طبقه بندی مشاغل بخشی از دستمزد کارگران است!
٨٠٠ کارگر واحد تعمیرات پتروشیمی اروند از روز دوشنبه ٧ بهمن دست به اعتصاب زده و خواهان بازنگری در طبقه بندی مشاغل تحمیلی از سوی کارفرما هستند. دستبرد به حقوق کارگران با کسر دو قسط پیشاپیش وام، خشم کارگران را در پی داشت.
اجرای طبقه بندی مشاغل در همه واحدهای تولیدی یکی از خواسته های کارگران ایران است تا بخشی از دستمزدها را بتوان ترمیم کرد.
اجرای سلیقه ای طرح طبقه بندی مشاغل و تفاوت گذاشتن بین کارگران قرارداد موقت و پیمانکاری و همچنین چشم بستن به عدم اجرای قوانین کار و عدم نظارت ادارات کار استان باعث خشم کارگران گردیده است. کارگران پتروشیمی پیمانکاری بندرماهشهر و عسلویه میگویند: این چه طرح طبقهبندی مشاغلی است که هیچ تساوی و برابری در آن نیست، حتا در یک پتروشیمی! در گوشه دیگری کارگران پتروشیمی رجال واقع در منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی به اجرا نشدن بخشنامه یکسانسازی حقوق و مزایا و اینکه چرا بخشنامه صادره از اول مرداد اجرایی نگردیده است ، معترضند. متاسفانه مسوولین دولتی و «سازمان منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی» نسبت به این حق کشی ها روزه سکوت گرفته اند.
در پتروشیمی رازی و پتروشیمیهای ماهشهر، کارگران از ۷ صبح تا ۶ یا ۷ بعدازظهر و حتا پنجشنبه و جمعه هم مجبور به کار هستند تا مخارج را سر به سر کنند. یعنی در هفته ٨٤ ساعت به جای ٤٤ ساعت کار می کنند.
پرداخت حق تعطیل کاری و جمعه کاری، پرداخت پاداش عادلانه تولید و پاداش بهره وری نفت و از همه مهمتر تشکیل سندیکا در درون پتروشیمی ها از خواسته های دیگر کارگران پتروشیمی ها می باشد.
در نامه هایی که از سوی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران به تاریخ ١٦ شهریور و متعاقب آن در 11 آبان برای مدیران منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس آقایان سید پیروز موسوی مدیریت منطقه، مجیدمحمودی رییس حراست ارشد، علیرضا کامیاب رییس بازرسی، مصطفی بهاری زاده سرپرست امور حقوقی و قرارداد ها با پست پیشتاز ارسال شد وضعیت کارگران به ویژه پروژه ای ها و مشکلات کارگران پیمانکاری در حوزه نفت و پتروشیمی ها را بازگو کردیم اما جز سکوت جوابی نشنیدیم.
اینکه چرا مسوولین خواهان خورده شدن حق کارگران و در پی آن اعتراضات کارگری هستند، پاسخی است که مسوولین تاکنون سکوت اختیارکرده اند.
اگر مسوولین منطقه، اداره کار، مدیران شرکتها و پیمانکاران فکر می کنند با سکوتشان می توانند صورت مسئله را پاک کنند آنها را به حوادث دیماه ماهشهر ارجاع می دهیم. خود را به کری و کوری بزنید اما دنیا بداند کارگران ایران از نان خود، حق داشتن سندیکا، کوتاه نخواهند آمد. 22بهمن در پیش است و بد نیست به فرجام مدیران ضدکارگری رژیم گذشته نظری بیاندازید.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
٩ بهمن ١٣٩٨
نامه های پیوست
نامه نگاری با مدیران منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
در تاریخ ١٦ شهریور سال جاری نامه ای از سوی مسوول سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران، مازیارگیلانی نژاد به آقایان سید پیروز موسوی مدیریت محترم منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس، مجید محمودی رییس حراست ارشد، علیرضا کامیاب رییس بازرسی، مصطفی بهاری زاده سرپرست امور حقوقی و قراردادها با پست پیشتاز ارسال شد. در این نامه که در زیر می آید در مورد مشکلات کارگران پروژه ای اطلاع رسانی شد که متاسفانه از سوی هیچکدام از آقایان پاسخی داده نشد. لذا نامه دوم به تاریخ ١١ آبان ماه برای مدیریت محترم منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس، سید پیروز موسوی با پست پیشتاز ارسال گردید.
