در هفته های اخیر اخبار نگران کننده ای از هجوم جدید به کوشندگان کارگری به گوش می رسد.
هنوز رضا شهابی راننده دربند به امکانات پزشکی دسترسی ندارد و در زندان به سر می برد. در همین حال محمود صالحی از مقابل بیمارستان به زندان برده می شود. و این در حالی است که جعفرعظیم زاده، علیرضا ثقفی به زندان احضار شده اند و در چند روز آینده داود رضوی نیز به دادگاه برده می شود. حمید شرقی به دادگاه رفته و ٢ سال حکم برایش منظور شده است.
آیا این هجوم برای عقب راندن جنبش متشکل سندیکایی و جنبش کارگری نیست تا آنان را از کوشندگان خود محروم سازد؟؟؟
آیا به این دلیل نیست که جنبش کارگری دیگر محصور در کارخانه نمی ماند و اعتراضات خود را به سطح شهر کشانده است؟؟
آیا به این دلیل نیست که می خواهند به جنبش بیکاران لگام زده و اعتصابات هر روزه کارگران نفتگر را خنثا نمایند؟
آنچه به جنبش کارگری و جنبش سندیکایی مربوط است یک قدم از خواسته های خود عقب نشینی نخواهیم کرد و کوشندگان کارگری را آزاد و امنیتی کردن اعتراضات کارگری را نخواهیم پذیرفت و از هر گونه تلاشی برای آزادی کوشندگان در بند کوتاهی نمی کنیم.
ما عقب انداختن ششماه حقوق کارگران نقتگر را با تصویب قانونی که جریمه مناسب برای کارفرمایان در نظر بگیرد را خواهانیم.
ما سندیکاهای کارگری را آزاد و محدود کردنشان را زیر پا گذاشتن اصل ٢٦ قانون اساسی و مقاوله نامه های ٩٨ و ٨٧ سازمانً جهانى كار می دانیم.
اعتصاب و اعتراض حق ماست و در اصل ٢٧ قانون اساسی به آن تاکید شده است و از این حق حتا به قیمت زندگیمان عقب نشینی نخواهیم کرد.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
١٣ آبان ١٣٩٦