هزاران تن سیب زمینی در انبارهای کشاورزان فیروزکوه در حال پوسیدن هست و غم انگیز تر آنجا هست که این سیب زمینی ها کاملا ارگانیک و فاقد آلاینده های شیمیایی می باشد و به دلیل شیوه آبیاری غرق آبی، تزریق نیترات، فراوان به غدد سیب زمینی به صرفه نبوده و همچنین به دلیل رواج دامداری در منطقه و وفور کودهای حیوانی تولید سیب در شهرستان فیروزکوه کاملا سالم و دارای طعم و مزه ای دلپذیر می باشد و بر همین مبنا همیشه سیب زمینی و دیگر محصولات زراعی و باغی شهرستان فیروزکوه بر سر زبانها بود و همواره دارای قیمت بیشتر از نقاط کشور بوده و براحتی بفروش میرفت
اما چرا در سالهای اخیر تولیدات کشاورزی فیروزکوه خصوصا سیب زمینی در انبارها میماند و در انتهای راه سر از مراکز جمع آوری زباله و یا نهایت شکم دام بیرون می آید؟ مبحثی است که مسئولین کشاورزی به آن بیاندیشند تا از نابودی خانوارهای کشاورزی جلوگیری شود
دوستان درود
توسعه پایدار کشورزی میتواند مستحکم ترین رکن و اساس توسعه و ارتقاء در زمینه های مختلف اجتماعی باشد زیرا گستره کشاورزی گسترده ترین مبحث در جوامع توسعه نیافته میباشد و جامعه ای که هنوز در سطح و حد ملل متروپل و صاحبان صنایع و فابریکهای کلان نرسیده کشاورزی و صنوف زیر مجموعه آن مانند دامداری و شیلات و مرتع داری و صنایع تبدیلی و…. میتواند ناجی جامعه و در اخص خود کانال و ممر دستیابی به توسعه اقتصادی باشد و در کشور ما میتواند الترناتیو و جایگزین صنعت و تجارت نفت شود چون تمامی آیتم های مورد نیاز توسعه کشاورزی در اختیار و دسترس ما میباشد و پتانسیل تبدیل شدن به قطب برتر تولید غذا در جهان را دارا میباشد اما این گونه نیست چرا؟؟؟؟؟
سیاوش عضو سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران