وزیر کار از استیضاح جان سالم بدر برد ودر جای خود ابقا گشت.

 خانه کارگر وتشکل های وابسته به آن به جشن و پایکوی پرداختند و کارگران را به حمایت بیشتر از سیاست های او دعوت کردند . آیا براستی باید جشن گرفت وبه هم تبریک گفت ؟ آیا وضعیت ما کارگران بعد از ابقا مجدد وزیر تغییرات محسوسی خواهد کرد که ما باید به هم تبریک بگوییم ؟ از نظر ما کارگران سندیکایی پاسخ این سوال روشن است. با قاطعیت می گوییم: نه! در به همان پاشنه خواهد چرخید .

فقط وزیرکار نزدیک ایام عید بیکار نشد وامنیت شغلی اش برقرار !

گفته می شود وزیرکار مخالف دست اندازی به جیب کارگران (صندوق تامبن اجتماعی ) است .آیا به واقع چنین است؟ آیا صرف امضا یک اعتراض در جلسه شورای عالی تعیین دستمزد که ضمانت اجرایی ندارد نشان مخالفت جدی وزیر است ؟

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران معتقد است که این حرکت وزیر نوشداروی بعد از مرگ سهراب می باشد و تنها فریب نمایندگان کارگران در شورای عالی دستمزد است . ایشان اگر در این زمینه جدی بودند می توانستند در همان زمان دادن لایحه دولت تهدید به استعفا می نمودند واین استعفا ودلیل آنرا رسانه ایی می کردند و از کارگران و تشکل های مستقل یاری می خواستند .

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران معتقد است ایشان آگاهانه وهدفمند مجری سیاستی است که سرانجام آن بدبختی هر چه بیشتر ما کارگران است .

تعیین هزینه سبد معیشتی کارگران به مقدار 2میلیون و670 هزار تومان در شورای عالی دستمزد نشان دهنده همین موضوع است .(تصویب در جلسه مورخه ٢٢ بهمن) براساس واقعیتهای زندگی ما کارگران حداقل این هزینه از سقف 4میلیون نیز می گذرد .

سندیکای کارگران فلز کارمکانیک ایران همه کارگران را به مقابله جدی به این دست اندازی به صندوق کارگران (اضافه نمودن بند ز به بودجه 97مبنی بر واریز در آمد خدمات درمانی تامین اجتماعی به صندوق دولت ) وتعیین ناعادلانه هزینه سبد معیشتی فرا می خواند که دستمزدی زیر خط فقر را در نظر دارد .

ما با تمام قدرت وهمه امکانات خود با این سیاست ها مقابله خواهیم کرد .

صدای حق طلبانه ما کارگران خاموش نخواهد شد .

 برقرار باد اتحاد کارگران ایران .?

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران

٢٤ اسفند ١٣٩٦