نامه اول
حضور مدیریت محترم منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
آقای سید پیروز موسوی
با سلام، همانگونه که میدانید بیش از ٢٥ هزار نیروی متخصص و کارگری در حوزه های مختلف پارس جنوبی و شمالی در حال کار می باشند و متاسفانه ٦٠ درصدشان از وضعیت موجود ناراضی می باشند. در بخشی از وظایف و مسوولیت های منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس آمده است:
س – ارائه خدمات عمومی، زیر بنایی و مهندسی و تسهیلاتی مواصلاتی، انبار داری، تخلیه، بارگیری بهداشتی، فرهنگی، ارتباطات، آموزشی و رفاهی و غیره ع – اعمال نظارتهای قانونی نسبت به فعالیتهای موسسات حمل و نقل و صاحبان یا دارندگان وسایل نقلیه هنگام ورود وسیله نقلیه به منطقه ف – ارائه خدمات کار و اشتغال و اجرای قوانین تامین اجتماعی برابر مصوبات و مقررات جاری مناطق ویژه
و همچنین اهم اولویتهای کاری سازمان منطقه ویژه در سال ۱۳۸۹ چنین عنوان نموده اید:
۱۰- افزایش همزمان و توامان میزان شفافیت، سرعت، دقت و کیفیت فرآیند برگزاری مناقصات و اطلاعرسانی و شفافسازی آنها و انعقاد قراردادها و واگذاری پیمانها به پیمانکاران توانمند و دارای صلاحیت
با توجه به موارد بالا لازم است به اطلاع شما برسانم که بیشتر شرکت هایی که در آن منطقه کار می کنند از پرداخت مرتب دستمزدهای کارگران خود خودداری کرده و حتا در پروژه هایی بیش از ٥ ماه حقوق کارگرانشان عقب افتاده است. کافی است از شرکت های زیر استعلام شود چندماه است که حقوق کارگران خود را نپرداخته اند:
در فاز۱۴شرکت پایندان، آبادراهان، آی جی سی، احداث، تناوب. شرکتهای تناوب و آی جی سی، هنوز عیدی ماه رابه کارگران را نداده اند و کارگران را شب عیدی با دست خالی به خانه فرستاده اند.
در شرکت کیان سازه زیر مجموعه شرکت پتروپالایش افزایش حقوق مصوب دولت اجرایی نگشته است. در این مجموعه سرویس های بهداشتی و حمام ها در نداشته و بسیار کثیف هستند.
در پروژه پتروشیمی جم سایت ٢ (پاد جم) شرکت مارون سازه به پیمانکاری برادران صالحی هفشجانی خوابگاهها پر از ساس است. در این شرکت هم از افزایش حقوق و عیدی و پاداش خبری نیست.
در مهمان سرای پتروشیمی کاویان در این شرکت هم از مزایای مصوب وزارت کار خبری نیست به ویژه عیدی، سنوات، و پاداش آخر سال.
سرویس های حمل ونقل کارگران بدون کولر و از رده خارج هستند. مایع دستشویی را با آب مخلوط کرده با کمترین مقدار در مراکز بهداشتی می گذارند که به اندازه نیست. تعداد حمام ها به اندازه نیست واغلب دوش هایشان خراب است. بوی فاضلاب در دمای ٥٠ درجه به شدت آزار دهنده است. از کیفیت غذا هیچ نمی گوییم که خودتان باید رفته و قضاوت کنید.
