همکاران عزیز در طول ۴۰ سال اخیر حتی در زمان جنگ ۸ ساله وضعیت معیشتی و اقتصادی کشور در شرایط کنونی که دچار رکود؛ تورم؛ فاصله طبقاتی بدلیل رانت و تبعیض و فشار به اقشار آسیب پذیر به خصوص مزدبگیران و کارگران تا این حد نبوده است. ازطرفی کسادی بی سابقه ای بر بازار کسب وکار کارگران را در شرایط ریاضتی قرارداده است که ناکارامدی دولتهای چند دهه اخیر و دخالت نهادها در امور اقتصادی و ایجاد رانت و عدم نظارت بر فعالیت های انها و پاسخگونبودن به نهادهای نظارتی دلیل تمام مشکلات مذکور است
جامعه کارگری این روزها مانند ادوار گذشته و دوران جنگ بیشترین فشارها وآسیبها را از این سیاستها متحمل شده که حاصل آن مجبورکردن کارگران به واکنش واعتراض است قانون کار ناقص کنونی که بدون سه جانبه گرایی مصوب شده برخلاف قوانین بین المللی کار هیچ حقی برای اینگونه اعتراضات صنفی قائل نشده است. درنتیجه با هر واکنش اعتراضی وتجمعات برحق صنفی کارگران شاهد دستگیری؛ پرونده سازیهای امنیتی و قضایی مواجعه هستیم.
در شرکتی مانند نیشکرهفت تپه جهت سرکوب کردن اعتراضات شجاعانه اخیر باهمدستی مقامات دولتی و مدیریت اقدام به ایجادشورای اسلامی کار تحمیلی نمودند و افرادی را به عنوان نماینده کارگر در این تشکل مهندسی شده قراردادند تا منافع کارگران را با معاملات پنهانی و در خفا پایمال کنند (مانند لحاظ نکردن حقوق فروردین ماه درجدول زمانی که باعث شد عملا یک حقوق عقب افتاده داشته باشیم). افرادی کم تجربه ؛ ناآگاه به قانون و مذاکره اصولی و کم جرات که با کوچکترین تهدید کارفرما و مقامات امنیتی چندیست عرصه را خالی کرده و از زیرمسئولیت شانه خالی می کنند. این افراد باید به کارگران پیرامون شایعات اخیر و اینکه اگر معامله ای در کار نبوده است پاسخ دهند ؛چرا درمقابل قطع اضافه کاری نیروهای ستادی و پرونده سازیهای متعدداخیر؛ ممانعت از همسان سازی مزایای کارگران قدیم و جدید(مانندحق شیفتی۳۰درصد؛ ایاب وذهاب؛ سختی کار؛حق همسر) سکوت اختیار کرده اند و دنبال این هستن دکه خودشان آسیب نبینند! چرا با قبول این مسئولیت ومشروعیت دادن به فعالیت مجدد شورای نا کارامد مانع پیگیری جمعی کارگران برای مطالبات خودشده اند!؟
دوستان وهمکاران کارگر، توجه داشته باشند با شدیدترشدن فشارمضاعف تحریمی شرایط تولید نیز سخت ترخواهد شد و کارفرما بجای گرفتن یارانه بخش تولید ومعافیت ها به سراغ سفره و جیب کارگرخواهد آمد و سفره های ما را کوچکترخواهد کرد که نمونه بارز آن دو بخشنامه ای است که جهت لغو اضافه کاری نیروهای ستادی صادر کرده است.
بیایید با گذر از این نمایندگان خاموش و بی خاصیت که در خواب اصحاب کفی قرار دارند مقاومت نشان داده و از نیروهای ستادی حمایت کنیم که فردا دیراست و به سراغ ما خواهند آمد.
در پایان اگر کارفرما به فکر کاهش هزینه هاست چرا با آوردن این همه بازرس و مشاور فرتوت و مریض الحال که بجز تعداد محدودی جز ایجاد بروکراسی طویل و پیچیده هیچ سود دیگری جز بارمالی ندارند و با این اقدامات، کارگران را دچار اعتصاب پنهان می کنند آیا نمی توانستند با ایجاد انگیزه در کارگران بالا رفتن بهره وری و افزایش تولید را در پیش بگیرند.
به قلم یکی از همکاران هفت تپه ای