اینجا کارگران وضعیت درستی نداشته و کارگران ایرانی هیچ امنیتی ندارند. اوضاع غذا، خوابگاه، ونظافت اینجا بیداد میکنه. اینجا ایرانی جایگاهی نداره. بجز زجر و بدبختی بگیر و ببند پلیس عراق و ورود به شرکتها با ویزاهای زیارتی که هر اتفاقی برا کارگر ممکنه بیفته و دولت ایران وعراق از زیر بار این مسئولیت شانه خالی میکنند.
۹۵درصد ایرانیها با ویزاهای زیارتی در پالایشگاهها و پروژه های صنعتی مشغول به کار شدن که دولت ایران از این موضوع با خبر است و هیچ قدمی برای کارگران بر نداشته است.
دستمزد کارگران ایرانی اینجا خیلی کمه، مردمان بومی به دستور شیوخ منطقه اکثر وقتها کارگران و کمپ ایرانیان را تهدید به کشتن میکنند. اینجا پلیس عراق در مقابل شیوخ عشیره ها تسلیم است و حرفی برای گفتن ندارد. کارگران ایرانی برای لقمه ای نان از طرف عراقی تهدید به مرگ میشن و اهانت و فحاشی را مجبور با لبخندی که نفهمیدم جواب میدن اینجا امنیت جانی نداریم