در روزهای اخیر خبرنگاران صدا و سیما در فرانسه از تظاهرات و اعتراضات کارگران فرانسوی اخبار لحظه به لحظه می فرستند و به ویژه برخورد پلیس را با کارگران جلوه ای ویژه می دهند تا ددمنشی پلیس فرانسه از ذهن بیرون نرود.
جالب این جاست که یک ماه است کارگران گروه ملی فولاد و نیشکر هفت تپه به خیابان آمده و به دادگستری و فرمانداری و حتا به نماز جمعه رفته و مشکلات را فریاد زده اند و شعار طنزگونه و تلخ مرگ بر کارگر درود بر ستمگر را در جایگاه نماز جمعه اهواز چنان رسا فریاد زدند که ایران را درنوردید و همه اقشار و طبقات با این کارگران و کارگران نیشکر هفت تپه اعلام همدردی و حمایت نمودند. اما به جز دو خبر سرسری دیگر هیچ خبری از این دو اعتراض کارگری در صدا و سیما و حتا روزنامه های مجاز دیده نمی شود. چرا؟؟؟
آیا جلیقه زردهای فرانسوی، که درود بر آنان باد، اخبارشان مهمتر از هفت تپه و فولاد اهواز است؟؟؟ آیا ضرب و شتم اسماعیل بخشی، علی نجاتی، مجید رعایایی، و دستگیری یشان به همراه سپیده قلیان و عسل محمدی کم اهمیت تر از کتک خوردن جلیقه زرد هاست؟؟
راستی تصمیم گیران در صدا و سیما نمی دانند فضای مجازی چیست؟؟ و نمی دانند که اخبار لحظه به لحظه تظاهرات کارگران فولاد و نیشکر هفت تپه در عرض فقط چند ثانیه رسانه های مجازی را تسخیر می کنند؟؟؟ به گفته وزیر مخابرات ٢٢ میلیون کاربر ایرانی از تلگرام استفاده می کنند آیا بینندگان صدا و سیما حتا در مسابقات فوتبال به این اندازه هست؟؟؟
سندیکای فلزکارمکانیک ایران سال گذشته در همین ایام یک طومار ١٠٠٠ امضایی با کدملی که کارگران عسلویه امضا نموده بودند را به صدا و سیما تحویل داد و از شبکه ٢ بویژه اخبار ٢٠:٣٠ خواست که به عسلویه آمده و مشکلات کارگران را پوشش دهند که با بی اعتنایی صدا و سیما و روزنامه ها روبروشد. تا کی می توان از مشکلات فرار کرد و اخبار را پوشش نداد.
متاسفانه مالیات های مردم در صدا و سیما در خدمت محرومین نیست و به ویترینی برای تجارت تبدیل شده است.
بی تردید نه کارگران فولاد و نه کارگران هفت تپه از نان فرزندانشان نخواهند گذشت و این بی اعتنایی را برای مسوولین گرانتر از آنچه فکر می کنند تمام خواهند نمود. این را همراهی سندیکاهای کارگری در ایران و آموزگاران و حتا مردم عادی با کارگران به جان آمده ثابت خواهد کرد.
مازیارگیلانی نژاد ١٨ آذر ١٣٩٧