به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، كارگران فصلی يكی از كم درآمدترين اقشار زحمتكش و تهيدست در جامعه‌ی كنونی ايران مي‌باشند. اين كارگران فصلی به مراتب وضعيت أسفبار و نگران كننده‌تری ازكارگران صنعتی و مولد دارند. در اين شرايط وخيم بحران اقتصادی و اجتماعي ناشي از گسترش اپيدمی ويروس كرونا كه به‌وجود آمده است، اكثر اين كارگران بيكار و احتياج مبرم به مايحتاج اوليه زندگي خود دارند؛ غير از اين فاقد بيمه‌ی درمانی، پوشاك، تحصيل و امكانات رفاهی اوليه‌ی زندگی خود و خانواده هایشان می‌باشند و از طرف ديگر با توجه به افزايش بهای روز افزون مسكن و شكاف طبقاتی و قطب بندی شهري، اين قشر آسيب ديده و فرودست درحاشيه‌ی شهرها در خانه وآلونك‌های بدون امكانات اوليه زندگي مي كنند. ميزان تورم حداقل ٤١ درصدی سال ٩٩ و وضعيت بد معيشتی و تعطيلی كارگاه‌های ساختمانی و بيكاری روز افزون خصوصا كارگران فصلی اين طبقه‌ی بی‌بضاعت را در شرايط بد معيشتی قرار داده است، سفره‌ی آنها از روزهای قبل از شيوع ويروس كرونا به مراتب خالی‌تر شده است، اين شرايط بد اقتصادی برای تمام كارگران اثرات وخيم زندگي اجتماعی را در پي خواهد داشت و دچار از هم گسيختگی ویرانگری برای اين اقشار تهيدست و كم درآمد به همراه خواهد داشت.