سخنرانی نماینده سندیکای کارگران فلزکار مکانیک در اجلاس سالانه مرکز بین المللی دفاع از حقوق سندیکایی ، 20 خردادماه 1396
کنفرانس سالانه سازمان بین المللی کار، آی.ال.او، از روز 16 خرداد ماه آغاز شده و تا روز 27 خرداد در مجتمع مرکزی این سازمان معتبر جهانی در ژنو، سوئیس، ادامه خواهد داشت. نمایندگان هیئت های نمایندگی از همه کشور ها و همچنین ساختارهای عمده جنبش سندیکایی جهان در این کنفرانس حضور دارند. دستور کار صد و ششمین اجلاس سازمان بین المللی کار در ژنو از جمله در بر دارنده بحث ها و تصمیم گیری های مهمی در رابطه با «کار شرافتمندانه» و «ایمنی محیط کار» می باشد.
در این کنفرانس مهم که مصوبات آن می توانند بر زندگی و شرایط کاری و مبارزاتی کارگران ثر های مهمی داشته باشند، ازکشورهایی که عضو سازمان بین المللی کار هستند هر ساله نمایندگان دولت ها و ساختارهای نمایندگی رسمی کارفرمایی و کارگری در قالب یک هیئت سه جانبه به ژنو مسافرت و در جلسه های ویژه به تبادل نظر و تصمیم گیری در امور مربوط به بازار کار و شرایط کاری و حقوق کاری و قوانین مربوط به این عرصه ها می پردازند. البته در هیئتی که از طرف جمهوری اسلامی ایران در کنفرانس شرکت می کند نمایندگان واقعی کارگران و اعضای سندیکا های مستقل شرکت و حضور ندارند و در واقع فقط نمایندگان ساختارها و نهاد های ضدکارگری وابسته به حکومت یعنی خانه کارگر و «مجمع عالی نمایندگان کارگری» در هیئت رسمی حضور دارند.
به دعوت «مرکز بین المللی دفاع از حقوق سندیکایی» نماینده سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران در روز 9 ژوئن/ 20 خردادماه در اجلاس سالانه شورای مرکزی این نهاد فعال که در زمان برگزاری کنفرانس سالانه سازمان جهانی کار درساختمان مرکزی آن در ژنو برگزار می شد شرکت کرد و در رابطه با شرایط کاری و مبارزاتی کارگران و سندیکاهای کارگری ایران سخنرانی کرد.
مرکز بین المللی دفاع از حقوق سندیکایی از سوی «شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل» و همچنین «سازمان بین المللی کار» به عنوان سازمان غیر دولتی بین المللی فعال در عرصه حقوق سندیکایی به رسمیت شناخته شده است. در بخش اول اجلاس شورای مرکزی علاوه بر نماینده سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران، نمایندگان «کنفدراسیون سراسری اتحادیه های کارگری ژاپن»، «سازمان اتحادیه های کارگری غرب آفریقا»، «کنفدراسیون اتحادیه های کارگری کره جنوبی»، و همچنین یک حقوق دان از مرکز حقوقی دفاع از حقوق کارگران در برزیل سخنرانی کردند.
