١- اجرای سختی کار رانندگان کامیون که در سال ٧٨ مصوب شده است که در واریزی بیمه توسط شرکت های حمل و نقل منظور نمی شود و رانندگان کامیون پس از ٣٠ سال با حداقل حقوق که برای یک کارگر ساده در نظر گرفته می شود، بازنشسته شده و مستمری می گیرند

٣- اجرای قوانین حمل و نقل و نظارت شدید بر شرکت های حمل و نقل که دزدان بی دردی (از سوی رانندگان خطاب می شوند) در آن لانه کرده و شریک فساد در مبادی ورودی کالاهای قاچاق هستند

٤- اجرای واریزی به بیمه تامین اجتماعی بر حسب مبلغ بارنامه ها تا رانندگان در زمان پیری از مستمری خوبی برخوردار باشند

٥- نظارت بر کمیسیون های اخذ شده از رانندگان که گاه به ٥٠ درصد می رسد

٦- نظارت شدید بر گمرکات جهت جلوگیری از قاچاق کالا و شرکت هایی که مبادرت به این کار می کنند. تا رانندگان به دردسر پاسگاه و دادگاه نیفتند.

٧- افزایش کرایه بر مبنای رشد مبلغ دلار. چرا که مبلغ لاستیک و لوازم یددکی و روغن بر حسب دلار از رانندگان گرفته می شود

٨- امنیت جانی رانندگان در جاده ها

٩- حذف دلالانی که توسط شرکت های حمل و نقل برای جابجا کردن نوبت و بارهای با کرایه خوب در پایانه ها و شرکت ها فعالند

١٠- ایجاد تعاونی های توزیع در همه شهرها توسط رانندگان برای کوتاه شدن دست فروشنده گانی که با نزول های بالا و اقساطی به رانندگان لاستیک و یا پول قرض می دهند. تا با خرید مستقیم از کارخانه های لاستیک، روغن، قطعات مورد نیاز رانندگان از شرکت ها بصورت ارزان و قسطی در اختیار رانندگان قرار دهد.