تغییر محیط ، تغییر انسان
انسان با تغییر محیط خود کمک می کند تا خود و انسانهای دیگر تغییر کنند. شاید در روند این تغییر او متوقف شود اما جامعه و به تبع آن مبارزه برای تغییر توقف ناپذیر است.
انسان با مبارزه برای تغییر محیط نه تنها اندیشه های خود را بسط می دهد بلکه این امکان را فراهم می آورد تا در بستری که می سازد دیگر انسانها و اندیشه ها قوام یافته و رشد کنند.
انسان با کشف آهن و درست کردن چرخ تغییر را به محیط خود تحمیل کرد. گاوآهن نان انسان را بیشتر کرد اما شمشیر جان انسانها را تهدید. آیا کشف آهن کار درستی بوده است؟
حقیقت در ذهن شکل می گیرد ولی واقعیت همچنان جاری است. انسانی موفق است که حقیقت ذهن را به واقعیت جاری نزدیک کند و با ذهن خلاق خود واقعیت را به سمت تعالی انسانها و رشد جامعه ببرد.
دانش و انسان دوستی برای تکامل جامعه کافی نیستند، این اندیشه های انسان دوستانه زمانی به واقعیت تبدیل می شوند که بتوانند با بکار گرفتن دانش و انسان دوستی جامعه و ذهن انسان را قوام داده و تغییر ایجاد کنند.
دانشمند طبقه کارگر و ریاضیدان بزرگ پرویز شهریاری و شهریاری ها می توانستند در جامعه به دانشمندانی تبدیل شوند که تنها علم را در جامعه نشر دهند، اما چرا در راه دفاع از مردم و مسیر برابری طلبانه قدم گذاشتند؟
آیا به اندازه انسان های معمولی باهوش نبودند؟ آیا از عقل دور اندیش تهی بودند؟ یا دارای زرنگی !!!! و معاش اندیش نبودند؟؟
بی تردید اگر به این سوال ها پاسخ مثبت دهیم پس باید بیندیشیم که چه چیزی شهریاری ها را وادار کرد که به ثروت و زندگی آرام ، شهرت و مقام علمی و تدریس در دانشگاهها پشت کنند و راهی را برگزینند که جز زندان، محرومیت های اجتماعی فرجامی نداشت؟
متاسفانه کسانی که به دنبال زندگیی تهی از دغدغه های انسانی هستند و به دنبال منافع شخصی خود می باشند، اینگونه انسان ها را نهی و مبارزه آنان را بیهوده می دانند و تغییر را ناممکن. به ویژه مبارزینی که سپر و شمشیر خود را به دیوار آویخته اند بیش از دیگران به چهره مبارزین امروزی و دیروزی چنگ می کشند و از لجن مال کردن شان هراسی ندارند. اما آنچه در واقعیت جامعه جاری است تغییری است که انسان های مبارز ایجاد کرده اند.
تغییر با مبارزه و سخت کوشی انسان رابطه مستقیم دارد. گاهی تغییر بسیار شتابناک فرا می رسد و گاه چون لاک پشتی آهسته و بطئی حرکت می کند. آنچه بی تردید در جامعه رخ می دهد تغییر است حتا اگر ما احساس نکنیم و نبینیم.
دانشمند طبقه کارگر پرویز شهریاری می گوید : جامعه سرمایه داری ، استعداد ها را می کشد و به دنبال زر و زور می کشاند. بیماری ها و توسعه روزافزون نیروهای نظامی و جنگ افزارها ، سلامت جامعه را تهدید می کند. برای بهتر زندگی کردن ، راهی جز کنار زدن جهان سرمایه داری نیست.
مازیار گیلانی نژاد
آذر 96