ربیعی به مجلس رفت تا به سوال نماینده‌ها درباره یکی از صندوقهای بازنشستگی توضیح بدهد. توضیحی که البته فقط نماینده‌ها را قانع کرد و کارگران را هنوز نه. ولی قضیه صندوقها دقیقن چیست؟
بگذارید مثالی بزنم. ٨٠ هزار نفر بازنشسته عضو صندوق بازنشستگی فولاد هستند که امروز ورشکسته محسوب می شود. این ٨٠ هزار نفر برای دریافت حقوقشان هر ماه تجمع می‌کنند و که خبرهایش را شنیده اید.
صندوق بازنشستگی به شکل ساده و نه چندان علمی یک صندوق بیمه است که افراد در طول دوران خدمتشان قسمتی از حقوقشان را برای آن پرداخت می کنند تا از خدمات درمانی و مستمری بازنشستگی بهره مند شوند.
در کشور چیزی حدود ١٧-١٦ صندوق بازنشستگی وجود دارد. بزرگترین آن صندوق تامین اجتماعی و صندوق کشوری و تامین اجتماعی نیروهای مسلح و کوچکترها صندوق کارکنان بیمه، کارکنان بانکها، کارکنان شهرداری و… است
در حال حاضر و روی کاغذ فقط یکی از این صندوقها ورشکسته نیست!
ورشکستگی این صندوقها فقط به بازنشسته‌ها ضربه نمی زند. به طور مثال صندوق بازنشستگی بانکها یک صندوق ورشکسته است پس بانک باید با روشهای دیگری حقوق آنها را تهیه کند. کدام روش؟ افزایش غیرواقعی نرخ بهره تسهیلات! یعنی همه کسانی که از بانکها وام میگیرند باید ضررش را بدهند.
حالا سازمان تامین اجتماعی که درآمدش حاصل مشارکت سه جانبه از طرف کارگرها، کارفرماها و دولت است در سراشیبی سقوط به همان دره ای است که قبلا همه صندوقهای دیگر در آن سقوط کردند. اما چرا؟ چند دلیل ساده اما مهم وجود دارد:
?مهمترین دلیل در این بین ناکارآمدی اکثر مدیرانی است که در طول این سالها در تامین اجتماعی بوده اند. آنها هرگز نتوانسته اند در برابر دست درازی دولت ها به این صندوق مقاومت کنند و گاهی خودشان هم از آن سو استفاده کرده اند.
?سیاسیون هم در این بین از صندوق ها بهره مند شده اند. مثلا فکر کنید نماینده های مجلس یک روز از خواب بیدار شدند و تصویب کردند که فلان مشاغل با ٢٠سال کار بازنشسته شوند اما نگفتند اینها که ١٠ سال کمتر حق بیمه پرداخت می کنند بعدن از کجا باید حقوق بازنشستگی‌شان پرداخت شود.
? دولتهای مختلف هم هیچوقت به تعهداتشان به این صندوق عمل نکردند. دولت امروز ١٤٠ هزارمیلیاردتومن به صندوق تامین اجتماعی بدهکار است.
کارگر بازنشسته صندوق آینده ساز – حکمتی