ما آمده ايم زندگي كنيم تا قيمت پيدا كنيم نه اين كه با هر قيمتي زندگي كنيم. زندگي ما حكايت يخ فروشي است كه از او پرسيدند فروختي؟ گفت نه ولي تمام شد.
حال و روز بچه های پروژه ای این روزها بس نگران کننده است .همین چند روز پیش بود که کرامت سلحشور در فاز ۱۳ پارس جنوبی سکته قلبی کرد و روحش شاد شد .یا چند روز قبل تر بود که دوست دیگرمان از ارتفاع سقوط کرد و از این دنیا رفت .
دوستانمان در بی خبری آمدند و در بی خبری رفتند .کسی نپرسید کرامت چند ماه است حقوق نگرفته است کسی نپرسید کرامت چرا سکته کرد و کسی نخواهد پرسید …..
شاید اگر کرامت در رگ سفید کار میکرد شرایط جور دیگر بود ،بله حتما آقای زنگنه می آمد ،وکلای مردم می آمدند ،روسای مناطق نفت خیز آمدند
خلاصه همه می آمدند
ولی اینجا هیچ کس نیامد
زمان به سرعت در گذر است و روز به روز شرایط پروژه های صنعتی وخیم تر می شود
به کجا می رویم ؟
چه کسانی پاسخگوی مطالبات کارگران هستند ؟
صدا و سیما یکی از مجاری قانونی برای اعلام درد ها و مشکلات ما می باشد
اما چگونه ؟
اولین اقدامی که توانستیم انجام دهیم درخواستی با ١٠٠٠ امضا گذاشتن شماره کدملی برای پیگیری و تهیه گزارش از وضعیت موجود پروژه ها بود .
حال باید با ارسال سیل عظیم پیامک های به دفتر خبرگزاری صدا و سیما آنان را مجبور کنیم به این درخواست ما پاسخ دهند. این عمل ما باعث خواهد شد تا صدای مظلومیت ما را تمام مسئولین و تمام ایران بشنوند .
یونس کارگر پروژه ای