:گزارش کارگر فلزکار از تراکتورسازی تبریز
۲۰۰ نفر از کارگران کارخانه «ماشین آلات صنعتی تراکتورسازی تبریز»، (۳ آبان) در اعتراض به پرداخت نشدن ۲ ماه حقوق و نامشخص بودن وضعیت کارخانه مقابل درب ورودی این واحد صنعتی تجمع کردند.و سپس با خروج از کارخانه در خیابان منتهی به آن تجمع کردند.این کارگران که حقوق ۲ ماه شهریور و مهر را دریافت نکرده‌اند در پی تداوم بی‌توجهی مسئولان کارخانه به مطالبات صنفی‌شان از مسئولان استانی استمداد طلیبدند
مجتمع کارخانجات تراکتورسازی تبریزدر زمینی به مساحت بیش از ۴۰۰ هکتار واقع شده است، که از این مقدار ۵۰ هکتار آن بصورت سالن سرپوشیده می باشد. این کارخانه که در سال ۵ مهرماه ۱۳۴۶تاسیس گردید و از همان سال در ابتدا خط تولید تراکتورهای رومانی را داشت و سپس در سال ۱۳۵۴ بخش تولید تراکتورهای MF) مسی فرگوسن)را که انگلیسی بود را تولید کرد.کارخانه تراکتور سازی تبریز که بصورت مجتمعی صنعتی طراحی و ساخته شده است از بخش هایی چون تولید تراکتور، موتورسازی، آهنگری، ریخته گری، ماشین آلات صنعتی (ساخت لودر…) و خدمات صنعتی (کشاورزی) و کامیونت تشکیل شده است. این مجتمع صنعتی در خاورمیانه بی نظیر است و تنها کارخانه نیشکر هفت تپه اهواز با آن برابری می کند
اعتصابات کارگری این کارخانه در انقلاب بهمن بسیار زبانزد مردم آذربایجان بود. بطوریکه هر حرکت این کارخانه بسرعت در تمام شهر انعکاس دارد. مبارزات این شرکت در فضای اجتماعی و سیاسی تبریز و آذربایجان بسیار تعیین کننده است. پس از انقلاب و با آمدن مدیرعامل فضیلی در سال ۱۳۵۹ به این کارخانه ، موضوع حمل تاسیسات آن به شهراصفهان در دستور روز قرار گرفت که با اطلاع کارگران و اعتصاب ده روزه این موضوع منتفی شد. کهنه اندیشان که از تاثیر حرکت های انقلابی کارگران کارخانه تراکتور سازی تبریز مطلع بودند برای تضعیف آن از پای ننشسته و با نرده کشی در داخل کارخانه بخش های کارخانه را از هم جدا نمودند.یعنی هر بخش حسابداری جدا ، حراست جدا، مدیرعامل جدا دارد و با یک مدیرکل اداره می شود. شرکتهای آهنگری، موتورسازان و ریخته گری در سال ۱۳۶۶ از این شرکت تفکیک شدند. در سال ۱۳۷۳ نیز کارگاه ابزارسازی این کارخانه مستقل شد. البته کارگران این مجتمع سرویس رفت و آمد را با هم استفاده می کنند. با تفرقه ای که در کارخانه اعمال شد و با بیرون کردن کارگران آگاهی که در سال ۱۳۵۷ اعتصابات پرشکوه انقلاب را سازماندهی کردند، کارگران تراکتورسازی را از داشتن فعالان کارگری آگاه و سندیکالیست ها محروم کردند. این کارخانه با ۱۱ هزار کارگر و تولیدات بی نظیر در منطقه و صادرات به کشورهای ترکیه ،سوریه ،تاجیکستان، لیبی ، سودان، اوگاندا، کنیا، ونزوئلا،آرژانتین همچنان مورد افتخارمردم آذربایجان قرار دارد. در سال ۱۳۸۲ خط مونتاژ شماره ۲ این شرکت در استان کردستان (تراکتورسازی سنندج) با ظرفیت سالانه ۳۵۰۰ دستگاه ایجاد گردید، همچنین در سال ۱۳۸۲ شرکت تراکتورسازی ارومیه که در زمینه تولید تراکتور باغی راه اندازی و به تولید رسید. در سال ۱۳۸۴ بخش ماشین آلات صنعتی کارخانه توسط شرکت سرمایه‌گذاری مهر اقتصاد ایرانیان خریداری شد.
این شرکت متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و شرکت سرمایه‌گذاری مهر اقتصاد ایرانیان است.
نابودی مجتمع های بی نظیر در خاورمیانه همچون هفت تپه،تراکتورسازی تبریز، ذوب آهن در دستورکار سرمایه داری انگل تجاری قرار گرفته است.
“روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک”