از اوایل سال جاری محدود کردن فعالیت های سندیکایی بطور بی سابقه ای تشدید شده است. در 8 اردیبهشت مازیار گیلانی نژاد عضو سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران به دادگاه انقلاب احضار شد و به تازگی حکم برائت دریافت نمود. برای شاپور احسانی راد عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران حکم شلاق و زندان اعلام شده است. وثیقه گذاران جعفر عظیم زاده از اتحادیه آزاد کارگران ایران و محمود بهشتی لنگرودی از کانون صنفی معلمان ایران برای بازگشت این کوشندگان سندیکایی به زندان تحت فشار قرار گرفته اند. همانگونه که رضا شهابی عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران مجبور به برگشت به زندان شد. حمید شرقی عضو سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران با وثیقه آزاد و منتظر دادگاهی شدن خود است. اسماعیل عبدی با تهدید برای گذراندن حکم ظالمانه شش سال جبس خود دوباره به زندان بازگشت و علی اکبر باغانی از اعضای کانون صنفی معلمان تهران همچنان در تبعید به سر می برد. ابراهیم مددی و داود رضوی اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران نیز در زیر حکم بازداشت قرار دارند.
شرایط آنچنان دشوار و نفس گیر است که اسماعیل عبدی و رضا شهابی برای اعتراض به برخورد غیرقانونی و ظالمانه با خود به اعتصاب غذا دست زده اند.
تمامی کوشندگان کارگری و صنفی برای بهبود وضعیت زحمتکشان کوشش کرده و ذره ای منافع شخصی در این فعالیت ندارند. اما فعالیت این کوشندگان منافع سرمایه داری و دلالان خارجی اش را به خطر انداخته است.
همه کوشندگان اعتقاد دارند که باید معیشت آموزگاران و کارگران و همه مردم با تقسیم درست ثروت در کشور بهبود یابد. باید آموزش و بهداشت رایگان شود. باید قوانین به نفع مردم و نه برای عده ای خاص تدوین شود. باید آزادی اجتماعات و آزادی بیان برای توده های مردم اجرایی شود. باید امنیتی کردن فعالیت های کارگری، زنان، دانشجویان، آموزگاران، پرستاران و دیگر مزد بگیران غیرقانونی اعلام شود. اصول 3 و19 و 23 و26 و 27 و 29و 30 و 31 قانون اساسی بیانگر حقانیت خواسته های بالاست. ما مصرانه خواهان « … نفی هرگونه استبداد فکری و اجتماعی و انحصار اقتصادی و در خط گسستن از سیستم استبدادی و سپردن سرنوشت مردم به دست خودشان … ( مقدمه قانون اساسی)» می باشیم و تاکید داریم « … هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادی های مشروع را هر چند با وضع قوانین و مقررارت سلب کند.( اصل 9 قانون اساسی)»
ما خواهان رعایت قانون و آزادی کلیه زندانیان صنفی و اجتماعی هستیم و تاکید می کنیم مسوول هرگونه خطرجانی برای کوشندگان سندیکایی، صادر کنندگان این احکام هستند.
ما از جنبش جهانی سندیکائی و به ویژه فدراسیون سندیکاییجهانی اینداستریال می خواهیم تا برای رعایت شدن مقاوله نامه های 87 و 98 سازمان جهانی کار به کارگران و کوشندگان سندیکایی ایران از هر طریقی یاری برساند. ما همچنین انتظار داریم که این جنبش پرقدرت جهانی از کارزار برای آزادی اسماعیل عبدی و رضا شهابی فعالانه حمایت و پشتیبانی به عمل آورد.
تهدید، بازداشت، و حتا برخوردهای خشونت آمیز نمی تواند ما را از راهی که انتخاب کرده ایم باز دارد و تاکنون نیز نشان داده ایم که بر سر آرمان های خود پا بر جا و استوار خواهیم ماند و از همه توان خود برای اجرایی شدن خواسته های بالا و آزاد نمودن رفقایمان استفاده خواهیم کرد.
در این مبارزه متحد احتمال سختی، خطر، مرگ، پیروزی، و شکست طبیعی است، ولیکن عقب نشینی از آرمان های کارگری وجود نخواهد داشت.
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
8 شهریور 1396