امروز ساعت ۱۱ صبح مجبور شدم از منزل خارج شوم . خیابان های تهران خلوت بودند . داخل مترو نسبت به همیشه خلوت تر بود. افراد واگن را سرشماری کردم و دیدم اکثرن دستکش پلاستیکی نپوشیده اند. در همین هنگام جوانی که هم ماسک داشت و هم دستکش شروع به توزیع دستکش لاتکس بین مسافران نمود. جالب آنکه ‌بدون استثنا و توضیحی همه دستکش گرفتند و بلافاصله استفاده نمودند. من از جایم برخاستم و ضمن تشکر از ایشان پرسیدم که شخصاً توزیع می کنی؟! گفت: بله شخصاً توزیع می کنم و وابسته به مترو نیستم .

پی نوشت : این نشان می دهد که اکثر مردم هزینه کردن برای بهداشت اولویت اولشان نیست و این واقعیت نمایشگر سطح فقر در جامعه است

تازه ایستگاه مترو علم و صنعت بوده که مشهور به متوسط نشین تهران است.

ناصر عضو سندیکای فلزکار مکانیک ایران