در ایران چندین کارخانه تولید ماسه ریخته گری هست و میتوان به تاوان سیلیس گرمسار و تولید سیلیس دامغان اشاره کرد اما کارخانه سیلیس فیروزکوه با تولید ماهانه قریب ٢٠٠٠٠ تن تولید ماهانه و ده سایز دانه بندی بزرگترین انها محسوب میشود
مصرف عمده تولید ان در ریخته گری و تولید شیشه و سند بلاست و تصفیه و فیلتر آب و مایعات و چینی و سرامیک میباشد
کارخانه های سیمان و کارخانه تولید سیلیس در فیروزکوه از جمله آلاینده ترین مراکز مهم شهر هستند. گرد و غبار متصاعد شده از کارخانه سیمان و همچنین حمل سیلیس استخراج شده از معدن توسط خودروهایی غیر استاندارد باعث عمده آلودگی زمین و هوای شهر هستند.
تریلی های به کار گرفته شده از سوی مسوولین کارخانه جهت حمل سیلسی به دلیل استاندارد نبودن و بدون رعایت موارد بهداشتی روانه سطح شهر می شوند. کافی است تریلی هایی که از کارخانه بیرون می آیند را تا خارج شدن از شهر دنبال کرده و زیر جایگاههای نشت سیلیس ظرفی بگذاریم تا مشاهده شود که هر تریلی حمل سیلیس از کارخانه تا زمان خارج شدن از شهر بیش از ٢٠ کیلوگرم سیلیس به زمین ریخته و این در حالی است که حداقل روزانه ١٠ تریلی بارگیری می شود.
چه کسانی باید جلوی این بی تدبیری و سهل انگاری مسوولین کارخانه ها را بگیرد؟ سهم مردم فیروز کوه از سود هنگفت استخراج سیلس روزانه ٢٠٠ کیلوگرم سیلیس رها شده در سطح شهر و فرو رفتن در ریه هایشان است.
مسوولین پاسخ دهند ، آیا گذاشتن فیلتر در کارخانه سیمان و به کار گرفتن بونکر به جای تریلی برای حمل سیلیس هزینه زیادی در مقابل سلامت شهر است؟