرار ٢ خاصیت دارد:
١- موضوع کمبود آب کارخانه ذوب آهن مرتفع خواهد گشت و زیان های وارده به آبهای زیرزمینی و خاک متوقف خواهد شد
٢- دسترسی آسانتری برای صدور محصولات کارخانه ذوب آهن به خارج را فراهم خواهد کرد.
وضعیت آب در استان اصفهان نگران کننده است. از همین امروز باید دست به کار شد.
کارشناسان سندیکایی مستقر در ذوب آهن