٦٠٠ کارگر پتروشیمی کنگان ٤ ماه است حقوق نگرفته اند. پیمانکاران مستقر در این پتروشیمی از دادن عیدی و سنوات به کارگران تاکنون خودداری می کنند. تخلفات پیمانکاران به دلیل همشهری بودن با کارفرما نادیده گرفته می شود.

در این پتروشیمی از رستوران خبری نیست. در هر کانکس ٨ کارگر زندگی می کنند که خیلی سخت است. حقوق کارگر ساده یک میلیون و چهارصد هزار تومان است بدون عیدی وسنوات آن هم پس از ماهها تاخیر پرداخت می شود. وضعیت حمام و سرویس بهداشتی افتضاح بوده و برای ٦٠٠ کارگر ٤٨ حمام ایجاد شده است که فقط ٢٠ حمام سالم اما غیر بهداشتی هستند. حتا مایع دستشویی آنهم چند روز یکبار در داخل جای مایع ریخته می شود. 

اوضاع انقدر خراب و غیر قابل باور است که اگر گفته شود که  حتا برای ورودیه از کارگر پول میگیرند کسی باور نخواهد کرد. همه جرثقیل ها فرسوده اند، اما با روابط خاص آقای رحیمی پیمانکار، به داخل راه داده شده اند و مسوولین ایمنی هم سکوت کرده اند. مسوول ایمنی این پتروشیمی آقای عماد حتا در روزهای پر از گرد و غبار هم از دادن ماسک به کارگران خودداری می کند.

کارگران بدون اینکه متوجه باشند برگ قرارداد را امضا میکنند که مشکل از همین جا شروع می شود. البته کارگران فکر می کنند این قراردادهای ساختگی متعلق به وزارت نفت و یا وزارت کار است.

 سرویس های رفت و آمد کارگران بسیار قدیمی بوده و اگر باران ببارد از همه جایش آب روان است. متاسفانه منپاوری که اهل کردستان است کارگران ارزان تهیه کرده و بسیار رفتار بدی با آنها دارد بطوریکه حتا از حقوق اولیه یه زندگی ساده برخوردار نیستند.