من  در شرکت فراب کار می کنم. آنجا وضعیت خوابگاه های کارگری خیلی خرابه و درهر اتاق ٨ نفر زندگی می کنند . شما در نظر بگیرید اگر ٨ تا کارمند هم که لباس و وضعشون تمیز هست نمیتونند با هم در یک اتاق ٣ در ٤ كار كنند

آب حمام ها در سال های قبل بقدری جوش میشد که کارگران از کارگاه یخ می آوردند و در گونی می کردند و می بردند توی حمام.  پارسال با اعتصاب و اعتراض شدید کارگران کارفرما مجبور شد ابتدا بصورت موقت یخ توی مخزن ریته و بعد هم یک استخر درست کرد تا آب قدری خنک تر بشه. البته هنوز هم آب گرمه ولی جوش نیست.

هر سوله دارای ١٢ اتاق ٨ نفری است که حدودن ٩٠ نفر در آن هستند . برای این تعداد ١٠ تا دستشویی وجود دارد که ٤ تا سالم و درست حسابی نیست. حتی مایع دستشویی یا نمیریزند یا با آب قاطی می کنند.

اکثر پیمانکاران از پرداخت عیدی و سنوات و…فرار کرده نیروهایشان را هر زمان  که بخواهند از کار بیکار می کنند،بدون هیچ اطلاع قبلی.  وضعیت پرداخت حقوق در سالهای قبل در این مجموعه انقدر بد بود که به دو آشوب بسیار بزرگ انجامید و کارفرما فلات قاره مجبور شد عید همان سال خود حقوق کارگران را مستقیم واریز کند. کارگرانی که درمرداد برای پیمانکاری خنیاب پور از شرکت فراب کار کرده و هنوز حقوقشان واریز نکرده اند.

وضعیت غذا و اب کارگران فرق زیادی با غذای مهندسی هست. این مشکل بصورت جدی در همه پروژه های نفتی وجود دارد . در پروژه نفت ستاره، شرکت ها و پیمانکاران زیادی هستند که شاید به ٢٠٠ شرکت هم برسند و جز انگشت شماری از آنها، کسی حقوق کارگران را به موقع پرداخت کند. وضعیت سرویس رفت و برگشت که وحشتناک است. اتوبوس های بنز قدیمی بدون هیچ نوع سیستم خنک کننده در اوج تابستون و گرما. کارگران وقتی سوار می شوند اصلا قابل تحمل نیست داخل اتوبوس حمام سوناست. در اینجا از ساعت ١٢ الی ١٥ به حساب تابستونا وقت استراحته.

طبق قانون کسی که تسویه می کند باید حق و حقوقش کامل پرداخت بشود .اما چنین اتفاق هرگز دیده نشده است. به عنوان مثال پیرمردی برای طلبش مراجعه کرده بود آنهم از چند ماه اما گفته بودند سر فرصت واریز می کنیم. این کارگر پیر بچه اش مریض بوده و نیاز شدید به ٥٠٠ هزارتومان پول داشت و اشک مثل بارون از چشمانش سرازیر. این رنج و دردی است که ما در پروژه هایی می کشیم که از درآمدش تمام ایران اداره می شود. اما سهم ما گرسنگی و بی حقوقی کامل است.