با توجه به افزایش بیماران و اعلام برنامه های پیشگیرانه از سوی دولت، آنچه به نظر می رسد این برنامه ها نتوانسته اند اقدامات موثری باشند:

١- ضد عفونی کردن معابر عمومی که با تبلیغات زیاد شروع شده بود دیگر دیده نمی شود

٢- ضد عفونی کردن اتوبوس های شرکت واحد که هر شب انجام می شد به 2 شب یکبار تقلیل پیدا کرده است و از ابتدای بیماری کرونا به رانندگان شرکت واحد دستکش، ماسک، و الکل و یاژل ضدعفونی کننده جهت اقدامات پیشگیرانه داده نشده است و رانندگان را در مقابل این بیماری تنها گذاشته اند.

٣- ماسک های بهداشتی و حتا غير بهداشتى همچنان در بازار سیاه به قیمت بالا بفروش می رسد.

٤- اقلام بهداشتی همچون دستکش، ماسک، الکل، در داروخانه ها بسیار کم و قیمت ها نسبت به گذشته افزایش چشمگیری قبل از شیوع بیماری داشته است و همین باعث شده است زحمتکشان و مردم فقیر نتوانند این اقلام را تهیه و استفاده کنند.

٥- بیمارستان ها و کارکنان شان همچنان از کمبود وسایل پیشگیرانه در مضیقه هستند و به همین دلیل تعداد مبتلایان پزشک و کادر پزشکی همچنان سیر صعودی دارد.