بحران آب آنقدر خطرش بزرگ و دهشتناک هست که حتی نمی توان آن را با بمب اتم هایی که در هیرو شیما و ناکازاکی توسط بمباران هواپیماهای منفجر شد مقایسه نمود
برای جلوگیری از تشدید بحران آب در مناطقی مانند فیروزکوه و جنوب رشته کوه البرز و جلوگیری از فاجعه احتمالی آن چه باید کرد؟ بدوا لازم هست بر فاجعه ای که بر آن تاکید می نمایم توضیح مختصری داشته باشم.
در ۱۰۰ میلیون سال پیش البرز جنوبی که شامل حواشی کویر مرکزی ایران قومس(سمنان) و فیروزکوه و دماوند و تا قزوین و علم کوه میشوند در یک فرایند کوه زایی (اتریشن) از آب خارج شدند و قریب یک میلیون و هشتصد هزار سال پیش آتشفشان دماوند شکل گرفت و این مخروطی که اکنون آن را بام ایران و کوه اساطیری دماوند مینامیم از ۶۰۰۰۰۰سال پیش تاکنون شکل گرفت تا به شکل کنونی گشته است. اکنون کوه دماوند دو نگرانی دهشتناک را در حوزه تحقیقات زمین شناسان و دانشمندان این حوزه تقویت نموده است:
-١ آتشفشان کوه دماوند مجددا” اکتیو گشته و گدازه های آن تهران و شهرهای حواشی مخروط دماوند با بیش از پانزده میلیون جمیعت را با خاک یکسان سازد
۲- پنج گسل از جهات مختلف به مخروط دماوند ختم میشود که شامل گسلهای فیروزکوه و لار و مشاء و بلده و کندوان می باشد و این شائبه را بوجود میاورد در صورت فعال شدن این گسلها و ایجاد زلزله بسیار بزرگ تهران و شهرستانهای حواشی کوه دماوند را با بیش از پنج میلیون کشته روبرو سازد.
چه باید کرد؟؟ و مسوولین در چه فکری هستند؟