این کارخانه نیمه دولتی است و متعلق به یکی از خاندان آقای صدوقی بوده و در شهر یزد واقع است. در این کارخانه ١٥٠ کارگر زن به همراه ١٠٠ کارگر مرد کار کرده و یکی از تولیدات این کارخانه نخ فرش ماشینی است. در این کارخانه شیفت ها ١ ساعته بوده و فقط کارگران نیم ساعت حق استراحت و خوردن غذا را دارند. کلیه محیط کارخانه توسط دوربین ها به شدت کنترل شده و کارگران به شدت زیر نظر هستند. با توجه به اینگونه کار کردن دستمزدهای پرداختی به این کارگران به هیچوجه مناسب نیست.

در هفته گذشته یکی از مدیران برای بازدیدی به محل کارخانه آمده و از بودن این همه زنان کارگر اعلام نارضایتی کرد. ایشان اعلام کردند که کارگر زن به درد نمی خورد چرا که فردا می روند ازدواج می کنند و یا باردار می شوند و خط تولید را به خاطر مرخصی ازدواج و زنان باردار هم به دلیل مرخصی زایمان با رکود روبرو می کنند. ایشان به مدیر کارگزینی دستور اخراج زنان حامله و کسانی که دوران مرخصی پس از زایمان را می گذراندند، را داد که همگی در همن لحظه اخراج شدند.

از زنان کارگر متاهل تعهد گرفته شد که حق حامله شدن را ندارند وگرنه اخراج خواهند شد و همچنین از دختران مجرد هم تعهد گرفته شد که حق ازدواج ندارند و در صورت ازدواج به هیچوجه حق حامله شدن را نداشته وگرنه اخراج خواهند شد.

در این کارخانه هوابه شدت به پرز نخ آلوده است هیچگونه ماسکی به کارگران داده نمی شود و خود باید تهیه کنند. از دستکش، لباس کار، کفش کار، شیر ….. خبری نیست و خود کارگران در صورت لزوم باید تهیه کنند.

متاسفانه خیانت بازرسان وزارت کار در این کارخانه بسیار مشهود است که چرا به این گونه اجحافات رسیدگی نه تنها نمی کنند بلکه چشم بر روی این ظلم می بندند.