همان طوریکه میدانید مهمترین اصل کار پروژه و کارگری رعایت نکات ایمنی است. یکی از کارهای مهم سندیکاهای کارگری نظارت بر ایمن بودن کارگاهها از سوی نمایندگان سندیکاهای کارگری و وادار کردن وزارت کار برای بازدید های دوره ای از کارگاههاست.
همه ما در این راستا تجارب بسیاری داریم که گاه بسیار نگران کننده بوده است و محیط کار و پروژه را برایمان دردناک نموده است. من خودم در ابتدا از سال ۸۲ که به پروژه اومدم در شرکت صدر شیمی شیراز به علت انفجار دیگ بخار یکی از مهندسین شرکت فوت نمودند. در سال ۸۳ شرکت احداث،پیمانکاری امینی یکی از دوستانمان بنام هادی داوودی که فیتر بود در هنگام آخر کار از ارتفاع پایین افتاد و قطع نخاع شد.در سال ۸۴ در همین شرکت احداث یکی دیگر از دوستانمان بنام علی باقری که نصاب استراکچر بود به خاطر اتصال برق سه فاز به گریتینگها دچار برق گرفتگی شد و فوت نمود. در مسکن مهر خراسان جنوبی و ماهشهر و هندیجان نیز آمار کشته و حادثه دیدگان نیز بسیار بود.. در قاینات خراسان جنوبی دوستم احدرضا زارع را بخاطر گازگرفتگی از دست دادم. در فاز ۱۲ شرکت توسعه شبکه یا آی ان دی یکی از دوستانمان که فیتر بود در فاز ۱۲به خاطر گذاشتن چفیه به گردن خود بوسیله مینی سنگ رگ گردنش زده شد و فوت کرد و در نهایت آخرین مورد اینکه دوست بزرگوارم حسین اشرفی تبار در پتروشیمی بوشهر نزدیک به پنجاه روز پیش از ارتفاع سقوط و فوت نمودند …
اینها همه خاطرات بد من از پروژه می باشند. به همین خاطر ما بیشترین تاکیدمان روی مسایل ایمنی هست، چون باور داریم که هر کارگر نماینده یک خانواده هست و حفظ و مراقبت از جان خود یعنی نشاندن لبخند بر لبهای همنوعان. قدر و قیمت خود را بدانیم و بخاطر اینکه کار سریعتر انجام بشود و یا فورمن سرمان داد نزند از خود و ایمنی خود غافل نشویم. یادمان باشد که ما برای خود و خانواده مان کار میکنیم و ارج گذاشتن به ایمنی؛یعنی دوست داشتن خود و احساس مسئولیت در قبال خانواده می باشد..
با سپاس وارتان خرمدین