نماینده سندیکای کارگران فلزکار مکانیک در سخنرانی خود در اجلاس پس از تشکر از رهبران مرکز بین المللی دفاع از حقوق سندیکایی برای دعوت به شرکت خود در این نشست، در ابتدا در رابطه با تاریخچه حیات و مبارزه سندیکا از دهه 1320 تا زمان حاضر با تاکید بر شرایط مشخص مبارزاتی در اولین دهه، مبارزه سندیکایی در سال های پس از کودتای 28 مرداد ماه سال 1332 و معضلات کار سندیکایی موثر و اصولی در شرایط حکومت استبدادی و سرکوبگری ساواک و ارگان های فشار، شرکت موثر و تعیین کننده کارگران و فعالین سندیکایی در روند انقلاب و پیروزی آن، فعالیت های سندیکایی تا مقطع بسته شدن سندیکای کارگران فلزکار مکانیک در سال 1362 و دستگیری فعالان و رهبر سندیکا، دوره 20 ساله عدم وجود شرایط برای حضور علنی سندیکا در عرصه فعالیت قانونی تا سال 1383، و اعلام شروع دوباره کار سندیکا در سال 1384 و ادامه کار در 12 سال اخیر و عرصه های عمده فعالیت آن سخن گفت. او در توضیح شرایط به فعالیت کارشکنانه خانه کارگر و تشکل های وابسته به ارگان های رسمی و از جمله کوشش آن ها برای مهار هر گونه فعالیت سندیکایی، و کلاٌ اقدام های آنان در مسیر ممانعت از متشکل شدن کارگران در سندیکاهای مستقل اشاره کرد. نماینده سندیکا با اشاره به اعمال شرایط امنیتی در محیط های کارگری که مانع شکل گیری تشکل های سندیکایی نیرومند می شود، مبارزه هدفمند و مهم سندیکاهای مستقل و از جمله سندیکای شرکت واحد، سندیکای کارگران هفت تپه، کانون صنفی معلمان ایران، سندیکای کارگران ساختمانی، سندیکای کارگران نقاش، اتحادیه کارگران پروژه ای و سندیکای کارگران فلزکار مکانیک را مورد توجه قرار داد که در شرایط دشوار موجود به کار خود ادامه میدهند. نماینده سندیکای کارگران فلزکارمکانیک در آخرین بخش سخنرانی خود در اجلاس نحوه عمل و اقدام «سازمان بین المللی کار» در رابطه با مبارزه کارگران در کشور را مورد انتقاد قرار داد و تاکید کرد که هیات شرکت کننده از ایران در نزدیک به چهار دهه گذشته هیچگاه دربر دارنده نماینده واقعی کارگران ایرانی نبوده است. او گفت که از نظر تمامی کارگران و سندیکاهای کارگری مستقل ایران، گروهی که به صورت دست چین شده و غیر منتخب از نهادهای وابسته به وزارت کار و تحت کنترل مقام های مسئول کشور در قالب هیات شرکت کننده از جمهوری اسلامی ایران در اجلاس سالانه سازمان جهانی کار حضور دارند، نماینده کارگران کشور نیستند وبه هیچ روی نمی توانند خواست ها، نظرات و پیشنهادهای کارگران ایران را نمایندگی کنند و تصویر درست و قابل اتکایی از محیط کار در کشورمان در اختیار نمایندگان حاضر قرار دهند. او اهمیت کارزار همبستگی سازمان های کارگری و تشکل های سندیکایی در جهان با کارگران ایران را که در شرایط دشواری کار، زندگی و فعالیت می کنند را مورد تاکید قرار داد و خواستار توجه سازمان جهانی کار به محدودیت فعالیت سندیکاهای کارگری و این حقیقت که دولت جمهوری اسلامی ایران اصولاٌ در رابطه با اجرایی کردن مقاوله نامه های بین المللی مانند مقاوله نامه های 87 و 98 هیچ قدمی بر نمیدارد، را متذکر شد.
آخرین سخنران این اجلاس نماینده «کنفدراسیون جهانی اتحادیه کارگری» بود که در رابطه با شرایط دشوار فعالیت سندیکا های کارگری در برخی از کشورهای جهان و از جمله ترکیه و ایران و ضرورت ایجاد مکانیزم های موثر برای حمایت از فعالیت موثر ساختارهای سندیکایی مستقل، ضرورت مداخله موثر و عاجل «سازمان بین المللی کار» در رابطه با دفاع از آزادیهای سندیکایی، ملزم کردن دولت ها به محترم شمردن مقاوله نامه های سازمان بین المللی کار و به ویژه مقاوله نامه های 87 و 98 در رابطه با « آزادی تشكل های كارگری و حمايت از حقوق سنديكايی» و «پيمان های دسته جمعي» سخن گفت.
در چارچوب این اجلاس ملاقات ها و گفتگوهای مفیدی با نمایندگان نهاد های بین المللی و همچنین سازمان های سندیکای در کشورهای مختلف و از جمله در روسیه، قزاقستان و فیلیپین انجام شد.
حضور نماینده سندیکای فلزکار مکانیک در ژنو همچنین فرصت مناسبی برای تبادل نظر با رهبران برجسته کنفدراسیون جهانی سندیکایی اینداستریال فراهم آورد که در جریان آن مسئله ضرورت کارزار موثری در دفاع از حقوق سندیکایی در ایران، آزادی فعالان و رهبران سندیکایی ایران و از جمله آقای اسماعیل عبدی، دبیر کانون صنفی معلمان ایران (تهران)، و همچنین فشار به مقام های رسمی و دولت ایران برای گردن نهادن به تعهدات خود در رابطه با مقاوله نامه هایی که همه کشورهای عضو سازمان بین المللی کار در رابطه با آن موظف می باشند، مورد بحث قرار گرفت.