روزنامه فروش ها قبل از کودتای ٢٨ مرداد دارای اتحادیه بودند و پس از کودتا هم در سال ١٣٣٥ با تلاشی دوباره اتحادیه خود را سامان دادند.

در حال حاضر ١٢٦٠ دکه روزنامه فروشی در تهران فعالیت می کنند که هر دکه گاهی تا ٣ خانواده را تامین می کند. از سال ١٣٦٩ سازمان انتقال مشاغل مزاحم توسط شهرداری تاسیس شد که به مبارزه با حیوانات موذی و انتقال کارخانه های آلاینده از تهران به خارج از شهر فعالیت می کرد. این سزمان در سال ١٣٧٢ با تغییر سیاست کاریش به شرکت ساماندهی مشاغل تغییر کاربری اداری داد. این تغییر بیشتر برای درآمد زایی برای شهرداری بود. که با موضوع متحدالشکل کردن دکه های روزنامه فروشی و زیباسازی شهر آغاز به کار کرد که با پول دکه داران تجهیز شده بود. این سیاست در سال ٧٥ منجر به افزایش ٦٣٠ درصدی کرایه های دکه داران شد.

امروزه بسته به قرار داشتن محل دکه از ٦ میلیون تا ١٣ میلیون مالیات به آنها تعلق می گیرد. از ١٢٦٠ دکه روزنامه فروشی به جز ٢٠٠ دکه مابقی در معاش خود معطل مانده اند  و این مالیات پول زوری است که از این زحمتکشان گرفته می شود. زحمتکشانی که نه بیمه دارند نه بازنشستگی و شهرداری هم هیچگونه اعتنایی به این موضوع ندارد. از چندی پیش هم به دکه داران ابلاغ شده که حق فروش سیگار و فندک را ندارند و این در حالی است که بیشتر فروش یک دکه نه از فروش روزنامه هایی که ٨٠ درصد شان نخوانده مرجوع می شوند، بلکه از فروش سیگار و تنقلات است.

کارشناسان سندیکایی معتقد هستند که این ابلاغیه برای فشار به دکه داران برای دادن مالیات و کرایه بیشتر است.