در ٢١ اسفند سال گذشته ١٣٠ کارگر پروژه ای پارس جنوبی طی نامه ای که با کدملی امضا شده بود به نمایندگان فراکسیون خوزستان در مجلس به ریاست آقای خادمی و خانم سهیلا جلودارزاده و علیرضا محجوب به شماره ٩٧٣٢٨٥٣٣ که به دفترشان تحویل داده شده است، از عقب افتادن حقوق هایشان گفتند. این عقب افتادن حقوق ها از سال گذشته تاکنون منجر به دهها اعتصاب در پارس جنوبی شده است.
همچنین در سال گذشته نه تنها ایمنی و سلامت کارگران در الویت کاری نبوده است بلکه باعث بی سرپرست شدن بسیاری از خانواده های شاغل در پروژه های پارس جنوبی گشته است. در آخرین مورد در ١٨ بهمن سال ٩٧ شادروان برزو کیانی ده کیانی بر اثر سقوط از ارتفاع در پروژه مخازن سبز در عسلویه کشته شد و مسیح شیرانی نیز در پتروشیمی بوشهر به دلیل رعایت نکردن ایمنی توسط کارفرما در ٢٣ مرداد سال جاری جان باخت.
اینها گوشه کوچکی از مشکلات کارگرانی است که در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس مشغول به کار هستند و قوانین را رعایت نمی کنند. امید است که پاسخ موارد گفته شده را از شما دریافت کنیم.
مسوول سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
مازیارگیلانی نژاد ١٦ شهریور ١٣٩٨
گیرنده: استان بوشهر – عسلویه – سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس صندوق پستی – ٧٥٣٩١
نامه دوم
حضور مدیریت محترم منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس
آقای سید پیروز موسوی
با سلام،
اینجانب مازیارگیلانی نژاد به نمایندگی از سوی ١٠٠٠ کارگر پروژه ای این نامه و نامه قبلی را برایتان ارسال کردم.
عطف به نامه ١٦ شهریور که برای جنابعالی و آقایان مجید محمودی رییس حراست ارشد، علیرضا کامیاب رییس بازرسی، مصطفی بهاری زاده سرپرست امور حقوقی و قراردادها ارسال شد،متاسفانه نه تنها پاسخی دریافت نگردید بلکه در وضعیت پروژه ها نیز بهبودی حاصل نشد و کارگران همچنان در بدترین وضعیت ممکن کار می کنند. حقوقشان ماهها دیر پرداخت می شود، سرویس های بهداشتی و حمام ها در نداشته و بسیار کثیف هستند. سرویس های حمل ونقل کارگران بدون کولر و از رده خارج هستند. مایع دستشویی را با آب مخلوط کرده با کمترین مقدار در مراکز بهداشتی می گذارند که به اندازه نیست. تعداد حمام ها به متناسب با کارگران نبوده واغلب دوش هایشان خراب است. بوی فاضلاب در دمای ٥٠ درجه به شدت آزار دهنده است. از کیفیت غذا هیچ نمی گوییم که خودتان باید رفته و قضاوت کنید. همچنین در سال گذشته نه تنها ایمنی و سلامت کارگران در الویت کاری نبوده است بلکه باعث بی سرپرست شدن بسیاری از خانواده های شاغل در پروژه های پارس جنوبی گشته است. در آخرین مورد در ١٨ بهمن سال ٩٧ شادروان برزو کیانی ده کیانی بر اثر سقوط از ارتفاع در پروژه مخازن سبز در عسلویه کشته شد و مسیح شیرانی نیز در پتروشیمی بوشهر به دلیل رعایت نکردن ایمنی توسط کارفرما در ٢٣ مرداد سال جاری جان باخت.
اینها گوشه کوچکی از مشکلات کارگرانی است که در منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس مشغول به کار هستند و قوانین در موردشان رعایت نمی گردد. امید است که پاسخ موارد گفته شده را کمتر از یک هفته از شما دریافت کنیم.
مسوول سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
مازیارگیلانی نژاد
١١ آبان ١٣٩٨