بر اساس گزارش رسانه‌های رسمی کشور، از ششم فروردین تا دوازدهم فروردین سال جاری (۹۶) چهار کارگر صنایع نفت و گاز و انرژی در جریان سوانح کاری جان خود را از دست دادند، که در واقع به دلیل عدم توجه به ایمنی محیط کار و ابزار کار، سودجویی کارفرمایان، و نبود نظارت نوبتی وزارت کار بر محیط‌های کار بود.روز ششم فروردین ماه، در ایستگاه تقلیل فشار گاز همدان و در نتیجهٔ آتش‌سوزی گسترده، دو کارگر بر اثر انفجار زنده زنده در آتش سوختند. همچنین، روز دهم فروردین نیز یکی از کارگران پتروشیمی تندگویان به نام «علی حیدری» در حین انجام کار بر اثر سقوط بوم جرثقیل جان خود را از دست داد. روز دوازدهم فروردین نیز بهزاد علوی، دکل‌بان قراردادی دکل ۹۱ فتح شرکت ملّی حفاری ایران، به دنبال سقوط قاب دکل حفاری جانش را از دست داد.
این نمونه‌ها فقط بخشی از حوادث کاری است که خبرگزاری رسمی «ایلنا» گزارش داده است. متأسفانه این حوادث در صنایعی روی می‌دهد که اصلی‌ترین بخش‌های اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهند و محصول و درآمد آنها بالغ بر ده‌ها میلیارد دلار است. کارفرمایان این صنایع افرادی دارای تخصص فنی در حد استانداردهای بین‌المللی‌اند. اینکه چگونه همهٔ امور فنی زیر پوشش آخرین استانداردها در صنایع نفت تعریف می‌شود ولی برای جان انسان‌ها پشیزی ارزش قایل نیستند، جز سودجویی دلیل دیگری ندارد.
ما ضمن تسلیت به خانواده‌های برادران جان‌باخته‌مان، به وزیران نفت و کار اعلام می‌کنیم که با توجه به مقاوله‌نامه های متعدد سازمان بین‌المللی کار، و از جمله مقاوله‌نامه‌های ۱۵۵، ۱۶۱، و ۱۸۷، و پروتکل‌های الحاقی و توصیه‌نامه‌های مربوط به آنها که دولت جمهوری اسلامی ایران موظف به اجرای آنهاست، مقصر اصلی این حوادث کاری را باید در وزارتخانه‌های نفت و کار جستجو کرد.
سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران
۱۸ فروردین ۹۶