نیمی از جمعیت کشور ما را زنان تشکیل می دهند. اینان مادران، همسران، خواهران و دختران ما هستند. اما سالهاست که تبعیض و نابرابری، دامن این نیمِ جمعیت را گرفته است. نابرابریای که گاه، حتی به حذف زنان از برخی عرصههای اجتماع (ولو به نام محافظت از خودشان) میانجامد. حاصل این اقدامات چیزی جز انباشت بغضها و خشمهای فروخورده نخواهد بود. در شکل گیری این تبعیضات علیه زنان در عرصههای خانوادگی، میتوان فقر، اعتیاد، بیکاری، آموزش ناصحیح، نظام سنتی خانوادهها، و متغیرهایی از این دست را مؤثر دانست.
اما آیا صرفن ساختارهای خانوادگی عامل این تبعیض است؟ سهمِ قوانین در شکلگیری این تبعیض رفتارها چیست؟ تصویب قوانینی در زمینه چند همسری، ازدواج موقت و مسائلی از این قبیل، نیز متأسفانه ساختارهایی را در جامعه شکل میدهند که تبعیض و خشونت، پیشاپیش در آن نهادینه شده است. علاوه بر این قوانین، جلوگیری از حضور زنان در استادیوم های ورزشی، تفکیک جنسیتی در دانشگاهها و ادارات دولتی، محدود کردن رشتههایی خاص برای مردان، زنانه و مردانه کردن واگنهای شهری، اتوبوسها و فضاهای عمومی از جمله مصادیق تبعیض بین زن و مرد است. به عبارتی، قوانین دولتی به دنبال ساخت نوعی «اندرونی» برای زنان در محیطهای «بیرونی» است.
آنچه که مسلم است، زنان نیز به نوبه خود به مقابله با این شرایط برخاسته اند. از جمله مصادیق این مقابله، تغییر در شیوه و نحوهی زندگی زنان است. حضور فعال زنان در عرصههای عمومی، تغییر نگرش آنان نسبت به موضوعاتی چون ازدواج، بچه دار شدن و مهم تر از همه طلاق، نتایج ناگزیر همین چیدمان غلط روابط قدرت در جامعه است.
ایجاد فضایی که به خشونت علیه زنان بیانجامد و رعب و وحشت حاصل از آن، نه فقط دامن زنان، بلکه دامن نیمهی دیگر جامعه را نیز خواهد گرفت. به خاطر داشته باشیم که اگر زنان روزی فضای عمومی را ترک کنند، این فضای وانفسا برای همه رعبآور خواهد بود.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک حمایت خود را از هرگونه رفع تبعیض و نابرابری بر علیه زنان اعلام میدارد و خواهد کوشید تا موانع این نابرابری را، به همراه کوشندگان دیگر کارگری از میان بردارد.
زنان کارگر نیز همدوش با برادران خود در این مبارزه شرکت دارند . دستمزد نابرابر ، نداشتن قرارداد یا قرارداد سفید امضا ، و بدتر از همه سو استفاده جنسی در محیط کار ،عدم امنیت شغلی در محل کار و نبود مهد کودک برای فرزندانشان و سرانجام تاخیر در دادن حقوق چند برابر زیر خط فقر، موجب شده تا زنان ایران در جامعه فعلی ایران پیشتاز مبارزات برای زندگی بهتر شوند .
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران ضمن حمایت از این مبارزات به حق زنان، خواهان آزادی زنان شریف دربند و برابری زنان با مردان در همه شئونات اجتماعی می باشد .
آزادی و برابری اجتماعی زنان با مردان حقی است انکار ناپذیر و بدون همراهی زنان امکان ناپذیر.
درود بر زنان زحمتکش ایران و جهان
خجسته باد ١٧اسفند روزجهانی زن
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران .?
١٧ اسفند ١٣٩٦